Türkçemizin Tarihsel Gelişimi

Türkçemizin Tarihsel Gelişimi



Türk dillerinin yazılı metne dayalı tarihleri 7-9 yüzyıl Orhon Türkçesine kadar uzansa bile, Türkiye Türkçesi için, Anadolu'ya göç eden Oğuzların 11 yüzyıldan sonra kendi lehçeleri üzerine kurdukları yazı dilini başlangıç saymak gerekir

15 yüzyıla kadar Eski Anadolu Türkçesi olarak adlandırdığımız,

bu dönemin en ünlü temsilcisi Yunus Emre'dir

Anadolu Selçuklularının önce Arapçayı, sonra da Farsçayı resmi dil olarak kabul etmeleri nedeniyle Türkçe Anadolu sahasında 13 yüzyıla kadar gelişememiştir 13 ve 15, yüzyıllar arasında da gittikçe artan sayıda Arapça, Farsça sözcük içeren bir dil ortaya çıkmıştır Ancak yine de sade sayılabilecek bir Türkçenin egemen olduğu bu dönemden sonra Osmanlıca adı verilen, yoğun Arapça, Farsça etkisi görülen bir dönem başlamıştır

16 yüzyıldan 20 yüzyıla kadar süren Osmanlıca dönemi kendi içinde Başlangıç,

Dönemi, Klasik Dönem ve Yenileşme Dönemi olarak üç bölümde incelenir Bu dönemde yalnız Arapça, Farsça sözcükler değil gramer kuralları da Türkçeye girmiş, yalnız aydın kesimin okuyup yazabildiği bir saray dili ortaya çıkmıştır

Dilde özleşme çabaları 19 yüzyılın ikinci yansında Tanzimat,

dönemi ile başlamıştır Aydınların Türkçe sözcük kullanma, Arap alfabesinde yenilikler yapma (örneğin tüm ünlüleri yazıda gösterme, normalde bitişik yazılan Arapça harfleri ayrı yazma gibi) çabalarıyla geçen bir hazırlık döneminden sonra Cumhuriyetle birlikte çağdaş Türkçenin temelleri atılmıştır

Atatürk'ün özel ilgi ve çabalarıyla Latin alfabesine geçilmiş, tarama, derleme ve türetme yoluyla dildeki Türkçe sözcük oranı kısa sürede büyük oranlara ulaşmıştır