Küçük Kız|Masal Ve Hikaye Özetleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-24-2012

Küçük Kibritçi Kız…

Bir yılbaşı gecesiydi

Dondurucu, kavurucu bir soğuk vardı

Yoldan geçenler paltolarının yakasını kaldırmışlar, atkılarına bürünmüşler, hızlı hızlı yürüyorlardı

Kimi evine geç kalmış, acele ediyor, kimi bir eğlence yerine gidiyordu

Çocuklar koşuyorlar, birbirlerine kartopu atıyorlardı

Gecenin zevkini en çok onlar çıkarıyorlardı

Kahkahalarla gülüyorlar, sevinçle haykırıyorlardı

Yalnız bir çocuk vardı ki gelip geçenler onun farkında değillerdi

Ufak bir kız çoçuğu

Başı açık, elbisesi yama içinde, yoksul bir kızcağız

Bir kapının önüne büzülmüş, çıplak ayaklarını altına almıştı

Soğuktan morarmış tir tir titriyordu

Üzerinde oturduğu taş basamakta buz gibiydi

Yavrucağız da sanki donmuş, bir buz parçası kesilmişti

Geniş bir mukavva kutunun içine sıralanmış kibrit kutularına bakarken gözleri yaşarıyordu

Evet, bu bir kibritçi kızdı

O gün bir tek kutu kibrit bile satamamıştı

Satsa, bir kaç kuruş para kazansa, kalkıp evine gider, annesiyle birlikte hiç olmazsa bir kase sıcak çorba içerdi

Gidemiyordu, çünkü o gün hiç kibrit satamadığını annesine söylemekten çekiniyordu

Soğuktan, üzüntüsünden titreyen kısık,incecik sesiyle “Kibrit var, kibrit”diye bağırıyordu

Sokaktan geçenlerin hiçbiri başını çevirip bakmıyordu…

10-24-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Küçük Kız\|Masal Ve Hikaye Özetleri Küçük Kibritçi Kız… Bir yılbaşı gecesiydi Dondurucu, kavurucu bir soğuk vardı Yoldan geçenler paltolarının yakasını kaldırmışlar, atkılarına bürünmüşler, hızlı hızlı yürüyorlardı Kimi evine geç kalmış, acele ediyor, kimi bir eğlence yerine gidiyordu Çocuklar koşuyorlar, birbirlerine kartopu atıyorlardı Gecenin zevkini en çok onlar çıkarıyorlardı Kahkahalarla gülüyorlar, sevinçle haykırıyorlardı Yalnız bir çocuk vardı ki gelip geçenler onun farkında değillerdi Ufak bir kız çoçuğu Başı açık, elbisesi yama içinde, yoksul bir kızcağız Bir kapının önüne büzülmüş, çıplak ayaklarını altına almıştı Soğuktan morarmış tir tir titriyordu Üzerinde oturduğu taş basamakta buz gibiydi Yavrucağız da sanki donmuş, bir buz parçası kesilmişti Geniş bir mukavva kutunun içine sıralanmış kibrit kutularına bakarken gözleri yaşarıyordu Evet, bu bir kibritçi kızdı O gün bir tek kutu kibrit bile satamamıştı Satsa, bir kaç kuruş para kazansa, kalkıp evine gider, annesiyle birlikte hiç olmazsa bir kase sıcak çorba içerdi Gidemiyordu, çünkü o gün hiç kibrit satamadığını annesine söylemekten çekiniyordu Soğuktan, üzüntüsünden titreyen kısık,incecik sesiyle “Kibrit var, kibrit”diye bağırıyordu Sokaktan geçenlerin hiçbiri başını çevirip bakmıyordu…