Aklımda Sen

Çok zevkli bir iddia bu
Kendi kendime soruyorum!
Aklımda
Bir daha!
Aklımda

Bir günün vedası işte yine,ay gökte yıldızların eşliğinde
Bir defter önümde bembeyaz yaprakları ile ve kalemim elimde yüreğimin kelimeleri ile

Soru aynı,cevapta!
Aklımda
Sen!
Bi an unutsam kaybedeceğim korkusuyla

Daha bulmadan kaybetmekten korkmak ne feci bir yanılsama
Var mısın!
Yok musun!
Varlığın bu kadar somutken,sol yanının soyutluğu kapkara!

Ve içimdeki o küçük kız çocuğu hala korkuyor karanlıktan

-bu kızı yeniden büyütmeliyim,
kor ateşlerde yürütmeliyim,
değirmenlerde öğütmeliyim,
FarkındayımFarkındayım!-

Ve o küçük çocuk korkarken karanlıktan korkuyorum bende onun büyümesinden!
Acılar,hiç kapanmayan yaralar,derin hayal kırıklıkları da ya büyürse onunla
Ve büyüdükçe herşey inadına küçülürse umutlar!

Kelimeler,satırlar arka arkaya,cümleler çok

Yine aynı soru ve cevabı işte,,
Aklımda
Sen!

Ne kadarı bir umut ışığı olur gözlerimde diye hesaplar yapıyorum
Aklımda zamanların hepsini toplasam mesela,
Uyuduğum uykuların tamamını çıkarsam sonra
Kalana aynı fonda buluştuğumuz zamanlarda artan,kalbimin hızını eklesem
Çıkan sonuç çok!
Ve bu sonuç,eşittir -aklında- tek bir an olsa!
Çok bilinmeyenli bir denklem!X'ler,Y'ler
Gidiş yolu değil de sonuçtur önemli olan diyor içimdeki küçük çocuk
Onun yalancısıyım ben!

İşte yine aynı soru cevaplamaktan hiç korkmadığım,,,
Aklımda Sen !
Ve şimdi bir soru daha cevabını duymaktan korktuğum,,,
Ne kadar -aklındaki ben-