Sen Taşırım Yarınlarıma

sensizliği yokluğunu üstlenmişim
şizofren zamanlarımda
ama şimdi değil
kan damlıyorum
masallarıma
ilk güneşi senle tanıdığım
ilk hasret zamanlarımın senle başladığı
yeri yeri yurtu belli olmayan türküler kadar
yağar yüreğime
seni şifelerdiğim özlemlerim

sıradan yazılan şiirlere meze olmayan satırlarımla
yüreğimle
yaşanmışlığımı bir kenera attığım
tasası tek sen olan tarafımla
ineceğim gözlerine
safağı tertemiz bir günün ilk ısıkları ile
umut yüreklerde saklanır
isyanlar dağlarda
özgürlük mavilerde
ben ise gözlerinde saklanırım her nefesimde

mabedim
minik ellerinde yakarım yarınlarımı
yetimliğimi vururum satır aralarına
ve yanaktan inen her damla sakat kalır
ölüm sonrasına bırakılan hayeller kadar yalnızım sensizlikte

dağlara bırakılan ırmakların sakinliği ile tutunmuşum gözlerine
bulsan sana yeşertiiğim masalların cennetlerini
seni düşünürken düştüğüm mayınları
anlasan
düşlerimdeki seni gözlerine ihbar eden bakışlarımı
anla işte
bir masalın kaybolan erguvanları kadar sevmişim seni
hadi bulalım birlikte özlediğim oyuncaklarımı
taşınalım çoçuk gülümsemelerine
zaman dalgınlığıma düşen göz bulsam ele veririm kendimi
özlemlerimde tasamda umudumda sen taşırım yarınlarıma