Sahte Dostların Eline Düşürme Allah'ım

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

DOST

Sahte Dostların Eline Düşürme Allah'ım
Dost var; uğrunda ölünür
Dost var; uğrunda can vermek bile 'ucuz' kalır
Dost var; sevdiği insana bir zarar gelecek endişesiyle,
Akre p, çıyan yuvalarını topuğuyla kapar
Bunu yapmak yetmez dost için
Sevdiği insan uğruna ömrünü verir
Verilen bir ömürdür
Bir yılını, iki yılını, on yılını, yirmi yılını değil, 'ömrünü' vermiştir
Dost var; Sevdiği insanın uğruna ölmeye hazırdır
Düşmanlar gelecek,
katletmek istedikleri Nebi'nin yatağında vefalı bir genç, delikanlıyı bulacaktır
Bu delikanlı dosttur Ve hep 'dost' kalmıştır
Dost var; güle benzer
O kadar güzel kokar ki, dikenlerinin verdiği acı hissedilmez
Bir de dost var ki, dikenlerinin yol açtığı kan ve yara korkusundan,
gül rayihasını almak mümkün değildir
Dost var; hazmedemez
Sindirim sistemi bozuktur
Dost var; fırına girmeyi sevmez Ama, ekmeği herkesten önce böler
Dost var; sözü itibarsız senettir Güvenirseniz müflis olursunuz
Dost var; yollarda bırakır
Böylesiyle adım bile atılmaz
Yola beraber çıkmak, neticeyi kabullenmektir
Dost var; düşmandan tek farkı, biraz daha mütebessimdir
Ama bir düşmeye gör; düşmanın 'kahkahaları',
O'nun 'tebessümünün' yanında 'sessiz' kalır
Dost var; Iyiliğini istemez Düşman için önüne bir taş da o kayar
Sonra bu da yetmez 'dost' için!
'Belki benim koyduğum taşla düşmez' diye, senin düşmanına da,
'şuraya ip germeyi unutma' diye tembihte bulunur
Dost var sadece yüzüne güler
Arkandan vurmak, hançerlemek için 'malzeme' arar Hiçbir fırsatı kaçırmaz
Lakin bunlar da 'dosttur'!
'Düşmanım' diyemeyeceğimiz dostlar!
Böylelerini görünce oturur bir köşede ağlar; 'Dostların eline düşürme Allah'ım' dersiniz
Ah! HzEbu Bekir, Ah! HzAli Müslümanlığı sizlerden öğrendik
Keşke dostluğu ve vefayı da sizlerden öğrenebilseydik

alıntı

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sahte Dostların Eline Düşürme Allah'ım *DOST* Sahte Dostların Eline Düşürme Allah'ım Dost var; uğrunda ölünür Dost var; uğrunda can vermek bile 'ucuz' kalır Dost var; sevdiği insana bir zarar gelecek endişesiyle, Akre p, çıyan yuvalarını topuğuyla kapar Bunu yapmak yetmez dost için Sevdiği insan uğruna ömrünü verir Verilen bir ömürdür Bir yılını, iki yılını, on yılını, yirmi yılını değil, 'ömrünü' vermiştir Dost var; Sevdiği insanın uğruna ölmeye hazırdır Düşmanlar gelecek, katletmek istedikleri Nebi'nin yatağında vefalı bir genç, delikanlıyı bulacaktır Bu delikanlı dosttur Ve hep 'dost' kalmıştır Dost var; güle benzer O kadar güzel kokar ki, dikenlerinin verdiği acı hissedilmez Bir de dost var ki, dikenlerinin yol açtığı kan ve yara korkusundan, gül rayihasını almak mümkün değildir Dost var; hazmedemez Sindirim sistemi bozuktur Dost var; fırına girmeyi sevmez Ama, ekmeği herkesten önce böler Dost var; sözü itibarsız senettir Güvenirseniz müflis olursunuz Dost var; yollarda bırakır Böylesiyle adım bile atılmaz Yola beraber çıkmak, neticeyi kabullenmektir Dost var; düşmandan tek farkı, biraz daha mütebessimdir Ama bir düşmeye gör; düşmanın 'kahkahaları', O'nun 'tebessümünün' yanında 'sessiz' kalır Dost var; Iyiliğini istemez Düşman için önüne bir taş da o kayar Sonra bu da yetmez 'dost' için! 'Belki benim koyduğum taşla düşmez' diye, senin düşmanına da, 'şuraya ip germeyi unutma' diye tembihte bulunur Dost var sadece yüzüne güler Arkandan vurmak, hançerlemek için 'malzeme' arar Hiçbir fırsatı kaçırmaz Lakin bunlar da 'dosttur'! 'Düşmanım' diyemeyeceğimiz dostlar! Böylelerini görünce oturur bir köşede ağlar; 'Dostların eline düşürme Allah'ım' dersiniz Ah! HzEbu Bekir, Ah! HzAli Müslümanlığı sizlerden öğrendik Keşke dostluğu ve vefayı da sizlerden öğrenebilseydik *alıntı*