10-21-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Her Zaman Aşk
Aşk anlık bir şey Herkes herkese aşık olabilir Önlenemeyen sarsıntıdır aşk Zaten önlenemiyorsa aşktır en çok Engellenemiyorsa  kaçamıyorsan  kendini tamamen unutabşliyorsan  
Aşk anlık bir şey  Bir an,insanın içindeki o dev duvardaki,kritik bir taşın hareketi  Yıkılması aslında çok güç ve hatta neredeyse olanaksız o duvar,titremeye,zaman zaman tüm ağırlığını hissettirerek sallanmaya başlar
Bunun ürettiği korkuya bağlı bir duyarlık  
Aşk işte  
Bu yüzden aslında herkes herkese aşık olabilir  Giderek,belki de aslında herkes herkese aşıktır da,bunu bilmez  
O taşın hareketidir bunu anımsatan  
Bu yüzden bitti denen aşklarda bile en acılı duygu anımsayışlardır  
Aşk anımsamaktır
Ve elbette fark etmek
Neyi mi?
Tam o an,oduvarı sarsan neyse;bir bakış,bir duruş,bir söz,susuş  
Her şeyi anınsayanlarınve yaşadıklarını hissederek yaşayanların çektiği nevrotik sancının sebebi,çokca bu değil mi?
Çünkü ilk neden ,özünde önemsizdir
Çünkü;"neden"herşey olabilir  
Her şey  
Nedenlerin genellikle önemsiz olması,hayatımızı oluşyoran süreçte,aşk dışında şeyler için de elbette geçerli  
İşte bu nedensizlik yada önemsiz nedenlerin başlattığı o önlenemeyen sarsıntıdır aşk  
Zaten önlenemiyorsa aşktır en çok  
Engellenemiyorsa
Kaşamıyorsan  
Ve ferk ettiysen  
Bilinmeyen bir duruma dair saptama yapmak anlamlımı bilmiyorum  
Ama o fark vardır  
O kadın artık bütün diğer kadınlardan,o adam diğer bütün adamlardan farklıdır
O an "hep"tir  
Olan bitan "hep",o anda olup biter  
Cinayetler,aldatış yada kaçışlar,hep o an ve hep o an içindir
O anı sonsuz kılmak çabasımı,unutamayacak olmanın yarattığı bir cinnet mi?
Ne fark eder?
Öyledir ve artık hep öyle kalacaktır
Farkların giderek artması,ölçüsü tutulamayan ve hızla derinleşen bir tutkı ve önceden dünyaya yansıttığın acımasızlığın bir yansıması olarak,kendine ve aşık olunana kişiye dönüşür
Her şey ona dönüşür  
O,her şeydir  
O zaman aşktır ve mutluluk veren acı çektiren ve acı çeken,özlenen ve özleyen,giderek söylenen ve söyleyen,birbirine karışır:
Bir olur  
Kendini aynada görmesen ve kendi sesini duymasan,eskiden bir "kendin" olduğunu bile anımsayabilirsin  
Unutabilirsin  
Ve unutmak  
Elbette aşkı yok sayabilmek için gereken en büyük,en gerekli yalandır
"Unuttum" yalanı olmasa varoluşun tehlikeye girer  
Unutuğuna inanmak zorundasın
Ve tüm inançlar gibi,kendisi için ne gerekiyorsa doğrusu odur  
Unutmak;ilaçtır
"Bir aşkı;ancak,bir başka aşkla yok edebilirsin" demişti birileri
Tabutuna çaktığın yeni bir çividir her aşk  
Elbette mezarının görkemi,çivilerin çokluğuyla değil,hala o tabutu parçalamaktan korumalarıyla güçlenecek  
Aşk  Mümkündür  
Ve ben aşığım  
Ötekileri unuttum  
[ alıntı ]
|
|
|