İsimsiz Bebek

İsimsiz Bebek

Bu dünya da sadece bebeklerin isimsiz doğduklarını zannederdim

Soluduğumuz havanın, içtiğimiz suyun bile bir ismi var

Benim bile bir ismin var

Ama senin yok!

Bu yüzden sana “isimsiz” diyorum

Seni çok seviyorum be “isimsiz”

Belki de bir olduğun için…

Hep hayal ederdim koca gövdeli bir ağaca,

Sevdamın ismini kazımayı

Lise duvarlarına kırmızı boyayla adını yazmayı

İsmini onlarca, yüzlerce hatta binlerce küçük kâğıt parçalarına yazıp,

Denize atmayı ve aşkımı yunuslarla paylaşmayı

Ama senin ismin yok ki! Adını bile bilmiyorum

Bilsem, yemin ederim yapacağım tüm bunları

Yazacağım dağlara adını, seni bütün kuşlara tanıştıracağım

Çünkü haykıracağım ismini gökyüzüne

Ama yok bir ismin bile yok “be isimsiz”…

Ne garip değil mi?

Ben bir isimsize sevdalıyım…

Sevdamın adı yok!

Sana “ bebeğim” demek istiyorum

Hani sadece, bebeklerin “isimsiz” doğduklarını demiştim ya sana