10-21-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Seni Seviyorum Demeyi Özlemek...
Bilirsiniz bu özlemi, sevdiğini özlemekten daha çok can yakar 'seni
seviyorum' demeyi özlemek  
Aklınıza geldikçe bu sözcükler, dilinizin ucuna takılır ve sonu huzursuz bir
sessizliktir  Bu sessizlikler eksik bir sevgiyle birikir içinizde
Tüketilmiş bir sevda vardır ellerinizde Birisi veya birileri tüketmiştir
sevdanızı Ve siz hep aynı soruları soruyorsunuzdur kendinize 'sevdalar
tükenir mi?' 'aşk eksilir mi?' Bilmezsiniz eksilen aşk değildir, sizsinizdir
gidenin ardından Sevdiğinizi söyleyemedikçe eksilirsiniz Sevdiğinizin
yokluğuna, seni seviyorum diyememenin acısına uyanırsınız her gün  
Giden gitmiştir ama hesabı verilmemiştir sevdanın Birileri sevdanızı
tüketmiştir, sevdanızda sizi  Sanki sevdiğinize bir kez daha seni
seviyorum diyebilseniz geri dönecektir, 'bak sevdan ellerimde, onu hiç
bırakmadım' diyecektir sevdiğiniz  yalnızlığınızın avuntusudur bu  Ama
bir kez daha 'seni seviyorum' diyemezsiniz Sevdanız artık sessizliğinizdir
Sessizliğinizde eksilirsiniz ve sorularınıza bir yenisi eklenir; 'sevda,
eksiltir mi insanları?
Gidenin bir gün geri dönmesinden, tekrar size 'seni seviyorum' demesinden korkarsınız Öyle çok acımıştır ki içiniz, sessizliğiniz üzerinize öyle
sinmiştir ki sevdiğinizin dönmesini isteseniz de, korkarsınız Çünkü siz
artık siz değilsinizdir İçinde 'seni seviyorum'lar biriktirmiş, bedenindeki
dokunuşları göz yaşlarıyla yıkamaya çalışmış, yaraları kanamasın diye
birilerine sarılamayan birisinizdir artık  
Basit iki sözcüktür 'seni seviyorum' Ama bu sözcükleri söyleyemedikçe
kendinizden uzaklaşmışınızdır  Sevdaların tükeneceğini, aşkların
eksileceğini kabullenmişsinizdir  Sözcükler anlamını yitirdiğinde,
yaşamında anlamını yitirdiğini sonradan fark edersiniz ve sevdiğinizin
giderken hayatınıza anlam katan tüm sözcükleri de götürdüğünü 'seni
seviyorum' demeyi özlemeye başladığınızda anlarsınız   VE GİDERKEN ARDINDAN SADECE BAKARSINIZ  
|
|
|