Parçalarım Yüreğinde Mi Hala ?

gün,
gülsün yüzüne!
gülsün,
kıyamıyorum dokunmaya özüne!

yine aynı mısralar dökülüyor kalemimden sana varmaya çalı$tıkça
yoksun
yoksun
yoksun

yok oluyorum ben de artıkyoruldum

bir avuntu sadece
bakıyorum hala iskeleye inenlere
ya$lanmı$ım,
seçemiyorum artık belli belirsiz yüzleri

ya$lanmak ne zormu$, görmemek (yar) yüzünü (kendi) gözlerinde

bir umut sadece
çekmeceyi açıyorum
yıllar eskitemezmi$ ya anıları,
fotoğraflar arıyorum

yırtık bir fotoğrafta, yanına yakı$mıyorum

ba$ımı kaldırınca,
göz göze geliyorum aynada kendimle,
arkamda bir siluet,
dokunmaya çalı$ırken tenime

yoksun, ben sadece hayal kırıklığı olduğunu anlıyorum halisülasyonlarınseni benim yazdığımı, aslında olmadığını fısıldıyorum yüreğime en ağır $ekilde

yırtık,
eski,
renkleri silinmi$,
üzerine su damlamı$ bir fotoğrafım

sığmıyorum albümlere parçalara bölünüp atılasım geliyor, kıyamıyorum olur da dönersen, beni yitirdiğini anladığın an ki haline

sadece senin eserin olan, senin için rengi solan, eski, yırtık bir fotoğrafım yanına yakı$amadığım
senin için yıprandığım
parçalarım yüreğinde mi hala