10-21-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Şu Çılgın Türkler Kitabından Alıntı
Savaşın en kanlı günlerinden biriydi Asker en iyi arkadaşının az ileride,kanlar içinde yere düştüğünü
gördü İnsanın başını bir saniye siperden çıkaramıyacağı gibi bir ateş altındaydılar Asker teğmenine
koştu hemen:
-Komutanım,bir koşu arkadaşımıalıp geleyim mi?
"Delirdin mi?"der gibi baktı teğmen 
-Gitmeğe değmez oğlum,arkadaşın delik deşik
olmuş Büyük olasılıkla ölmüştür bile Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın!Ama asker okadar ısrar
etti ki,teğmen izin vermek zorunda kaldı
-Peki,dene bakalım!Asker yoğun ateş altında frladı siperden ve mucize eseri,arkadaşının yanına
kadar gitti,yaralı arkadaşını sırtladığı gibi taşıdı Birlikte siperin içine yuvarlandılar Teğmen koşup yaralıya
bir göz attı ve nefes nefese bir kenara yıkılmış askere döndü:
-Sana hayatını tehlikeye atmaya değmez,dememişmiydim?Bu zaten ölmüş 
-Değdi komutanım,değdi!dedi asker
-Nasıl değdi,arkadaşın zaten ölmüş,görmüyormusun?
-Gene de değdi komutanım,çünkü yanına vardığımda henüz yaşıyordu  Ve onun son sözlerini
duymak,dünyalara bedeldi benim için  Ve hıçkırarak ,arkadaşının son sözlerini tekrarladı:
"geleceğini biliyordum"
GELECEĞİNİ BİLİYORDUM!
Kalbimizde arkadaşlık denilen bir mucize var
Nasıl olduğunu,nasıl başladığını bilemezsin Ama bunun özel bir armağan olduğunu,
Allah'ın bir lütfu olduğunu bilirsiniz
Gerçekten de arkadaşlar nadide mücevherlerdir
Yüzünüzü güldürüp,başarmanız için cesaret verirler Sizi dinlerler ve kalplerini açmaya
hazırdırlar Bugün arkadaşlarınıza,onlarla nekadar ilgilendiğinizi gösterin
|
|
|