Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]

Heeey Hayat! ! ! !

Heey Hayat! !

İstediğin kadar üstüme üstüme gel! !
Direniyorum
Israrlarına rağmen,
Yıkılmayacağım
İstediğin kadar ez beni,
İstediğin kadar zulüm et! !
Dimdik ayaktayım! !

Çünkü! ! !

Yaşama sevincimi,
Aşktan almaktayım! !

Ne sen

Ne de içine aldığın insanların,
Aşktan,barıştan,dostluktan bir haber insanların
Yıkamazlar beni,
Öldüremezler,
İçimdeki yaşam sevincimi

Heeey Hayat! ! ! !

Yolun yarısını geçmişken ben,
Halen yaşamaktayım! !
Yaşama sevincimi,
Aşktan almaktayım! ! !

Özlem

Ah
Eskiye bir dönebilse insan
Nerede hata yapmış bir anlaya bilse
oradan tutunup yeniden başlasa sevinçle, ümitle
Çok mu geç kaldık
tren vardı mı son durağa
Bari bırak da nokta olana kadar seyredeyim gidişini
Seni seviyorum derken başlayacak yalnızlığım
Ve belki de koşacağım bir ümit geri döner diye
Ama artık çok geç olacak her şeye çok
Tükenmekteyim sancılarım firari
Beni benliğimden girdaplara sürüyor
Kavuruyor bu yokluk sinsi sinsi
yavaş yavaş öldürüyor
dön ne olur

Bir gün geri gelecek misin
Ben sana sırtı dönük bir haldeyken sarılacak mısın arkamdan
Ben geldim sana geldim ben seni sevdim affet diyecek misin
Belki de bunların hayaliyle geçecek bir süre avunacağım
Yokluğuna alışmak mı? Hayır tamamen yok olacağım
Ve belki bende giderim uzaklara
sensizlikten de uzaklara……………
Kaderim buymuş deri
kime ne hesap soracağım ki
ben buna meyilliymişim

Gel gel de gör içimi
Gir de yan yana bilirsen
Önce bir ışık olursun
sonra soğutursun belki
Sonrada can verirsin içimdeki sonbaharıma
Şimdi gözlerin yanımda olsa
hiç yummadan baksam gözlerine
Sende gülmesen o masum kederli halime
Sadece anlasan gözlerimden
seni nasılda kocaman bir aşkla sevdiğimi
Sana sadece elveda diyebildim
Sevgi fakirim benim
Acı haykırışımı duymadın mı uzaklardan
Bir ok gibi girmedi mi yüreğine o sesler
Dinleseydin kendini
Kör sağır ve dilsiz olduğunu anlardın
Ve seni görmeseydi gözlerim
Bu kadar umutsuz olmazdı belki de yüreğim
Konuşmam susarım artık
başka sevdamda olmaz zaten
Yorar savrulan gençliğimi başka bir aşk
Sanki yüz yıllık çınar gibi her an devrileceğimi düşünerek
Yaşamak mıydı benim bu hayattan payıma düşen?



Biliyorsun gayem sana zarar vermek,seni incitmek,kırıp dökmek değildiYıllar yılı acı çekmiştin istemediğin bir ortamdaydın ve sana ters düştüğü halde yanlış şeyler yapmıştınAcına,yaşam mücadelene ortak olup yüreğimi yüreğine,ömrümü ömrüne katıp seni mutlu edicektim
Ben senden sadece sana verdiğim sevgiyi kabul edip bu sevgiyi yaşamanı istemiştimYüreğim tahtıda tacıda sana vermiştiYalnızca seni istiyorduYüreğimde kalıp saltanat sürmek varken beni sıradan bir şeymişim gibi elinin tersiyle ittinÇok sevilmek bu kadar kötümüydüGerçekten böyle ağırmıydıki
Sevgiye hasretim dediğini düşünüyorum da kocaman bir iğrenç oyun oynamışsınHayatıma bilmediğim yeni anlamlar getirmişsinGözüm kapalı hayatımı ortaya koyduğum bir kumar oynamıştımYa seni kazanacaktım yada kendimden vazgeçecektimHem seni kaybettim,hem de kendimden vazgeçtimVarmıydı böyle kimsesiz darmadağın olmak,biçare kalmak varmıydı?Keşke beni böyle ödüllendireceğine,hiç ödül vermeseydinOnca yüreği senin yüreğine feda ettiğim halde yüreğim kocaman sevdamı alabilecek kadar büyümedi
Bende sana büyük bir sevgiyi vermekte diretiyordumBu kadardirettiğim için beni bağışla!Sevmek ölümüne cesaret,buzdan değil ateşten yürek isterAdı üzerinde sevdaydı bendeki,zordu sevdayı büyütmek kolay değildi elbet…
Bütün güzellikleri bütün kainatı seni sevmesi için birine verseydin yinede bu kadar sevilemezdinHiç kimsenin yüreği benim ki kadar büyük ve deli olamaz
Beni kırgınlıklarla,çelişkilerle,cevabı sende olan bir sürü soruyla ve bitmek tükenmek bilmeyen “keşkelerle”bıraktınBana onca acı verdin ama yüreğim düşmanın olamıyorHer gün alabildiğine yanıyorİstesem de istemesem de seni özlüyor,seni istiyorYüreğimi koparıp atmak mümkün olsaydı hiç düşünmeden koparıp atardım
Sevdan beni divane etti,asileştirdiKendime sözüm geçmiyor artıkBaşımı ellerimin arasına ne ilk nede son alışımİlk acım değil ama en büyük acımsınBir limandayım ve senin bindiğin gemi çoktan uzaklaşıp gittiBunu kabullenemiyorum,zoruma gidiyor,canımı acıtıyorSen yüreğimde bir hasret,en büyük ve hiç kapanmayacak bir yara olarak kalacaksınYarım kalmışlığım ve unutulmazımsınYüreğim seni sarayından kovmuyorTahtı da tacı da sensiz bırakmıyor

Özlersen Beni!

Sevgilim bir gün özlersen beni
Nihavent şarkılarda dinle sesimi
Akşam karanlığında ak yıldızların
En parlağında gör hayalimi

Biliyorum yine çok uzaklarda
Hasret mısralarında anarsın beni
Postada mektubumu bekleyemezsen
Esen rüzgârlardan al haberimi

Güllerin tomurcuk yanaklarında
İçki şişelerinde, kadehlerinde
Nerde olursan ol, her andığında
Dokun yüreğine, duyarsın beni

Ellerin soğuktan donarsa bir gün
Özlersen nefesimi, sıcaklığımı
Silme gözünden akan yaşları
Her damlada tadımı bulursun benim

Varlığını Özledim

Yüzlerce mektup yazdım sana sevgili Binlerce satır döktüm ayaklarının altına Her bir sözcüğünde derdim sana olan sevgimi; her bir satırında kümeledim sana hasretimi Yüreğimin en kuytusunda sakladım her birini, hatıraların kollarında Bilmedin, duymadın, görmedin

Ay karanlık bu gece Soluğu kesilmiş yıldızların, nefesi yok bulutların Tüm dünya durmuş, zaman durmuş Tüm ağaçlar kulak vermiş sevgime Sokaklar beni dinliyor sessizlikte Sensizlikte
Mısralarım daldı yine hayallere, bir mektup düştü yüreğime
'Özledim' dedi kalemim, yazdı ellerim

'Özledim, sevgili,
Kumral perçemlerini özledim
Saçlarının alnımı usulca öpüşünü
Derin çizgilerin altında çakan gözlerini
Bakışlarındaki ela gölgeleri özledim;
Hüzünlü ve yorgun'

İlkyaz güneşleri savruldu belleğimde Ada vapurlarının saatleri karıştı sözlerimde Son anda yakaladım baharı ela gözlerinde Tuttum ellerinden sevginin, sımsıkı tuttum Bırakmadım, kapsın martılar düşlerimizi Bırakmadım, aynalar yok etsin yüzlerimizi
'Hala dudaklarımın kenarında bir gülümseme yapışıp kalmış bugünden yadigar' dedi sesin
'Özledim' dedi kalemim, çırpındı kirpiklerim

'Özledim, sigara kokan sesini;
Gönlümü sevgiyle sarmalayan ılık nefesini
Nisan yağmuru gülümsemeni özledim
Sonbaharda yaşattığın ilkyaz güneşini
Kavuşmalarımızı özledim;
Gecenin sabahla buluşması gibi
Doyumsuz ve dingin'

Hasretin yaktı Ada'yı, yaz günlerinde Bekledi bakışlarım bir nefesini, bir sesini Merak etti; neredesin, kiminlesin? Hatırlar mısın seni anan dizeleri? Hatırlar mısın ellerimin yumuşaklığını, gözlerimin sıcaklığını, saçlarımın Ada rüzgarında dalgalanışını? Sana bakışımı hatırlar mısın? Unuttun mu yeminlerimizi? Benliğimizi kül eden o ateşi unuttun mu?
'Özledim' dedi kalemim, kavruldu yüreğim

'Özledim, şimşekler yakan temasını
Delidolu sağanaklarda ıslanan arzularını
Aşkını haykırmanı özledim
Ellerinin yüzümde iç çekişini özledim
Sevgiye aç ve çılgın '

Gün hazana uçtu göçmen kuşun kanadında Kızardı yapraklar, uçuştu sarı meltemlerin ardı sıra Dövdü poyrazlar Ada yamaçlarını Koptu tufanlar, sarsıldı kıyılar kızgın dalgalarla Kestaneler yuvarlandı ayaklar altında; sıkıldı sokak lambaları derin yalnızlıkla Duyamadım soluğunu yanaklarımda Kırıldım sırça misali, darıldım sana Yokluğuna Suskunluğuna
Hüzünlü perçemlerin geldi aklıma, düştü yüreğime bir mektup daha
'Özledim' dedi kalemim, eğildi gözlerim

'Özledim, avuçlarımdaki yüreğini;
Hazan yaprakları misali boynu bükük
Anıların kuytusuna saklanan vaatlerini
Gerçekleşmeyecek hayallerini
Hüzün dolu vedalarımızı özledim;
Çaresiz ve dalgın'

Sonuncuyu yazdım az önce, kış kapıyı çalınca Bavullarımı toplar gibi topladım senli anılarımı kucağımda Her birini özenle katlayıp sakladım gönül bohçamda Bir daha aklıma düşecekleri güne kadar yatırdım hislerimi uykuya Anıların kollarında
'Bitti' dedi kalemim, sustu dillerim

'Alıp da gittiğin bir yudum sevgiyi,
Varlığını özledim'