|
Prof. Dr. Sinsi
|
Gottfried Wilhelm Leibniz Hayatı
Leibniz, olasılıklar kuramı için Fermat ve Pascal'ın çalışmalarını da okumuştu Onların bu yöndeki çalışmalarını daha da ileri götürmeyi düşünüyordu Fakat, diferansiyel ve integral hesap daha çekiciydi Bu hesabın gelişmesi ve uygulamaları on sekizinci yüzyıldaki matematikçileri de inanılmaz bir biçimde kendisine çekmiştir Sonra, 1910 yılına kadar bugünkü fikirleri kabul etmeyen bazı kimseler hariç, onun olasılıklar analizi kimse tarafından bilinmedi Leibniz'in gösterime bağlı düşünme fikri ancak Whitehead ve Russell'ın Principia Mathematica'larıyla gerçekleşti 1910 yılından sonra, Leibniz'in bu programı, modern matematiğin en fazla ilgiyi çeken noktalardan biri oldu Bugün bile bu konuda oldukça ciddi çalışmalar yapılmaktadır Her doğru düşünmeyi bir gösterimle ifade etme fikrini Leibniz tek başına da yapmamıştır Zaten bu proje daha yapılmamıştır Leibniz tüm bunları düşünmüş ve bu alanda cesaret verici bir girişimde bulunmuştur Fakat, değersiz şan ve gereksiz ünden çok, parasal olanaklar elde etmek için, küçük prenslerine karşı olan bağlılığı fikrinin evrenselliğine ve son yıllarını dolduran tartışmalar, Newton'un Principia'sına benzer bir şaheser yaratmasına engel oldu Leibniz'in başardıklarını kısaca gözden geçirirken içinde birinci derecede bir matematikçi yeteneğinden çok daha fazla bir varlık sarf edilen bu para düşkünlüğünün derin izlerini göreceğiz Newton hakkı olmayarak halkın kendisine şöhret verilmesini isteyen bir tutumu vardı Gauss ise, fikirce kendisinden aşağıda olan insanların dikkatini çekmek için büyük eserinden uzaklaşması tutumunu sürdürmüştü Tüm büyük matematikçiler arasında böyle zayıf tarafları görülmeyen tek matematikçi, Archimedes'ti O, birçok kimsenin erişmek istediği aristokrat gibi yüksek bir zümrenin çocuğuydu ve bu nedenle de oldukça alçak gönüllüydü Leibniz'e gelince, kendini kullanan aristokratlardan bol bol para alıyordu Bu şekildeki para kazanmalar Leibniz'in matematiğinin daha çok ilerlemesine bir engeldi Gauss'un söylediği gibi, Leibniz, matematik bilgisinin çoğunu boş yere israf etmiştir Her ne olursa olsun, Leibniz bir değil birçok hayat yaşamıştır Sadece diplomatik alanda yaptığı işler, bir insanın hayatını doldurmaya yeter Şüphesiz, bu çok yönlü yaşamın sonu gelmedi Eğer onun eğildiği her konuda verdiği eserleri toplayacak büyük adamlar olsaydı, bugünkü ilim ve özellikle matematik tarihi bambaşka olurdu Bunun yerine, yirmi yaşında Mainz Elektörü için bir hukuk danışmanı ve hatırı sayılır bir ticaret memuru oldu
1672 yılına kadar, modern matematik hakkında çok az şey biliniyordu Yirmi altı yaşına gelince, Paris'te fizikçi Christian Huygens'e (1629 -1695) rastladı Saatler kuramı ve ışığın dalga kuramının kurucusu olan Huygens aynı zamanda iyi bir matematikçiydi Leibniz'e sarkaç üzerinde yaptığı çalışmaları gösterdi Huygens'in kendisine dersler vermesini istedi ve onun bu isteği Huygens tarafından kabul edildi Doğuştan bir matematikçi olan Leibniz'in dehası, Huygens'in verdiği dersler altında parlamaya başladı 1673 yılının ocak ayından Mart ayına kadar İngiltere'ye yaptığı seyahatler süresince derslere ara verildi İngiliz matematikçilerinin bazılarına yaptığı çalışmaları gösterdi Böylece onlarla tanıştı
Leibniz, Londra'da kaldığı süre içinde Royal Society'nin toplantılarına katıldı Orada, kendisinin yaptığı hesap makinesini ve diğer keşiflerini sundu 1673 yılında Royal Society'nin ilk yabancı üyesi oldu Buna karşın, Newton da, 1700 yılında Paris'teki İlimler Akademisinin ilk yabancı üyesi seçildi Londra'ya dönünce, Huygens ona matematik çalışmalarına devam etmesini öğütledi; 1675 yılında diferansiyel hesabın bazı basit formüllerini çıkarmış, yine kendi sözüne göre, temel teoremi keşfetmişti Fakat bu teorem ancak 11 Temmuz 1677 yılından önce yayınlanmadı Newton da eserini Leibniz'in eseri yayınlandıktan sonra yayınladı Leibniz, 1682 yılında kurduğu ve baş yazarlığını yaptığı Acta Eruditorum'da imzasız yazdığı bir yazı ile Newton'un sert bir eleştirisini yapınca kıyametler koptu ve aralarındaki tartışma ciddi boyutlara ulaştı 1677 ile 1704 yılları arasında, Leibniz'in yaptığı çalışmalar tüm Avrupa'da yayıldı Özellikle, İsviçre'li Jacques ve Jean Bernoulli'nin bu matematiğin yayılmasında çok fazla yararları oldu Halbuki, İngiliz'ler Newton'un çalışmalarını devam ettirmediler Bu nedenle de İngiltere'den uzun yıllar matematikçi çıkmadı
Leibniz'in son kırk yılı, aşağı yukarı Brunswick ailesine hizmetle geçti Bu aile için bir arşivci, soylarını çıkaran bir tarihçi olarak çalışıyordu Efendilerinin çıkarları için eski evrakları çıkarıyor ve yerine göre de ustaca tarihi gerçekleri saptırmak için silinti ve kazıntı bile yapıyordu 1687 ile 1690 yılları arasında tarihi araştırmalar yapmak amacıyla tüm Almanya'yı, Avusturya'yı ve İtalya'yı gezdi
İtalya'da bulunduğu sırada Roma'yı ziyaret etti Papa tarafından Vatikan'ın kütüphanecilik görevini almaya davet edildi Koşullardan ilki Katolik olması ile ilgili olduğundan, bu görevi Leibniz kabul etmeyerek geri çevirdi Bir ara Katoliklerle Protestanları barıştırmak için 1683 yılında Hannover'de toplanıldı Fakat bir barış sağlanamadı Leibniz'in bu ve bundan sonraki barıştırma ve birleştirme çalışmaları da sonuç vermedi 1688 yılında Katoliklerle Protestanlar arasında İngiltere'de kanlı çarpışmalar oldu Her iki tarafın karşılıklı suçlamaları ve kötülemeleri altında bu mezhep kavgaları sürüp gitti Bu kavgalardan zarar gören birçok matematikçi de vardır
Leibniz'in uğraştığı konuların tam bir listesini vermek olanaksızdır İktisat, filoloji, devletler hukuku, maden ocakları yapımı, teoloji, sayısız akademinin kurulması ve geliştirilmesi gibi her şeye el atmıştır Onun en az başarılı olduğu saha mekanik ve fizikti En önemli eserleri içinde birçok akademiyi kurması ve onları çalıştırması sayılabilir
Altmış sekiz yaşına doğru iyice Çöktü Eski zekası kalmadı Sanki bir gölge haline gelmişti Hastaydı Çok çabuk ihtiyarlıyordu Tüm hayatınca prenslere hizmet etmiş olan Leibniz, bu hizmetlerin karşılığını görüyordu Tartışmalardan bıkmış ve kendisi de çökmüştü Daha önce hizmetini yürüttüğü George Louis, onu kabul etmiyor ve Hannover kütüphanesine gidip ünlü Brunswick ailesinin yanına dönmesini öğütlüyordu Üç yüz yıllık bir tarih zamanını inceledikten sonra bu tarihi 1005 yılından öteye götüremedi Tarihte diplomatça bazı değiştirmeler de yapmıştır Bu da onun saygınlığına biraz gölge düşürmüştür Leibniz'in bu el yazmalarını da tam olarak inceleyecek kimse çıkmamıştır
Bu kadar çok yönlü olan Leibniz, yetmiş yaşına gelince, 14 Kasım 1716 günü Hannover'de öldü Bizde, matematiğe yaptığı sayısız hizmetleriyle yaşamaktadır
|