Sustum Ey Yar Kanıyorum

Sustum Ey YarKanıyorum

Sus’tum ey yar…

Sana Dair Olan Kelimelerimi kaybettim

Bırak boşuna arama onları

Hükümsüzdür artık cümlelerim…

‘Sus’tum kaldım

Ne söylesem yara açtı parmaklarımda

Her kalem alışımda elime kırılgan yenilgiler kurguladım satırlarıma

‘Sus’tum…

Uzağın payındayım

Sancısı boğazımda dikenli tel örgü misali

Kanıyorum