Sabır Benim Yelkenlerim

Her geçen saat yelkovanın akrebe ihanetidir ya;

Ben düpedüz bu ihanetle

Eskize dönüşeceğini sanırdım tüm güzel anıların

Elbet bir zaman,

Suratın uzanacaktı yanında deniz atıklarının

Bir umuttu unutmak seni,

ama

umut ettikçe tükettim ben

içimi bıçak gibi kesen unutmaları

Güzel bir şairdin oysa ki sen;

Hani yaz gecelerini ılıştırması için kurbağalara tatlı arya besteleri

yazan;

Hani sigarası bitince parmaklarını ateş böceğinin

soluğuyla yakan

Ve ben rastladığım ilk cümlende

sana aşıktım

Şimdi ise aşktan söz edenin mızıkçı sayıldığı

bir oyun mu bu aramızdaki?

Aşktan söz edenin aforoz edileceği

yeni bir din mi bu ülkemizdeki?

İlle de döneceksen sırtını bana; hiç olmadı

dönencelerde bile yaşarım seninle

Ama sen yine de bak bana;

Bakmak için gözlere gerek olmasa da;

Kabul ediyorum;

Yaşayabilmek için

ihtiyacım var senin aşkına