Evrim Yolunda Yapılan Bilimsel Sahtekarlıklar

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

BİLİMSEL SAHTEKARLIKLAR-2/1

Piltdown adamı skandalı: Charles Darwin gerçek amacı olan insanın kökenini açıklama konusunu Türlerin Kökeni'nde değil, bundan 12 yıl sonra yayınladığı İnsanın Türeyişi adlı kitabında ele almıştır

Bu kitabında insanın evrim basamağının en üst basamağında bulunduğunu maymunlarına benzer primatlardan evrimleştiğini ileri sürmekteydi

Fakat diğer varsayımları gibi bu iddiasını doğrulayacak herhangi bir bilimsel kanıtı yoktu

Darwin insanın maymunlarla ortak bir atadan geldiğini ileri sürdüğüne göre, teorisine inananlara evrimi kanıtlayacak fosiller bulma görevi düşüyordu

19

yüzyılın son çeyreğinden itibaren neredeyse tüm paleoantropoloji bilimi bu amaca yöneltilmiş, evrim teorisini inanan paleontologlar insanla maymun arasındaki kayıp halkayı bulmak için yoğun araştırmalara girişmişlerdir

Bu konuda bazı bulgulara ulaşıldığı iddia edilmiş ise de daha sonraki bulgular bunların insanın evrimine kanıt olamayacağını gösterdiğinden vazgeçilmişti

Bu nedenle insanın evrimini gösterecek en küçük bir kanıt büyük değer taşımaktaydı

Ayrıca teorinin geleceği açısından da çok önemliydi

Nihayet aranan ve umulan büyük bulgu, 1910 yılında İngiltere'de ortaya çıktığı ilan edildi

Bu, sonraki 43 yıl boyunca insanın evrimini kanıtlayan çok önemli bir delil olarak dünyaya sunulacak olan Piltdown Adamı kafatasıydı

Fakat hiçbir yalan sonsuza kadar sürmez

Eğer bilimselse ömrü çok daha kısa olur

1949 yılına gelindiğinde British Museum'un paleontoloji bölümünden Kenneth Oakley yeni bir yaş belirleme şekli olan flor testi metodunu bazı fosiller üzerinde denemek istedi, Piltdown Adamı fosili üzerinde de bazı denemeler yapıldı

Yapılan testlerde Piltdown Adamı kafatası fosilindeki çene kemiğinin hiç flor içermediği anlaşıldı

Bu sonuç, çene kemiğinin toprak altında bir kaç yıldan fazla kalmadığını gösteriyordu

Az miktarda flor içeren kafatası ise, sadece bir kaç bin yıllık olmalıydı

Flor metoduna dayanılarak yapılan sonraki kronolojik araştırmalar, kafatasının ancak birkaç bin yıllık olduğunu ortaya çıkardı

Çene kemiğindeki dişlerin ise suni olarak törpülenip yerine uydurulduğu, fosillerin yanında bulunan ilkel araçların çelik aletlerle yontulmuş adi birer taklit olduğu anlaşıldı

Weiner'in yaptığı detaylı analizlerle bu sahtekârlık 1953 yılında kesin olarak ortaya çıkarıldı

Kafatası beş yüz yaşında bir insana, çene kemiği de yeni ölmüş bir orangutana aitti

Dişler, insana ait olduğu izlenimini vermek için sonradan özel olarak eklenmiş ve sıralanmış, eklem yerleri de törpülenmişti

Daha sonra da bütün parçalar, eski görünmeleri için potasyum-dikromat ile lekelendirilmişti

Bu lekeler, kemikler aside batırıldığında kayboluyordu

Tüm bunların üzerine Piltdown Adamı, kırk yılı aşkın bir süredir sergilenmekte olduğu British Museum'dan alelacele çıkarıldı

Nebraska adamı fosili: 1922 yılında ABD'nin Nebraska eyaletinde bir azı dişi fosili bulundu

Gerçekte ne olduğu bilinmeyen bu azı dişine bakılarak hayali bir ara format adam ve ailesi kurgulandı

Boy, boy resimleri çizildi

Bu resimler kullanılarak yıllar boyu yoğun evrim propagandaları yapıldı

Ancak 1927'de dişin ne insana ne de maymuna ait olduğu ortaya çıktı

Diş, bir yaban domuzuna aitti

Nebraska adamı fosili insanlara özgü doğal bir yanılgı olarak kabul edilebilir mi?
Eğer belirsizliği ve bilinmezliği kanıt olarak göstermeyi bilimsellik olarak kabul edersek bu durumunu doğal bir yanılgı olarak kabul edebiliriz

Fakat belirsizlik ve bilinmezliğin bilimsellik olarak kabul edilip gösterilemeyeceği açıktır

Bu nedenle Nebraska adamı olayı kasıtlı yapılmış bilimsel bir aldatmaca olmalıdır

(Nebraska adamı fosili bölümüne bakınız)

Sahelanthropus Tchadensis Fosili: 2002 yazında Orta Afrika ülkesi Çad'da yeni bir kafatası fosili bulundu

Fransız bilim adamı Michel Brunet tarafından keşfedilen fosile Sahelanthropus Tchadensis adı verildi

Fakat bulunan bu yeni fosil sahip olduğu özellikler nedeniyle evrim dünyasını birbirine kattı

Fosil evrim teorisi savunucularının kanıt bulma konusunda ne kadar aceleci ve peşin fikirli olduklarını göstermesi bakımından önemlidir

Dünyaca ünlü Nature dergisi, fosili duyuran haberinde, bulunan yeni kafatası, insanın evrimi hakkındaki düşüncelerimizi tamamen batkına uğratabilir itirafında bulundu

Harvard Üniversitesi'nden Daniel Lieberman, bu yeni bulgunun küçük bir nükleer bomba kadar etkili olacağını söyledi

Bunun nedeni, bulunan söz konusu fosilin 7 milyon yıl yaşında olmasına rağmen, insanın en eski atası olduğu iddia edilen ve 5 milyon yıl yaşındaki Australopithecus türü maymunlardan evrimcilerin bugüne kadar temel aldıkları kıstaslara göre daha insansı bir yapıya sahip olmasıydı

Hâlbuki uzun yıllar Sahelanthropus Tchadensis fosilinden daha genç fakat daha ilkel olan Lucy gibi kimi fosiller insanın evrimi konusunda birer ara format gibi gösterilerek evrim teorisi lehine kanıt olarak kabul edilmiş, evrimin gerçekliği konusunda yoğun propagandalar yapılmıştı

Bu durum, zaten tam bir karmaşa durumunda olan insanın evrimi senaryosunu bir kez daha çıkmaza sokmakta tutarsız hale getirmekteydi

Washington'daki George Washington Üniversitesi'nden evrimci antropolog Bernard Wood yeni bulunan fosil üzerine önemli bir açıklama yaptı

Wood, tüm 20

yüzyıl boyunca kitlelere empoze edilen evrim merdiveni hikâyesinin artık geçerliliğinin kalmadığını, eğer oluşmuşsa evrimin ancak bir çalıya benzetilebileceğini söylüyordu:
-Üniversiteye başladığım 1963 yılında, insanın evrimi bir merdiven gibi görülüyordu Bu merdivenin basamakları, maymundan insana doğru ilerleyen ve her aşaması bir öncekinden daha az maymunsu olan bir seri ara formdan meydana geliyordu
Ama şimdi insanın evrimi şeması karmakarışık bir çalıya benziyor Fosillerin birbirleriyle nasıl bir ilişkisi olduğu ve herhangi birisinin gerçekten insanın atası olup olmadığı hala tartışmalı
Yeni bulunan maymun fosili konusunda Nature dergisinin editörü ve bir paleoantropolog olan Henry Gee'nin yaptığı yorumlar da son derece önemlidir

Gee, The Guardian gazetesinde yayınlanan yazısında, fosil üzerinde yapılan tartışmalara değinmekte ve şöyle yazmaktadır:
-Sonuç ne olursa olsun, bu kafatası, bir kez daha ve kesin olarak göstermiştir ki, eskiden beri kabul edilen insanla maymun arasındaki evrimleşim kayıp halka düşüncesi saçmadır Şu an çok açık olarak görülmelidir ki, zaten her zaman için son derece sallantılı olan kayıp halka düşüncesi, artık tamamen geçerliliğini yitirmiştir
Henry Gee, 1999 basımı Zamanın Derinliğini Ararken adlı önemli kitabında da, on yıllardır medyada ve sözde bilimsel evrimci kaynaklarda anlatılan insan nasıl evrimleşti hikâyelerinin hiçbir bilimsel değerinin olmadığını şöyle açıklar:
-Mesela, insanın evriminin, vücudun duruşu, beyin hacmi ile ateş, alet kullanımı gibi teknolojik başarılar ve lisanın ortaya çıkmasını sağlayan el-göz koordinasyonundaki gelişmelere bağlı olarak geliştiği söylenir Ancak bu gibi senaryolar sübjektiftir Deneylerle asla test edilemezler, öyleyse bilimsel değildirler Genelde kullanımda olmaları, bilimsel testlere değil, iddialara ve sunuluşlarındaki otoriter yaklaşıma dayanırlar
Gazeteciler ve manşet yazarlarının, atalarımızı bulma arayışları ve kayıp bağların keşfiyle ilgili olarak dört bir yanda sürdürdüğü gevezeliği ele aldığımızda, birçok profesyonel paleontoloğun, canlılığın tarihini senaryo ve hikâyelere dayanarak incelemediğini ve evrimsel tarihin hikâye anlatım şeklini, bilimdışı olması yüzünden otuz seneden de fazla bir süre önce bıraktıklarını öğrenmek bir sürpriz gibi gelebilir

Gee, fosil kayıtlarının bir evrim şeması ortaya çıkarmadığını, elde sadece boşluk denizinde yüzüp duran ne olduğu belli olmayan evrimle ilişkisiz fosiller olduğunu ise şöyle vurgulamaktadır:
-Yeni fosil bulguları, önceden var olan bu hikâyeye uydurulur Sanki atalar-nesiller zinciri, bizim gerçekten düşünmemiz gereken bir amaçmış gibi biz bu yeni bulgulara kayıp halkalar deriz; aslında gerçek farklıdır: bunlar insan önyargılarıyla uyumlu olmaları için şekillendirilen, gerçeğin ardından oluşturulan, tamamen insan icadı olan şeylerdir Her fosil, bir başka fosille bilinebilir hiçbir bağı olmayan izole bir noktayı temsil eder ve bunların tümü büyük bir boşluk denizinde yüzüp durmaktadır

10-21-2012	#3
Prof. Dr. Sinsi	Evrim Yolunda Yapılan Bilimsel Sahtekarlıklar BİLİMSEL SAHTEKARLIKLAR-2/1 Piltdown adamı skandalı: Charles Darwin gerçek amacı olan insanın kökenini açıklama konusunu Türlerin Kökeni'nde değil, bundan 12 yıl sonra yayınladığı İnsanın Türeyişi adlı kitabında ele almıştır Bu kitabında insanın evrim basamağının en üst basamağında bulunduğunu maymunlarına benzer primatlardan evrimleştiğini ileri sürmekteydi Fakat diğer varsayımları gibi bu iddiasını doğrulayacak herhangi bir bilimsel kanıtı yoktu Darwin insanın maymunlarla ortak bir atadan geldiğini ileri sürdüğüne göre, teorisine inananlara evrimi kanıtlayacak fosiller bulma görevi düşüyordu 19 yüzyılın son çeyreğinden itibaren neredeyse tüm paleoantropoloji bilimi bu amaca yöneltilmiş, evrim teorisini inanan paleontologlar insanla maymun arasındaki kayıp halkayı bulmak için yoğun araştırmalara girişmişlerdir Bu konuda bazı bulgulara ulaşıldığı iddia edilmiş ise de daha sonraki bulgular bunların insanın evrimine kanıt olamayacağını gösterdiğinden vazgeçilmişti Bu nedenle insanın evrimini gösterecek en küçük bir kanıt büyük değer taşımaktaydı Ayrıca teorinin geleceği açısından da çok önemliydi Nihayet aranan ve umulan büyük bulgu, 1910 yılında İngiltere'de ortaya çıktığı ilan edildi Bu, sonraki 43 yıl boyunca insanın evrimini kanıtlayan çok önemli bir delil olarak dünyaya sunulacak olan Piltdown Adamı kafatasıydı Fakat hiçbir yalan sonsuza kadar sürmez Eğer bilimselse ömrü çok daha kısa olur 1949 yılına gelindiğinde British Museum'un paleontoloji bölümünden Kenneth Oakley yeni bir yaş belirleme şekli olan flor testi metodunu bazı fosiller üzerinde denemek istedi, Piltdown Adamı fosili üzerinde de bazı denemeler yapıldı Yapılan testlerde Piltdown Adamı kafatası fosilindeki çene kemiğinin hiç flor içermediği anlaşıldı Bu sonuç, çene kemiğinin toprak altında bir kaç yıldan fazla kalmadığını gösteriyordu Az miktarda flor içeren kafatası ise, sadece bir kaç bin yıllık olmalıydı Flor metoduna dayanılarak yapılan sonraki kronolojik araştırmalar, kafatasının ancak birkaç bin yıllık olduğunu ortaya çıkardı Çene kemiğindeki dişlerin ise suni olarak törpülenip yerine uydurulduğu, fosillerin yanında bulunan ilkel araçların çelik aletlerle yontulmuş adi birer taklit olduğu anlaşıldı Weiner'in yaptığı detaylı analizlerle bu sahtekârlık 1953 yılında kesin olarak ortaya çıkarıldı Kafatası beş yüz yaşında bir insana, çene kemiği de yeni ölmüş bir orangutana aitti Dişler, insana ait olduğu izlenimini vermek için sonradan özel olarak eklenmiş ve sıralanmış, eklem yerleri de törpülenmişti Daha sonra da bütün parçalar, eski görünmeleri için potasyum-dikromat ile lekelendirilmişti Bu lekeler, kemikler aside batırıldığında kayboluyordu Tüm bunların üzerine Piltdown Adamı, kırk yılı aşkın bir süredir sergilenmekte olduğu British Museum'dan alelacele çıkarıldı Nebraska adamı fosili: 1922 yılında ABD'nin Nebraska eyaletinde bir azı dişi fosili bulundu Gerçekte ne olduğu bilinmeyen bu azı dişine bakılarak hayali bir ara format adam ve ailesi kurgulandı Boy, boy resimleri çizildi Bu resimler kullanılarak yıllar boyu yoğun evrim propagandaları yapıldı Ancak 1927'de dişin ne insana ne de maymuna ait olduğu ortaya çıktı Diş, bir yaban domuzuna aitti Nebraska adamı fosili insanlara özgü doğal bir yanılgı olarak kabul edilebilir mi? Eğer belirsizliği ve bilinmezliği kanıt olarak göstermeyi bilimsellik olarak kabul edersek bu durumunu doğal bir yanılgı olarak kabul edebiliriz Fakat belirsizlik ve bilinmezliğin bilimsellik olarak kabul edilip gösterilemeyeceği açıktır Bu nedenle Nebraska adamı olayı kasıtlı yapılmış bilimsel bir aldatmaca olmalıdır (Nebraska adamı fosili bölümüne bakınız) Sahelanthropus Tchadensis Fosili: 2002 yazında Orta Afrika ülkesi Çad'da yeni bir kafatası fosili bulundu Fransız bilim adamı Michel Brunet tarafından keşfedilen fosile Sahelanthropus Tchadensis adı verildi Fakat bulunan bu yeni fosil sahip olduğu özellikler nedeniyle evrim dünyasını birbirine kattı Fosil evrim teorisi savunucularının kanıt bulma konusunda ne kadar aceleci ve peşin fikirli olduklarını göstermesi bakımından önemlidir Dünyaca ünlü Nature dergisi, fosili duyuran haberinde, bulunan yeni kafatası, insanın evrimi hakkındaki düşüncelerimizi tamamen batkına uğratabilir itirafında bulundu Harvard Üniversitesi'nden Daniel Lieberman, bu yeni bulgunun küçük bir nükleer bomba kadar etkili olacağını söyledi Bunun nedeni, bulunan söz konusu fosilin 7 milyon yıl yaşında olmasına rağmen, insanın en eski atası olduğu iddia edilen ve 5 milyon yıl yaşındaki Australopithecus türü maymunlardan evrimcilerin bugüne kadar temel aldıkları kıstaslara göre daha insansı bir yapıya sahip olmasıydı Hâlbuki uzun yıllar Sahelanthropus Tchadensis fosilinden daha genç fakat daha ilkel olan Lucy gibi kimi fosiller insanın evrimi konusunda birer ara format gibi gösterilerek evrim teorisi lehine kanıt olarak kabul edilmiş, evrimin gerçekliği konusunda yoğun propagandalar yapılmıştı Bu durum, zaten tam bir karmaşa durumunda olan insanın evrimi senaryosunu bir kez daha çıkmaza sokmakta tutarsız hale getirmekteydi Washington'daki George Washington Üniversitesi'nden evrimci antropolog Bernard Wood yeni bulunan fosil üzerine önemli bir açıklama yaptı Wood, tüm 20 yüzyıl boyunca kitlelere empoze edilen evrim merdiveni hikâyesinin artık geçerliliğinin kalmadığını, eğer oluşmuşsa evrimin ancak bir çalıya benzetilebileceğini söylüyordu: -Üniversiteye başladığım 1963 yılında, insanın evrimi bir merdiven gibi görülüyordu Bu merdivenin basamakları, maymundan insana doğru ilerleyen ve her aşaması bir öncekinden daha az maymunsu olan bir seri ara formdan meydana geliyordu Ama şimdi insanın evrimi şeması karmakarışık bir çalıya benziyor Fosillerin birbirleriyle nasıl bir ilişkisi olduğu ve herhangi birisinin gerçekten insanın atası olup olmadığı hala tartışmalı Yeni bulunan maymun fosili konusunda Nature dergisinin editörü ve bir paleoantropolog olan Henry Gee'nin yaptığı yorumlar da son derece önemlidir Gee, The Guardian gazetesinde yayınlanan yazısında, fosil üzerinde yapılan tartışmalara değinmekte ve şöyle yazmaktadır: -Sonuç ne olursa olsun, bu kafatası, bir kez daha ve kesin olarak göstermiştir ki, eskiden beri kabul edilen insanla maymun arasındaki evrimleşim kayıp halka düşüncesi saçmadır Şu an çok açık olarak görülmelidir ki, zaten her zaman için son derece sallantılı olan kayıp halka düşüncesi, artık tamamen geçerliliğini yitirmiştir Henry Gee, 1999 basımı Zamanın Derinliğini Ararken adlı önemli kitabında da, on yıllardır medyada ve sözde bilimsel evrimci kaynaklarda anlatılan insan nasıl evrimleşti hikâyelerinin hiçbir bilimsel değerinin olmadığını şöyle açıklar: -Mesela, insanın evriminin, vücudun duruşu, beyin hacmi ile ateş, alet kullanımı gibi teknolojik başarılar ve lisanın ortaya çıkmasını sağlayan el-göz koordinasyonundaki gelişmelere bağlı olarak geliştiği söylenir Ancak bu gibi senaryolar sübjektiftir Deneylerle asla test edilemezler, öyleyse bilimsel değildirler Genelde kullanımda olmaları, bilimsel testlere değil, iddialara ve sunuluşlarındaki otoriter yaklaşıma dayanırlar Gazeteciler ve manşet yazarlarının, atalarımızı bulma arayışları ve kayıp bağların keşfiyle ilgili olarak dört bir yanda sürdürdüğü gevezeliği ele aldığımızda, birçok profesyonel paleontoloğun, canlılığın tarihini senaryo ve hikâyelere dayanarak incelemediğini ve evrimsel tarihin hikâye anlatım şeklini, bilimdışı olması yüzünden otuz seneden de fazla bir süre önce bıraktıklarını öğrenmek bir sürpriz gibi gelebilir Gee, fosil kayıtlarının bir evrim şeması ortaya çıkarmadığını, elde sadece boşluk denizinde yüzüp duran ne olduğu belli olmayan evrimle ilişkisiz fosiller olduğunu ise şöyle vurgulamaktadır: -Yeni fosil bulguları, önceden var olan bu hikâyeye uydurulur Sanki atalar-nesiller zinciri, bizim gerçekten düşünmemiz gereken bir amaçmış gibi biz bu yeni bulgulara kayıp halkalar deriz; aslında gerçek farklıdır: bunlar insan önyargılarıyla uyumlu olmaları için şekillendirilen, gerçeğin ardından oluşturulan, tamamen insan icadı olan şeylerdir Her fosil, bir başka fosille bilinebilir hiçbir bağı olmayan izole bir noktayı temsil eder ve bunların tümü büyük bir boşluk denizinde yüzüp durmaktadır