Ses Harf Alfabe

Sesin yapısal yönü

Bir saniyelik zaman içersinde değişken hareketin ya da titreşimlerin sayısı frekans olarak tanımlanır Bu tanımlamada her periyod/saykıl 1 Hz (Hertz) olarak gösterilir Hz sayısı arttıkça sesin frekansı da artmaktadır Sesin yapısal yönünü frekans belirler:

Sesin tınısı

Sesin tınısı, aynı frekansta olduğu halde kaynaklar farklı ise seslerin farklı olarak algılanmasıdır Sesler arasındaki renk farkıdır Ses kendine özgü olan bu rengi, taşıyıcı bir titreşimin (asal dalganın) üzerine “oranlı” olarak, yan titreşimlerin (harmoniklerin) binmesiyle oluşan karmaşık titreşimlerin sonucu sonucunda kazanır Frekansı oluşturan saniyedeki periyot sayısı, ne kadar fazla olursa ses o kadar tiz; ne kadar az olursa, o kadar bas niteliğe bürünür

Ses zarfları

Sesin tınısını etkileyen etkenlerden biri ses zarfıdır Ses zarfı, ses yoğunluğunun zaman içindeki değişimini ifade eder ve üç evre ile açıklanabilir

* Çıkış (attack): Bir ses kaynağının titreşmeya başladığı nokta ile en üst seviyeye (tepe noktasına) ulaştığı mesafe arasındaki yükselme zamanıdır

* Kalış (sustain): Sesin en yoğun seviyede ya da tepe noktasında kalma zamanıdır

* Düşüş (decay): sesin en yoğun seviyeden sesizliğe inme süresidir

Ton

Basit (genleşme değerlerinin düzenli olması;örneğin düzensiz;1/500,ikincisi 1/400,üçüncüsünün 1/485 olması gibi) frekanslar seste ton farkını meydana getirir Frekansları aynı olan seslerin tonlarıda aynı olur Seslerin periyodik karakteri dörde ayrılır:

Temel ses: Titreşimleri basit sinüs eğrisi karakteri taşıyan seslere “saf/temel ses” denilir Bir diyapazonanın çıkardığı ses bunun en yalın örneğidir Doğada “saf/temel” ses bulunmaz Doğadaki sesler her zaman karmaşık yapıya sahiptir

Karışık ses:

Gürültü: Periyodik olmayan düzensiz ses titreşimlerine gürültü denir

Patlama: Kısa süreli hızlı bir hava yoğunlaşması sonucunda oluşup kulağımıza çarpan seslere ise “patlama” denilir