Prof. Dr. Sinsi
|
Adelheid Popp Kimdir - Adelheid Popp Biyografisi
Adelheid Popp Kimdir - Adelheid Popp Biyografisi
Adelheid Popp -Adelheid Popp Kimdir - Adelheid Popp Biyografisi
DÖNEMİNDEKİ ÖNEMLİ OLAYLAR (1869-1939)
1840'lar Almanya'da ilk işçi eğitim derneklerinin ortaya çıkışı 1855 Adelheid Popp Sosyal Demokrat Parti'ye girer
1899 Paris'te ilk l Mayıs Bayramı
1899 Clara Zetkin Paris'te II Enternasyonal'in kuruluş kongresinde konuşma yapar
1890 Ortalama çalışma süresi (çocuklar için de) günde 11 saattir
1891 II Enternasyonal'in Brüksel Kongresi'nde l Mayıs'ın her sene uluslararası düzeyde işçi bayramı olarak kutlanması kararı alınır
1892 Viyana'da, Avusturya'daki sosyal demokrat hareketinin öncü organı olan Kadın İşçiler gazetesi yayınlanır
1893 Avusturya'da kadınların da katıldığı ilk işçi grevi 1910 August Bebel'in Kadın ve Sosyalizm eseri 50 baskısına ulaşır
"AYDINLANMA, EĞİTİM VE BİLGİ TALEP EDİYORUM HEMCİNSLERİM İÇİN - BİZ KADIN İŞÇİLER İÇİN!"
"Çocukluğumdan aklımda kalanlar öylesine karanlık, zorlu, bilincimde öylesine kök salmış ki, asla gözümün önünden gitmeyecekler Diğer çocuklara sevinç çığlıkları attıran, mutluluk veren bebekler, oyuncaklar, masallar, tatlı düşkünlüğü, Noel ağaçları gibi şeylerin hiçbirini tanımıyordum Bildiğim sadece içinde çalışılan, uyunan, yemek yenen ve kavga edilen büyük bir oda Hiç şefkatli bir söz, okşama hatırlamıyorum Aksine babam eve çok az para getirdiğinde ve annem ona kızdığında, benim de bu sahneleri bir köşede ya da yatağın altına saklanarak izlerken duyduğum korkuyu hatırlıyorum"
Avusturyalı Adelheid Popp, bu gençlik ve çocukluk anılarını Bir İşçi Kadının Gençlik Öyküsü adıyla imzasız olarak yayınladığında kırk yaşındadır Kitabı çıktığında sosyalist kadın hareketinin öncüsü olarak ünü Avusturya dışına taşmıştır: 1892 yılında Viyana'da Kadın İşçiler gazetesinin kurucu ortağı ve sorumlu yazı işleri müdiresi olmuş ve bir yıl sonra büyük ilgi uyandıran ilk kadın grevinin örgütlenmesine katılmıştır
Kitabına adını koydurmaması, öyle kamuoyundan çekindiğinden değildir Kendisinin söylediği gibi abartılmış bir alçakgönüllülükten de değilAksine, "Bireysel olarak önemli bulduğum için yazmadım gençlik öyküsünü Tam aksine yazgımda yüz binlerce işçi kadını ve genç kızı bulduğum için, bu yazgıda beni saran, beni zor duruma sokan büyük toplumsal olguların etkisini gördüğüm için Bu kitapçığın, bir kadın işçinin ve aynı zamanda onun gibi yüz binlercesinin de yaşam yazgısı olarak, etkili olacağını ummuştum"
August Bebel yazara buna rağmen (ya da tam bu nedenden dolayı) adını saklamamasını tavsiye eder 1910'da Gençlik Öyküsü 3 baskısını yaptığında Adelheid Popp, Bebel'in arzusuna uyar, kitabının İngilizce, Fransızca, İtalyanca ve başka yedi dile daha çevrildiğine tanık olur1922'de, kitabının 4 baskısının önsözünde, "yurtiçi ve yurtdışından gelen sayısız mektup, kadınların çoğunun Gençlik Öyküsü sayesinde işçi hareketine dikkatlerinin çekildiğini ve bu hareketlere kazanıldığını onaylamakta," diye yazar ve şöyle devam eder: "Gençlik Öyküsünün yeni baskısı, hâlâ korkanları ve çekinenleri harekete geçirmekte, cesaret ve güven vermekte etkili olmalı"
Başkalarına cesaret ve güven vermek; küçük Adelheid için çocukluğunda bu düşünceden daha uzak hiçbir şey olmasa gerek Tanıdığı tek şey "korku"ydu Baba korkusu: Babası, karısını döven bir sarhoştur Adelheid daha beş yaşında bile değilken, evde ilk kez bir Noel ağacının sevincini yaşamaya kalmadan sarhoş babası ağacı öfkeyle parçalar, "Bağırmaya cesaret edemiyordum Sadece ağlıyordum, uyuyuncaya kadar ağladım"
Okul korkusu: Yırtık okuma kitabıyla derse gelince öğretmeni onu "Serseri!" diye azarlar Okula giderken kötü bir havada kitap elinden yere düşmüştür Annesi ona yeni bir kitap alamaz, parası yoktur
Yalnızca yasaklarla kaplı bir çevrenin korkusu: Küçük Adelheid bir defasında saray bahçesinde menekşe toplarken bekçi tarafından yakalanınca büyük bir panik içinde kaçarken, az kalsın su değirmeninin bendinde boğulacaktır
Hatta Noel zamanı korkusu: Zengin çocuklarına Noel Baba elmalar, fındık, fıstık ve pastalarla gelirken, Adelheid ve dört kardeşini elinde sopası ve şangırdayan demir zincirlerle "şeytan" ziyarete gelir "Ebeveynler çocuklarına bu tür ibret vermeyi lüzumlu buluyorlardı" Altı yaşındayken Adelheid'ın babası ölür Üç yıl okula gittikten sonra para kazanmak zorunda kalır
Bir atölyede bez dikmeyi öğrendiğinde on yaşındadır, "Sabahları saat altıda ben işe koşmak zorundayken, benim yaşımdaki diğer çocuklar hâlâ uyuyorlardı Ve ben akşamları saat sekizde aceleyle eve dönerken diğerleri karınlarını doyurmuş, yıkanmış yataklarına gidiyorlardıBen oturmuş iki büklüm çalışırken, ilmik üstüne ilmik atarken onlar oynuyor, geziyorlar veya okul sıralarında oturuyorlardı O zaman kısmetimi gayet doğal olarak kabullenmiştim, ancak çok yürekten istediğim bir şey vardı hep: Bir defa doyasıya uyuyabilmek"
Uzun yıllar bu arzusunu hiç yerine getiremez On üç yaşındayken yığılıp kalır ve bir kliniğe getirilir "Temiz havada bol hareket ve iyi beslenme" önerir doktor ona Fakat bu tavsiyelere nasıl uyabilecektir? Hastalık sigortası bile yoktur Preshane, fişek fabrikası, karton fabrikası, cam ve zımpara kâğıt fabrikası Adelheid bulduğu her işi kabul eder
1880'li ve 90'lı yılların tüm fabrika işçileri gibi, genç kızın edindiği tecrübeler bellidir: Kadın ve kızların hepsinin eğitim düzeyi düşüktürÇocukluklarından beri söz dinlemeye, uslu ve kanaatkar olmaya alışkındırlar Kendilerini kötü kullandırır ve insana layık olmayan çalışma koşullarını kabul ederler Bazen günde 16, 18 saat çalışırlar Aldıkları ücretler erkeklerin aldığının üçte ikisinden, hatta çoğunluk yarısından fazla değildir
|