Gücü Harflere Yeten Bir Cümle Aciziyim

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Gücü harflere yeten bir cümle aciziyim

Ne ye yarar hiç okunmayacak romanı yazmış olsam

Yada hiç olmasam! Kelimelerimi yiyen bir kurtken hüzün, dilimi cümleye yaslayamam

Bu yüzden hep devrilir kelimelerim

Ağır aksak bir dil sürçmesi bulur hikayemi ve kalem en çok bu yazgıya yenilir

Kimseler bilmez aslını

Zordur kırmızı ışıkların durmamak için varolduğu bir şehirde, soluklanacak cümle kurmak

Birbirini ezerek koşan harfler,
sayfada hep aynı bağırışlarda, ''neden geldim''!

Cevabı olmayan soruları yalanlayan en büyük doğrudur, yirmi dokuzu da birbirine anlamsız bakan alfabe

Sen nerden geldin der gibi bakarlar anlamını anlayamadıkları cümlelerle beraberliklerine

Bazen olur

Bülbül susar, gül kokusunu için(m)de tutar

Ucu sivrilen kalemin neden kırıldığını anlayamaz yazar

Mürekkebi kan olur,
yazmak en soğuk duruş yüzünde

Ve küser ölüm, cansız bir kalemde tekrar edilen eceline

Altı çizili yazmak vardı,önemli notlar düşmek soluk sayfalara

Yaşamak vardı silginin kendi bozuğunu düzeltemediği soru işaretsiz bir imlada

Ama olmadı&Kalem kustukça içindekini, sızlandı harfler

Ne gariptir önü kesik cümleler uzun zamandır hep bu hal üzereler

Ben anlattım bunları

Geç kalınmış gecelerde, göğe esir ay'ın izinde

Bilseydim sıra bana gelecek, hüznü malum duruşlarda keserdim kelamın bileğini

Ardına üç nokta koyduğum yazgımda silerdim, inadıma acı yazan kalemin alfabesini

Kaldırım üstü düşlerimi yazdım sayfalara

Kederi yaktım, elde var hüznü düş tacirlerine sattım

Konuşurken çıkmayan sesimi, kalemimle kalabalık gösterilere bağırdım

Bela aşkın ta kendisi!
Kundaklanan cümlelerle yazılıyor devrik romanım

Bana kalan nizamı bozuk bir sayfayken, acıyı cümleme ayraç yaptım

Dil,
bilgisinden sınandı

Alfabe eksik var mı sorgusunda harflerinden

Hepsi tamamdı

Ve lakin bir tek gariplik vardı

Yazılanlar yazıcıdan çokça uzaktaydı

CLuBBeR

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Gücü Harflere Yeten Bir Cümle Aciziyim Gücü harflere yeten bir cümle aciziyim Ne ye yarar hiç okunmayacak romanı yazmış olsam Yada hiç olmasam! Kelimelerimi yiyen bir kurtken hüzün, dilimi cümleye yaslayamam Bu yüzden hep devrilir kelimelerim Ağır aksak bir dil sürçmesi bulur hikayemi ve kalem en çok bu yazgıya yenilir Kimseler bilmez aslını Zordur kırmızı ışıkların durmamak için varolduğu bir şehirde, soluklanacak cümle kurmak Birbirini ezerek koşan harfler, sayfada hep aynı bağırışlarda, ''neden geldim''! Cevabı olmayan soruları yalanlayan en büyük doğrudur, yirmi dokuzu da birbirine anlamsız bakan alfabe Sen nerden geldin der gibi bakarlar anlamını anlayamadıkları cümlelerle beraberliklerine Bazen olur Bülbül susar, gül kokusunu için(m)de tutar Ucu sivrilen kalemin neden kırıldığını anlayamaz yazar Mürekkebi kan olur, yazmak en soğuk duruş yüzündeVe küser ölüm, cansız bir kalemde tekrar edilen eceline Altı çizili yazmak vardı,önemli notlar düşmek soluk sayfalara Yaşamak vardı silginin kendi bozuğunu düzeltemediği soru işaretsiz bir imlada Ama olmadı&Kalem kustukça içindekini, sızlandı harfler Ne gariptir önü kesik cümleler uzun zamandır hep bu hal üzereler Ben anlattım bunları Geç kalınmış gecelerde, göğe esir ay'ın izinde Bilseydim sıra bana gelecek, hüznü malum duruşlarda keserdim kelamın bileğini Ardına üç nokta koyduğum yazgımda silerdim, inadıma acı yazan kalemin alfabesini Kaldırım üstü düşlerimi yazdım sayfalara Kederi yaktım, elde var hüznü düş tacirlerine sattım Konuşurken çıkmayan sesimi, kalemimle kalabalık gösterilere bağırdım Bela aşkın ta kendisi! Kundaklanan cümlelerle yazılıyor devrik romanım Bana kalan nizamı bozuk bir sayfayken, acıyı cümleme ayraç yaptım Dil, bilgisinden sınandı Alfabe eksik var mı sorgusunda harflerinden Hepsi tamamdı Ve lakin bir tek gariplik vardı Yazılanlar yazıcıdan çokça uzaktaydı CLuBBeR