Sadece Sana

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Sadece Sana ”

Seslenişimdir sanadır / Duy beni

Hangi mevsimde olursa olsun sev beniHüzünlerin girdabında olsan da vur beni yüreğinin kıyılarınaYorgunluğuma, zalimliğime aldırma sen Sana dair nice hasret cümlesi birikti yüzümün kurak yakalarında Gel de bitsin bu suskunluk Gel de sonlasın bana dair yokluk Sesinle düş münzevi karanlığımaPerdelerimde zemheri beklerken sen gülüşlerinle baharı doğur gözlerimeSusma ne olur Kendim kadar kapladığım yalnızlıktan kurtar beni Çek beni anlamın kutsallığınaEteklerindeki tüm mucizeleri savur göğsümün bozkır yavanlığınaSeccademde kurumaya yüz tutmuş güllere uzat nefesindeki ab- ı hayatıBağırmasan da olurFısılda yeter Durma öylece Olur olmadık gülümse bana Gül pazarlarında aradığım yeter seni, düş imkansızlığıma Susadığım yeter, avuçlarından akıt dilsiz yüreğimi Kelimelerim dökülsün gözlerinden Nefesine gurûb eden sızılara inat sokul sen kokan baharlarıma Gri’ye bürünmüş kentime gözlerinin rengini bırakİçimde susturduğum çocukluğuma bayram sevinçlerini bırak Yüzündeki gülüşlerini ver bana Giyineyim sonra Kent kent dolaşayım Seni anlatayım her bir mahlukata Avuçlarımdan sızan bayramlık sabahı intiharlarına inat sen yüzündeki Reyhan bahçelerini bahşet yaraları dudaklarıma Yalpalayan sesimi tut sesinle Adressizliğimin boşluğunu varlığınla kapatSonra da kirli yüzümü gözyaşlarınla silSustuğuma bakma sen Suskunluğumun her bir zerresinde avaz avaz seni andımTükettim dudaklarımdaki tüm kelimeleri Yüklemim ben Öznesiz yaşayamamSeslenişimdir sanadırDuy beni gizli öznem

Gelişim sanadır/ Kabul et beni

Gözlerin yollarda biliyorum Aldırma sen yüreğimde biriken senli cümlelerin tenhalığına Peçesini ellerimle yırtacağım bir gecenin sabahında kavuşacağım sana Elimde sana bahsettiğim kırmızı saçlı bez bebek Avuçlarımda bir miktar gözyaşı Gözlerimiz gözlerimize kavuşacak o an O an kirpiklerime uzanacak susuzluğun Kana kana içeceksin yüreğimin sana vaat edilmiş gülüşleriniYırtacaksın suskunluğumu Bir gelincik toprağı yarıp gökyüzüne ellerini uzatacak Belki de Musa’nın asasını vurduğu yerden “ güller “ inkişaf edecek duaya durmuş avuçlaraArala perdelerini Gözlerini pencerelere yaklaştır Özenle tara saçlarınıHer zamankinden farklı olarak gözlerini kalabalıklara çevir Bozkır yüzümü ara içi boş cümlelerin müsvedde kağıt gibi atıldığı duraklardaGelemezsem eğer bil ki bir bülbül gözyaşlarını bıçaklamaktadır gülün dudaklarındaTükettim tüm yollarıBekleneni ben, bekleyeni sen Gelişim sanadır Kabul et beni dudağımdaki son cümlem

Nefesimdir sana / Kat beni kendine

Bilirsin kendim kadar yalnız, sen kadar kalabalıktır yüreğim Adından sonra başlar nufüsum Nefesimdir sana sevgili Biliyorum şimdi sonbahardayız Kuru dallarına inat gülüşlerinin tazeliğini getir bana Sen konuşurken ben sustum Kapattım tüm cümleleri Mühürledim sensizliği anan her bir kepengi Biliyorum suskunluğumun adressizliğindeyim İçi boş bir kalabalığın içindeyim Gözlerimdeki grileşen hayatın yorgun sabahındayım Sabır kuyuların dibindeyim Aldığım her nefesin sonuna ilmeklediğim seni yaşamaktayım Yorgun yüreğimin dudaklarında senin adını yakmaktayım Yüzündeki açan baharları yüzümün gölgelerine savur Aydınlansın içimdeki karanlık Nefesine kabul et beni İçine kat ki; arınsın içimde kanayan çocukNefesimdir sanaBen “ kendimden “ vazgeçtimBeni bende öldür Öldür ki; sende doğayım yeniden Köklerim sende kalsın Saçlarından ötesini bilmesin ellerim Gözlerim ise gözlerinden başka yurt edinmesinHadi sevgili Sev beni Sev ki bende sonlasın amel defterimSev diyorum Kendinden daha çok sev beniEğer ki; ıslak kirpiklerini yüreğimle kurulayamasam dudaklarıma ilmeklediğim fatiha’lar sonum olsunSeccademe sirayet eden gözlerini gülüşlerimle bahara kavuşturamasam nefesime “ La İlahe“ lâfzı vurulsun Kat beni kendineSebebim sensinGayri ben yokum sende yaşarken Ben “ seninim “ gayri ÖldümÖldümSonra sende vücut buldum sırf senin hayatında bir dua miktarı yer tutabilmek için…

Bir dua miktarı sevgi istiyorum senden
Fazla vaktim yok
Hadi uzat ellerini
Duy seslenişimi
Bekle sabırsızca sana gelişimi
Kendimin sonunu hazırlarken,
Aslında sana doğuyorum

Kökleri sana ait bir hayat istiyorum sadece
Daha fazla kurabileceğim cümle de yok
Nefesime sarıl
Gözetle perdelerin ardından
Elbet bu karanlık aydınlığa gurûb edecek

Bilirsin beni
Kendim kadar yalnızım
Eğer sen varsan,
Ben de varım bilesin

“ Bir dua miktarı olsa da sevginden mahrum etme beni sevgili…”

İsmail Sarıgene

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sadece Sana Sadece Sana ” Seslenişimdir sanadır / Duy beni Hangi mevsimde olursa olsun sev beniHüzünlerin girdabında olsan da vur beni yüreğinin kıyılarınaYorgunluğuma, zalimliğime aldırma sen Sana dair nice hasret cümlesi birikti yüzümün kurak yakalarında Gel de bitsin bu suskunluk Gel de sonlasın bana dair yokluk Sesinle düş münzevi karanlığımaPerdelerimde zemheri beklerken sen gülüşlerinle baharı doğur gözlerimeSusma ne olur Kendim kadar kapladığım yalnızlıktan kurtar beni Çek beni anlamın kutsallığınaEteklerindeki tüm mucizeleri savur göğsümün bozkır yavanlığınaSeccademde kurumaya yüz tutmuş güllere uzat nefesindeki ab- ı hayatıBağırmasan da olurFısılda yeter Durma öylece Olur olmadık gülümse bana Gül pazarlarında aradığım yeter seni, düş imkansızlığıma Susadığım yeter, avuçlarından akıt dilsiz yüreğimi Kelimelerim dökülsün gözlerinden Nefesine gurûb eden sızılara inat sokul sen kokan baharlarıma Gri’ye bürünmüş kentime gözlerinin rengini bırakİçimde susturduğum çocukluğuma bayram sevinçlerini bırak Yüzündeki gülüşlerini ver bana Giyineyim sonra Kent kent dolaşayım Seni anlatayım her bir mahlukata Avuçlarımdan sızan bayramlık sabahı intiharlarına inat sen yüzündeki Reyhan bahçelerini bahşet yaraları dudaklarıma Yalpalayan sesimi tut sesinle Adressizliğimin boşluğunu varlığınla kapatSonra da kirli yüzümü gözyaşlarınla silSustuğuma bakma sen Suskunluğumun her bir zerresinde avaz avaz seni andımTükettim dudaklarımdaki tüm kelimeleri Yüklemim ben Öznesiz yaşayamamSeslenişimdir sanadırDuy beni gizli öznem Gelişim sanadır/ Kabul et beni Gözlerin yollarda biliyorum Aldırma sen yüreğimde biriken senli cümlelerin tenhalığına Peçesini ellerimle yırtacağım bir gecenin sabahında kavuşacağım sana Elimde sana bahsettiğim kırmızı saçlı bez bebek Avuçlarımda bir miktar gözyaşı Gözlerimiz gözlerimize kavuşacak o an O an kirpiklerime uzanacak susuzluğun Kana kana içeceksin yüreğimin sana vaat edilmiş gülüşleriniYırtacaksın suskunluğumu Bir gelincik toprağı yarıp gökyüzüne ellerini uzatacak Belki de Musa’nın asasını vurduğu yerden “ güller “ inkişaf edecek duaya durmuş avuçlaraArala perdelerini Gözlerini pencerelere yaklaştır Özenle tara saçlarınıHer zamankinden farklı olarak gözlerini kalabalıklara çevir Bozkır yüzümü ara içi boş cümlelerin müsvedde kağıt gibi atıldığı duraklardaGelemezsem eğer bil ki bir bülbül gözyaşlarını bıçaklamaktadır gülün dudaklarındaTükettim tüm yollarıBekleneni ben, bekleyeni sen Gelişim sanadır Kabul et beni dudağımdaki son cümlem Nefesimdir sana / Kat beni kendine Bilirsin kendim kadar yalnız, sen kadar kalabalıktır yüreğim Adından sonra başlar nufüsum Nefesimdir sana sevgili Biliyorum şimdi sonbahardayız Kuru dallarına inat gülüşlerinin tazeliğini getir bana Sen konuşurken ben sustum Kapattım tüm cümleleri Mühürledim sensizliği anan her bir kepengi Biliyorum suskunluğumun adressizliğindeyim İçi boş bir kalabalığın içindeyim Gözlerimdeki grileşen hayatın yorgun sabahındayım Sabır kuyuların dibindeyim Aldığım her nefesin sonuna ilmeklediğim seni yaşamaktayım Yorgun yüreğimin dudaklarında senin adını yakmaktayım Yüzündeki açan baharları yüzümün gölgelerine savur Aydınlansın içimdeki karanlık Nefesine kabul et beni İçine kat ki; arınsın içimde kanayan çocukNefesimdir sanaBen “ kendimden “ vazgeçtimBeni bende öldür Öldür ki; sende doğayım yeniden Köklerim sende kalsın Saçlarından ötesini bilmesin ellerim Gözlerim ise gözlerinden başka yurt edinmesinHadi sevgili Sev beni Sev ki bende sonlasın amel defterimSev diyorum Kendinden daha çok sev beniEğer ki; ıslak kirpiklerini yüreğimle kurulayamasam dudaklarıma ilmeklediğim fatiha’lar sonum olsunSeccademe sirayet eden gözlerini gülüşlerimle bahara kavuşturamasam nefesime “ La İlahe“ lâfzı vurulsun Kat beni kendineSebebim sensinGayri ben yokum sende yaşarken Ben “ seninim “ gayri ÖldümÖldümSonra sende vücut buldum sırf senin hayatında bir dua miktarı yer tutabilmek için… Bir dua miktarı sevgi istiyorum senden Fazla vaktim yok Hadi uzat ellerini Duy seslenişimi Bekle sabırsızca sana gelişimi Kendimin sonunu hazırlarken, Aslında sana doğuyorum Kökleri sana ait bir hayat istiyorum sadece Daha fazla kurabileceğim cümle de yok Nefesime sarıl Gözetle perdelerin ardından Elbet bu karanlık aydınlığa gurûb edecek Bilirsin beni Kendim kadar yalnızım Eğer sen varsan, Ben de varım bilesin “ Bir dua miktarı olsa da sevginden mahrum etme beni sevgili…” İsmail Sarıgene