Sus Ve Dinle

Sevgilim, senden ayrıldıktan sonra, bir kalbe iki sevginin sığmayacağını bildiğimden dolayı, ne bir kimseyi sevebildim, nede kimseye bakabildim Her günüm diğerinden daha zor geçti, çünkü her gün özlemin daha da artıyordu

Sana kitapları dolduracak kadar şiirler yazdım Her biri diğerinden daha da hüzünlüydü Yazdım, okudum, ağladım Her gün yazdım, her gün okudum, senelerce ağladım Her gece seni düşündüm sabahlara kadar, her gece senin yanında olmayı istedim Ve her gece sensizliğe lanet ettim, uykuları haram ettim kendime, sensiz olmanın acısını gözlerimden çıkardım Ve bir gün her şeyi değiştirecek bir fırsat çıktı önüme Bunu fırsatı değerlendirmeyip, kendime haksızlık edemezdim Ve değerlendirdim Senden çok uzaklara gittim, belki seni unuturum diye Ama tam tersi oldu Seni daha çok özlüyorum artık

Senden çok uzaklardayım belki ama yine de seni görmek için uzaklardan gelebiliyorum Hem de her geceSeni seviyor, seyrediyor ve eğilip sen uyurken yanağına bir öpücük konduruyorum Bazen gözlerini açıp bakıyorsun, geldiğimi bildiğini sanıyorum ama yine o tatlı uykuna geri dönüyorsun Yarın birbirimizi sevmemizin altıncı senesi Hep ben geldim şimdiye kadar senin yanına, yarın da sen gel olur mu sevgilim Ha, unutmadan, sana hep sözünü ettiğim, kalbime iyi bak olur mu? Çünkü göz yaşlarımla, adını yazdım ona Seni senden bile çok seven bir sevgi var kalbinin içinde unutma Kırmızı gülü de unutma olur mu?
Seni Seviyorum, Yanıma Gelinceye Kadar da Seveceğim
SEVGİLİN¦
Evet sevgilim;
Son bir kez olsun dinle beni,
İzin ver son bir kez konuşayım
Dökeyim bütün karanlıklarımızı
Ne olur Sus Ve Dinle!!!!