07-23-2007
|
#1
|
mate
|
Yaşamayı Deniyorum Sensiz...
Yaşamayı deniyorum sensiz   
Beklemiyorum artık seni Biliyorum artık, gelmeyeceksin; yine umut ciceklerim solacak, yine aglayacagim, yine hıckırıklar arasında bogulacagım Ama sen gelmeyeceksin Ben hep burada kalacagım  
Yasamayi deniyorum sensiz    
Pismanliklar icinde Bogazimdaki dügümlenmis hatıraların anısıyla, seni icimde bitirircesine resimlerimizi kestim tek tek, mektuplarimizi yaktim kül olana dek  
Yasamayi deniyorum sensiz  
Unutmanin zor oldugunu bile bile  Beni sevmediginin farkında, bir ömür gecirdiginin gerekcesiyle  Yüregimdeki, icimdeki isyanı susturmaya calısarak  
Yasamayi deniyorum sensiz  
Karanlık yollarda tek basıma gezerek Sabaha dek zamanla yarısıp, günesi sahit tutuyorum tövbelerime Biten her sey için yeniden baslatıyorum icimdeki mücadeleyi  
Yasamayi deniyorum sensiz  
Bir masal misali siliyorum seni düsüncelerimden  Hayalin gölgem gibi pesimdeyken, ben geceleri yasakladım kendime Zaman gün ısıklarıyla baslayıp bitiyor benim icin  
Yasamayi deniyorum sensiz  
Rüzgara saldim maziyi, alevlere verdim yüregimi Tipkı ömrümü yoluna verdigim gibi  Ama bu sefer baska bir amac icin: sensizlik icin yapıyorum bunu  
Yasamayı deniyorum sensiz  
Sahile carpan dalgaların, bizim müzigimizi kulagıma fısıldamasına izin vermiyorum Artık mehtaplı gecelerde yakamozları gözlemiyorum Hicbir vapura binmiyorum; kendime engel olamayıp sana gelirim diye  
Yasamayi deniyorum sensiz  
O cok sevdigim aynaya bakmıyorum artık Kendimi, gözlerimde gözlerini, yanagimda buseni, saclarımda ellerini görmekten korktugum icin Dayanamayacagım yeni bir fırtınaya kapılmamak icin  
Yasamayi deniyorum sensiz  
Aklimdan her gecisinde yüregimin burkulmasına katlanarak, ismin her anıldıgında duymamazlıktan gelerek  Sanki seninle hic olmamısım gibi devam ediyorum  
Yasamayi deniyorum sensiz  
Siirlerime düsman oldum, yazmıyorum artık Bütün hislerimi, hayallerimi, düslerimi bir cöl yalnızlıgına mahkum ettim Susuz bırak onları Belki biraz akıllanırım  
Yasaniyorum sensiz  
Yüregimdeki acılarla, aldıgım yaralarla, dayanmaya zamansız gidisinle; alısmaya çalısıyorum bu hayatta Belki caresiz, belki acizim ama basım bir KARDELEN gibi dik ve ayakta olarak   
  Alıntıdır
|
|
|