Hakiki Bir Dostun Portresi

OKYANUS
Su, kendine sirdas ariyordu Önce buluta verdi sirrini, agir geldi su buluta Saganak saganak döktü suyun tüm sirlarini
Sonra göle gitti su Ona anlatti derdini Bu arada bulut suyun sirrini yagmur yapip, dolu yapip, kar yapip savurdugu icin, zaman zaman tasiyordu göl ve suyun sirri iyice aciga cikiyordu
Sonra nehre verdi su sirrini Nehir aldi suyun sirrini cekip gitti Dereye verdi Dere biraz daha yavas olsada nehirden, o da götürdü suyun sirrini bir baska bilinmeze Caglayanlar, selaleler, akarsular… Hepsi kayboluyordu bir anda Sonra bir gün takip etti su dereyi Dere okyanusa ulasinca fark etti su, bütün sirlarinin akarsularla, caglayanlarla, irmaklarla… okyanusa tasindigini
Karar verdi su Sirrini okyanusa verecekti Öylede yapti zaten Tüm sirlarini okyanusa verdi Artik suyun sirrini okyanustan baskasi bilmiyordu Ne tasti okyanus, ne bir baskasina tasidi suyun sirrini, ne de kurudu…
Gecen karsilastik suyla Bir bardaktaydi Suskundu Cok ugrastim konusturamadim Ben tam giderken “Dur!” dedi su Durdum! “Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakin konusma! Tasiyamazlar, kaldiramazlar senin yükünü, canini yakarlar, utandirirlar…” dedi

Okyanus yürekli dostlar bulmaniz dilegiyle…

alıntı