10-21-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Sarki Söyle Bana ..

Bir masal anlat bana, dilini bilmedigim  bir masal anlat sonunu kestiremedigin  anlat 
basimi dizlerine koyayim ben ve sen anlatmaya basla tum kelimeler suzulsun saclarimdan senin gozlerine dolunay vursun, benimkilere sen
Bir masal anlat bana, kahramanlari sen ve ben olalim bizi anlatsin masal
Umutsuz bir cumleyle baslasin once, hayal kirikliklariyla devam etsin
Gizli bir sevdadan soz etsin her harf, her cumlede adimiz gecsin Yalvarislar, ozlemler, goz yaslari, mum isigindan umutlar olsun icinde
Sen anlat, ben aglayayim sen sil gozlerimi, ben ellerin gozlerime degsin diye surekli aglayayim
Bir sarki soyle bana  tek bir sarki, melodisini uydurdugun sozlerinde hasret olsun, sicak bir opus olsun nakarat aralarinda 
ruzgar kemanini cikarsin, hani su uzun zamandir yanimizda calmadigi Sen saclarindan kemana tel yap ve yureginden akort 
tek bir sarki soyle bu gece bana, icinde, imkansizliklar, engeller 
soguk karanliklardan bahsetmeyi de unutma  bu sefer sen agla, ben sileyim senin gozlerini Sen ellerime bir opucuk kondur yeter ki, ben aglamasan da silerim gozlerini 
Zaman dursun dizlerinde gunes bir daha hic dogmasin yildizlar hic kaybolmasin gokten
En derin lacivertleri goz yaslarimla yirtayim o gece ve ellerin gozlerime tek bahane olsun

Sonra sen sus ve ben anlatayim sana masal degil ama  sirtima, gogsume, gozlerime, beynime kor bir bicak gibi saplanan gercekleri 
icimdeki tum gercekleri anlatayim sana hayal gucumu bile korelten gercekleri 
uzaklardan bahsedeyim yakin olan uzaklardan, uzak oldugunu sandigimiz yakinlardan, yuregimizdeki uzaklardan ve mantiksal uzakliklardan 
sen ogrendikce sok eden gercekleri, ben aglayayim sen sirtimdan cikarmaya basla bicaklari, sen cikardikca ben yenilerini saplayayim
Sen sus ve ben sana intiharlardan bahsedeyim ucurumlardan, korkulugu olmayan balkonlardan, freni tutmayan arabalardan 
bir intihar gibi üzerime coreklenen sevdadan bahsedeyim sana imkansiza asik olmayi anlatayim bosa umitlere kapilmayi, her gordugumde bosa umutlanmayi anlatayim 
Dolunay vuran gozlerinde gordugum kendi intiharimi anlatayim sana Bir goz kirpmalik zamanda kendimi birakayim gozlerindeki ucurumlardan
O uzun kivrimli kirpiklerin bile yetisemesin beni ellerimden tutmaya Ben gozlerine gomuleyim, sen agla, ben topragimda yediverenler yetistireyim
Her sey basa sarsin sonra tekrar seni goreyim tekrar seveyim tekrar dizlerine koyayim basimi aglayayim ve yine gozlerinden atayim kendimi, dunyanin o en derin ucurumuna 
|
|
|