Ölüm Kadar Gerçek Geliyor Sensizlik

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Tut ki gecenin
Alacakaranlığında düşlemişim seni

Tut ki,rüyalarımı bölmüşsün ne çıkar?
Ne çıkar gündüzlerin selamsız aşkına,
Geceleri kefen biçsen

Bir anlık hırsla,
Her şeyi yıkıp geçsen,ne çıkar

Varsın bölsünler hayallerimizi, kara bulutlara boğsunlar, yüreğimden de sökemezler ya seni

ancak kendilerini kandırırlar, beni değil

ne bir anını unuturum yanımda geçirdiğin, ne de bana son bakışını

ne kokun silinir ellerimden ne de ağlayan gözlerin gözlerimden

sen istersen gelme ben bu yolda yalnız da yürürüm

beni karanlıklar içinde tek bıraksan da yutkunur devam ederim

nefes alıyorsun ya, yaşadığını biliyorum ya bana yeter

Ölüm kadar gerçek geliyor sensizlik

Varlığınsa yaşamak kadar yalan

Senden öte yaşadığım ne var şu an?
Şu an ki

!!Ateş parçası gözlerinin esiriyken ben

Bir yabancı kadar uzaksın sen!

Tutamadım

kayıp gittin avuçlarımdan,ne yaptıysam olmadı

hatırlıyor musun? bana yapamayız, başaramayız dediğinde sana “sevginin gücünün yetmeyeceği tek şey gerçek olmayan sevgidir” demiştim, hani dolmuştu o güzel gözlerin de sarılmıştın sımsıkı bırakmayacağım seni demiştin

benim sevgimin gücü senin sevgi sandığın duygularına güç yetiremedi

elimi sana her uzattığımda yandım, ama pişman değilim

Ah benim türkü gözlüm
Ne oldu birden sana ?
And içmiştik gündüz gece
And içmiştik kopmamaya

Hacı Bayram'da dua ettik
Ayırmasın Allah diye

Bir fakire para verdik,
Belki dua eder diye

Her şeye göğüs gerecektik

kimse aramıza giremeyecekti

Kandırmaya çalışırlarsa birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi düşünecektik

Birlikte olabilmek için verdiğimiz mücadeleyi, birlikte yürüdüğümüz yerleri, gezdiğimiz parkları, bankları kuşları, denizi düşünecektik, hani el ele tutuşup izlediğimiz

Fakir mi dua etmedi,
Sen mi yalancı çıktın
O fakiri göremedim,
Gelmedi namaz vakti

Çok oturdum musallada,
Her tabutta kendim vardım,
Dua ettim ardım sıra

Her gece rüyama geliyorsun

elimi tutup üzülme diyorsun

Uyanıyorum aklıma geliyor, on yıl yaşlanıyorum her sabah

Bazen unutuyorum olanları uyanınca yattığın odaya koşuyorum

Anlıyorum ki giderken bıraktığın tek boşluk yüreğimdeki değil

Şimdi en arabesk duygularla
Dudağımda o türkü,
Yürüyorum bulvarlarda

Ellerim üşürken hep
Ellerin gelir aklıma

Yüreğim ağlıyor şimdi,
Yanıyorum buralarda

Kar yağarken hazin hazin,
Ölüyorum türkü gözlüm,
Ölüyorum buralarda

Kabullenemiyorum

gerçek olamaz bu yaşananlar

Biliyorum hepsi yalan

bir gün beni arayacaksın ve “napiyosun bitanem akşam kaçta çıkıyorsun” diyeceksin her gün yaptığın gibi

ben nazlanacağım biraz bilmem ki belli değil ben seni arayacağım diyeceğim

hemen işe koyulup biran önce çıkabilmek için elimden geleni yapacağım

mesai saatinin bitmesi için saate dikeceğim yine gözlerimi

koşarak gideceğim durağa

dolmuşta bugün ne giymiş diye düşüneceğim

traş olmuş mu, yoksa yine sakalların battı sarılma diye kavga mı edeceğiz?nefret edeceğim şoförden yine kalabalığa kızacağım

Yaklaşınca durakta gözlerim seni arayacak

köşede hep beklediğin yerde olacaksın ben dolmuştan inerken sigaranı söndürüp bana doğru geleceksin gülerek ve sarılırıp bitanemmm diyeceksin

Tut ki bundan böyle unutmuşum seni

Tut ki artık çalan parçalarda ismin geçmesin

Tut ki yazılan şiirler,seni anmasın,
Varsın eller de unuttu desin

Ben seviyorum ya seni,
Sen sevmesen,ne çıkar

Sende böyle yanıyormusun? Baktığın her şeyde benden bir iz var mı senin için de? Varsın olmasın

sen üzülme

Ben razıyım her şeye yeterki senin için üzülüyor demesinler

Ağlayışın gözümden silinmiyor hiç

Ah bir farkında olsan ikimizi de boşa ağlattığının

Ah görebilsen benim gördüklerimi, senin dışında herkesin görüp dehşete düştüklerini

ozaman canımı istesen verirdim sana

Sana yazdığım şiir yarım kalacak
Boynu bükük kalacak tüm sözcüklerim

Sana olan sevgimi kalem duyacak,
Kağıt bilmeyecek canım sevdiğim

Çalan her telefona arayan sensin umuduyla koşacağım

her kapıyı karşımda seni bulmak umuduyla açacağım

her köşeden senin çıkmanı bekleyeceğim

yıllar sürse de gelmen seni bekleyeceğim…

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ölüm Kadar Gerçek Geliyor Sensizlik Tut ki gecenin Alacakaranlığında düşlemişim seni Tut ki,rüyalarımı bölmüşsün ne çıkar? Ne çıkar gündüzlerin selamsız aşkına, Geceleri kefen biçsen Bir anlık hırsla, Her şeyi yıkıp geçsen,ne çıkar Varsın bölsünler hayallerimizi, kara bulutlara boğsunlar, yüreğimden de sökemezler ya seniancak kendilerini kandırırlar, beni değil ne bir anını unuturum yanımda geçirdiğin, ne de bana son bakışınıne kokun silinir ellerimden ne de ağlayan gözlerin gözlerimden sen istersen gelme ben bu yolda yalnız da yürürümbeni karanlıklar içinde tek bıraksan da yutkunur devam ederimnefes alıyorsun ya, yaşadığını biliyorum ya bana yeter Ölüm kadar gerçek geliyor sensizlik Varlığınsa yaşamak kadar yalan Senden öte yaşadığım ne var şu an? Şu an ki!!Ateş parçası gözlerinin esiriyken ben Bir yabancı kadar uzaksın sen! Tutamadımkayıp gittin avuçlarımdan,ne yaptıysam olmadıhatırlıyor musun? bana yapamayız, başaramayız dediğinde sana “sevginin gücünün yetmeyeceği tek şey gerçek olmayan sevgidir” demiştim, hani dolmuştu o güzel gözlerin de sarılmıştın sımsıkı bırakmayacağım seni demiştinbenim sevgimin gücü senin sevgi sandığın duygularına güç yetiremedielimi sana her uzattığımda yandım, ama pişman değilim Ah benim türkü gözlüm Ne oldu birden sana ? And içmiştik gündüz gece And içmiştik kopmamaya Hacı Bayram'da dua ettik Ayırmasın Allah diye Bir fakire para verdik, Belki dua eder diye Her şeye göğüs gerecektik kimse aramıza giremeyecekti Kandırmaya çalışırlarsa birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi düşünecektik Birlikte olabilmek için verdiğimiz mücadeleyi, birlikte yürüdüğümüz yerleri, gezdiğimiz parkları, bankları kuşları, denizi düşünecektik, hani el ele tutuşup izlediğimiz Fakir mi dua etmedi, Sen mi yalancı çıktın O fakiri göremedim, Gelmedi namaz vakti Çok oturdum musallada, Her tabutta kendim vardım, Dua ettim ardım sıra Her gece rüyama geliyorsun elimi tutup üzülme diyorsun Uyanıyorum aklıma geliyor, on yıl yaşlanıyorum her sabah Bazen unutuyorum olanları uyanınca yattığın odaya koşuyorum Anlıyorum ki giderken bıraktığın tek boşluk yüreğimdeki değil Şimdi en arabesk duygularla Dudağımda o türkü, Yürüyorum bulvarlarda Ellerim üşürken hep Ellerin gelir aklıma Yüreğim ağlıyor şimdi, Yanıyorum buralarda Kar yağarken hazin hazin, Ölüyorum türkü gözlüm, Ölüyorum buralarda Kabullenemiyorumgerçek olamaz bu yaşananlar Biliyorum hepsi yalanbir gün beni arayacaksın ve “napiyosun bitanem akşam kaçta çıkıyorsun” diyeceksin her gün yaptığın gibiben nazlanacağım biraz bilmem ki belli değil ben seni arayacağım diyeceğimhemen işe koyulup biran önce çıkabilmek için elimden geleni yapacağımmesai saatinin bitmesi için saate dikeceğim yine gözlerimikoşarak gideceğim durağadolmuşta bugün ne giymiş diye düşüneceğim traş olmuş mu, yoksa yine sakalların battı sarılma diye kavga mı edeceğiz?nefret edeceğim şoförden yine kalabalığa kızacağım Yaklaşınca durakta gözlerim seni arayacak köşede hep beklediğin yerde olacaksın ben dolmuştan inerken sigaranı söndürüp bana doğru geleceksin gülerek ve sarılırıp bitanemmm diyeceksin Tut ki bundan böyle unutmuşum seni Tut ki artık çalan parçalarda ismin geçmesin Tut ki yazılan şiirler,seni anmasın, Varsın eller de unuttu desin Ben seviyorum ya seni, Sen sevmesen,ne çıkar Sende böyle yanıyormusun? Baktığın her şeyde benden bir iz var mı senin için de? Varsın olmasın sen üzülme Ben razıyım her şeye yeterki senin için üzülüyor demesinler Ağlayışın gözümden silinmiyor hiç Ah bir farkında olsan ikimizi de boşa ağlattığının Ah görebilsen benim gördüklerimi, senin dışında herkesin görüp dehşete düştüklerini ozaman canımı istesen verirdim sana Sana yazdığım şiir yarım kalacak Boynu bükük kalacak tüm sözcüklerim Sana olan sevgimi kalem duyacak, Kağıt bilmeyecek canım sevdiğim Çalan her telefona arayan sensin umuduyla koşacağım her kapıyı karşımda seni bulmak umuduyla açacağımher köşeden senin çıkmanı bekleyeceğim yıllar sürse de gelmen seni bekleyeceğim…