Neredesin Nefesime Nefes Olan Yar
Neredesin Nefesime Nefes Olan Yar ?
Dolunay var bu gece semada
Ve yüreğimde sevgisine hasret kaldığım yar
Puslu bir sokağın içindeyim
İleriyi göremez oldu gözlerim…
Ve sokaklar dilsiz
Dilim sessiz
Yüreğimse kan revan…
Omuzlarımda ağır bir sevda
Gözlerimde ise kördüğüm olmuş sahneler
Karanlığa sürüldü yüreğim…
Önümde çarptığım buz dağının kırıntıları var
Zafer çığlıklarıyla koşarak uzaklaşıyorlar
Yüreğime bıraktıkları eser bana kalan…
Görenler hayretler içinde bir yabancı gibi geçiyorlar yanımdan
Kim dokunmaya kalksa yüreğime
Titreyerek çekiyor ellerini
Ve kaçıyor ardına bakmadan
Yüreğim boynu bükük
Ve sessiz,perperişan…
Oysa kopan kıyametler yeri göğü inletecek güce sahip
Sus pus olmuş akşamlar
Sis çöktü yine yüreğime…
Neredesin nefesime nefes olan yar ?
Önüm pus içinde göremiyorum…
Bir ses ver,bir el uzat
Bir nefes ve bir yürek…
Sus pus olmuş akşamlar
Sis çöktü yine yüreğime…
Neredesin nefesime nefes olan yar?
GoncagüL NUMAN
|