Konu
:
Dostoyevski - Beyaz Geceler Kitap Özeti
Yalnız Mesajı Göster
Dostoyevski - Beyaz Geceler Kitap Özeti
10-21-2012
#
1
Prof. Dr. Sinsi
Dostoyevski - Beyaz Geceler Kitap Özeti
DOSTOYEVSKI - Beyaz Geceler kitap özeti
Öykünin ana karakteri olan yazar sekiz yıldır Petersburg’da yaşamasına rağmen hiç arkadaşı olmayan birisidir
Ama o bunu kendine pek dert etmemektedir
Çünkü tüm Petersburg sokaklarının kendisine ait olduğunu düşünmekte olan bir hayalcidir
Her gün saatlerce Petersburg sokaklarında gezer ve insanları, binaları izler
Petersbug’da kendine ait köşeler seçer ve saatlerce buralarda tek başına hiç ayrılmadan oturur
Petersburg’daki insanlar onun her şeyidir
Onlar mutlu ve neşeliyse o da mutlu ve neşelidir onlar hüzünlüyse o da hüzünlüdür
Yaz gelince herkes yazlıklara gittiğinde sokakların bomboş kalması onu hüzünlü bir ruh yapısına sokar
Üç gün boyunca Petersburg’da oradan oraya dolaşır durur
Ertesi gün yine böyle dolaşırken birden şehrin dışına çıktığını fark eder
Geri dönmek yerine kırlara ve ormanlara doğru yürür
Neşesi ve keyfi yerine gelmeye başlar
Gece yarısına kadar dolaşır
Evine dönerken nehir kenarında bir kızın parmaklıklara dayanarak ağladığını görür
Kadınlarla arası iyi olmamasına rağmen kıza yaklaşarak seslendi
Kız yazarın farkına varınca hemen oradan uzaklaşmaya başladı
Yazar da kızın peşinden gitmeye başladı ancak bir süre sonra bıraktı
Tam bu sırada kızın peşine başka bir adam takıldı ve kızın kolundan yakaladı
Yazar hemen devreye girerek kızı adamın elinden kurtardı ve evine kadar kıza eşlik etti
Bu sırada kız yazardan hoşlanmaya başlar
Yazar da kızdan çok etkilenmiştir
ve onun niçin ağladığını öğrenmek ister
Kız da onu daha yakından tanıdığı takdir de belki sorununun ne olduğunu söyleyebileceğini diyerek adamın Öyküsini dinlemek için ertesi gün buluşmaya karar verir
Buna en çok yazar sevinir
İlk defa bir kadınla bu kadar yakın olarak konuşmuştur ve ertesi gün için ondan randevu almıştır
Yazar tüm gün boyunca akşamın gelmesini sabırsızlıkla bekler
Gece sözleştikleri gibi buluşurlar
Kız buluştuklarında yazarın Öyküsini dinlemeye başlamadan önce onun kendisine aşık olmamasını ister
Aksi takdirde onunla arkadaşlığını bitirmek zorunda kalacağını söyler
Yazar bunu hemen kabul eder ve Öyküsini anlatmaya başlar
Ona ne kadar yalnız olduğunu, nasıl bir hayalci olduğunu, yani her şeyi olduğu gibi anlatır
Kız yazarın Öyküsini dinleyip de içinde bulunduğu durumu öğrenince yazara kendisinin onu asla bırakmayacağını söyler
Aslında Nastenka’nın durumu da yazarınkinden pek de farklı değildir
O da en az onun kadar yalnız biridir
Nastenka ninesiyle birlikte kalmaktadır
Anne ve babasını küçük yaşta kaybetmiştir
Yaptığı bir yaramazlıktan dolayı ninesi onu iki yıldır kendi eteğine ilikleyerek bir yere gitmesini engellemiştir
Bu nedenle o da çok büyük bir yalnızlık içindedir
Ninesi kör olduğu için devemlı olarak tüm gününü ona kitap okuyarak ya da örgü olarak geçirmektedir
Kızın ninesinin tavan aralı küçük, eski ve ahşap bir evi vardır
Tavan arasını kiraya vermektedirler
Bir gün tavan arasını taşralı biri kiralar
Nastenka adama aşık olur
Kiracı bir gün ayrılıp Moskova’ya gideceğini söylediğinde Nastenka onu da götürmesi için kiracıya yalvarır
Kiracıysa fakir biri olduğunu, onu o an için Moskova’ya götüremeyeceğini ve evlenemeyeceğini, tam bir yıl sonra geri döneceğini, döndüğünde o da isterse ondan başkasıyla evlenmeyeceğini söyler ve ertesi gün ayrılır
Yazarın Nastenka’yla karşılaştığı gün bir yıl dolmuştur fakat kiracı sözünde durmayarak gelmemiştir
Yazar kızı teselli etmek için ona bir mektup yazmasını ister
Kız yazdığı mektubu yazara vererek ondan mektubu ona iletmesini ister
Yazar mektubu kızın verdiği adrese teslim eder ama iki gün boyunca bir cevap gelmez
Bu arada yazar da kıza aşık olmuştur ama onu kaybetmek istemediği için bunu söyleyemez
İki gün boyunca kiracıdan bir mektubun gelmemesi kızı çok üzer
Yazar kızın bu üzüntüsü karşısında kendisini daha fazla tutamaz ve onu sevdiğini söyler
Kız ilk başta çok şaşırır
Ama kiracı gelmeyerek onun sevgisini hiçe saymıştır
Böyle bir adamın sevgisini hakketmediğini düşünür
Kendini seven ve değer veren biri varken neden başkasını beklediğine bir anlam veremez ve o da yazarı sevdiğini söyler
İkisi beraber Petersburg sokaklarında mutlulk içinde dolaşmaya ve evlilik hayalleri kurmaya başlarlar
Petersburg sokaklarında el ele dolaşırlarken karanlıkta bir adam görürler
Adam bunlara yaklaştığında Nastenka birden durur
Adam yavaşça onlara yaklaşır ve Nastenka’ya seslenir
Nastenka hemen ona koşar ve el ele tutuşarak karanlık içinde kaybolurlar
Ertesi gün Nastenka yazara bir mektup gönderir ve ondan özür dileyerek onu affetmesini ister
Mektupta bir hafta içinde evleneceklerini, eşini onunla tanıştırmak istediğini ve ölene kadar onunla arkadaş kalmak istediğini söyler
Yazar Nastenka’ya kızamaz
Ona yaşatmış olduğu dört gün için Nastenka’ya minnettardır
Prof. Dr. Sinsi
Kullanıcının Profilini Göster
Prof. Dr. Sinsi Kullanıcısının Web Sitesi
Prof. Dr. Sinsi tarafından gönderilmiş daha fazla mesaj bul