Devletler Coğrafyası - Hindistan

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-19-2012

Devletler Coğrafyası - Hindistan

Nüfus ve Sosyal Hayat

Dünya nüfusunun % 15’ine sahiptir

Nüfusu 889

700

000’dir

Nüfusun % 20’si şehirlerde, % 80’i köy ve kırlarda yaşar

Halk, beş ayrı etnik gruptan meydana gelmiştir

Bunlar Dravitler, Aryalar, Hindular, Tibet-Çin ve Moğollar ve Müslümanlardır

Resmi dili Hintçe olmasına rağmen, 850 çeşit dil vardır

Yazışmalarda İngilizce kullanılır

Hindistan 27 eyaletten meydana gelmiş olup, her eyaletin kendi resmi dili vardır

Hindistan anayasasında kabul edilen resmi dillerden bazıları şunlardır: Hindu, Urdu, Pecabi, Marathi, Bengali, Gucerat, Oriya, Assamese, Keşmir dili, Sindhi, Sanskritçe, Telugu Tamil, Kannada, Malayam dilleri

Bu dilleri kullanan insanlar arasında anlaşmak için ya Hindu dili veya İngilizce kullanılır

Nüfus sayısı bakımından dünyada Çin’den sonra ikinci sırayı alır

Nüfus fazlalığı sebebiyle Hindistan’da hayat seviyesi çok düşüktür

Halkın büyük çoğunluğu açlıkla karşı karşıyadır

Bunun yanında Hinduların ineği kutsal sayması, ineklerin kesilmesine engel teşkil etmekte, bu da besin yetersizliğine sebeb olmaktadır

İnek kesimi Hindularla Müslümanlar arasında birçok kavgalara sebebiyet vermektedir

Elde edilen tarım ürünleri artan nüfusa cevap verememektedir

Nüfusu meydana getiren etnik gruplar arasında devamlı sokak kavgaları olmaktadır

Bu kavgalar özellikle Müslümanlarla Hindular arasında cereyan etmektedir

Müslümanların bu ülkedeki varlıklarını tarih boyunca bir türlü içlerine sindirememiş olan Hindular, her fırsatta bir bahane ile Müslümanlara saldırmakta ve kanlı çatışmalara sebeb olmaktadırlar

Müslümanların kurban bayramında inek kurban etmeleri, bu bahanelerin en çok öne sürülenidir

Hindistan hükumetleri de takib ettikleri politikaların, etnik ve kültürel yapılarının icabı olarak bu sataşmalara çok defa ya seyirci kalmakta veya Müslümanların aleyhine uygulamalar yapmaktadır

Böylece tarih boyunca Hindistan’a hakim olan Müslüman devletlerinin, bıraktıkları İslam ilimleri ve kültürünün gün geçtikçe unutulup yok edilmesine sebeb olunmakta, tarihi İslam memleketlerinden olan Hindistan’ın bu vasfının ortadan kaldırılmasına çalışılmaktadır

Aryalar zamanından beri uygulanan kast sistemi, ancak 1975’te çıkarılan bir kanunla kaldırılmış, fakat köylüler yine iyi bir hayat seviyesine ulaştırılamamıştır

Kast sistemi aslında bir dayanışma birliği olarak düşünüldüğü halde tatbikatta birçok insanın köle gibi çalışmasına sebeb olmuştur

Din: Nüfusun % 83’ü Hindu, % 11’i Müslüman, % 2’si Hıristiyan, % 2’si Sih, % 2’si de diğer dinlere mensuptur

Eğitim: Eğitim ve öğretim son yıllarda önem kazanmaya başlamıştır

Ülkede 100’den fazla üniversite, 400

000 civarında ilkokul ve 55

000 civarında ortaokul bulunmaktadır

İlk ve orta öğretimde bugün için yaklaşık 90

000

000 civarında öğrenci okumaktadır

Okuma-yazma oranı % 30’dur

Bunların % 61,2’sini erkekler, % 28,8’ini kadınlar teşkil etmektedir

Önemli şehirleri: Yeni Delhi, Bombay, Kalküta, Mandras, Haydarabat, Ağra, Benares’tir

Siyasi Hayat

1950’de kabul edilen anayasa ile parlamenter sisteme geçildi

Hindistan 9 tanesi merkezi hükumetçe, 18’i eyalet merkezince yönetilen 27 eyaletten meydana gelmiştir

Hindistan Parlamentosu iki meclisten ibaret olup, 250 üyeli Eyalet Meclisi ve 508 üyeli Millet Meclisi vardır

Millet Meclisi üyeleri halk tarafından doğrudan doğruya; Cumhurbaşkanı merkez ve eyalet meclisleri tarafından 5 yıl için seçilir

Eyalet hükumetleri, Devlet Başkanı tarafından 5 yıllığına tayin edilen valiler tarafından idare edilir

Ekonomi

1945’te bağımsızlığa kavuştuktan sonra ekonomik yönden planlı ve hızlı bir şeklide gelişmiştir

Fakat çok artan nüfus, refah seviyesinin yükselmemesine ve kişi başına düşen milli gelirin düşük olmasına sebebiyet vermektedir

Hindistan’ın iş gücünü meydana getiren nüfusun % 80’i tarımla, % 10’u endüstri ile uğraşır

Sanayii: Milli gelirin 1/5’ini imalatçılık ve madencilik teşkil eder

Petrol ve kimya ürünleri kısmen kendi tüketimi için kafidir

Ortalama çelik üretimi 9,5 milyon, demir filizi üretimi ise 40 milyon tondur

Hindistan’da bugün Damador Vadisinde 5 milyar ton kömür rezervi, Madras’da 2 milyar ton linyit rezervi, Assam bölgesi civarında ise 5 milyon ton petrol rezervi bulunmaktadır

Ortalama yıllık kömür üretimi 123 milyon, petrol üretimi 19 milyon ton, boksit üretimi 1

740

000 ton civarındadır

Manganez üretiminde dünyada üçüncü sırayı almaktadır

Maden kaynakları bakımından oldukça zengin olan Hindistan’da alüminyum, krom, petrol, mika, kalay, çinko, kurşun, bakır ve altın çıkarılır

Kalküta ve Bombay bölgesi pamuklu tekstil, jüt, gıda maddeleri ve kimya endüstrisi alanları ile gelişmiştir

Hindistan’da sanayi iki kolda ilerlemiştir

Bunlar pamuklu ve jütlü dokumacılık ve maden çıkarmadır

Makina endüstrisi alanında; vagon, lokomotif, gemi tezgahları ve otomobil fabrikaları vardır

Hindistan’ın elektrik üretimi yaklaşık 112 milyar kws’dır

Nükleler enerji hususunda dünyanın en büyük uranyum ve toryum rezervlerine sahib olduğu için nükleer santralleri bulunmaktadır

Hindistan’ın büyük sanayi merkezleri; Bombay, Kalküta, Ahmedabad, Madras, Bangalore, Delhi, Jodhpur, Bhopol, Manharpur, Nagpur, İndore ve Srinagar bölgeleridir

Tarım: Hindistan halkının 3/4’ü tarımla uğraşmaktadır ve gelirlerin yarısı tarımdan sağlanır

Hindistan topraklarının yarısında ekim yapılmaktadır

Tarım topraklarının % 80’ine tahıl ekilmektedir

Malabar ve Kromandel kıyılarında pirinç, şekerkamışı yetiştirilmektedir

Kuzeyindeki Ganj Ovası ve Bengal Körfezi kıyıları çok verimli topraklar olup, her nevi ürün alınmaktadır

Hindistan çay, susam, mercimek, yerfıstığı ve nohut üretiminde dünyada birinci sırayı; pirinç, şekerkamışı, soğan, keneotu ve hindkeneviri üretiminde ikinci sırayı almaktadır

Bunların yanında buğday, arpa, keten, tütün, portakal, mısır, patates ve elma yetiştirilmektedir

Ayrıca her cins baharat, pamuk, kahve ve haşhaş üretilir

Balıkçılık: Hindistan, 4800 kilometrelik sahil şeridi, iç sularla birlikte sığ bölge olarak yaklaşık 260

000 km2lik alanda balıkçılık potansiyeline sahiptir

Fakat yılda ortalama iki milyon ton gibi cüz’i mikdarda balık avlanmaktadır

Hayvancılık: Hindistan hayvancılık bakımından oldukça zengindir

Dini inanışlarından dolayı sağda solda serbestçe gezinen inek, öküz ve mandalardan yeterli şekilde faydalanılamaz

Sadece güçlerinden ve sütlerinden sınırlı ölçüde fayda sağlanabilmektedir

Sığır, tavuk, koyun, eşek, keçi, manda beslenmektedir

Ormancılık: Ülke topraklarının % 22’si ormanlıktır

Ormanlardan kerestenin yanında ağaç zamkı, reçine, ilaç hammaddesi de elde edilmektedir

Ticaret: Ticaretinin büyük kısmını, ABD, AET ülkeleri, İngiltere, Japonya ve Almanya ile yapmaktadır

Tekstil ürünleri, madenler, çay, bazı tarım ürünleri, pamuklu ve jütlü dokuma ve hindkeneviri başlıca ihraç ürünleridir

Besin maddeleri, makina ve aletler, sanayi hammaddeleri, motorlu araçlar ve buğday ithal etmektedir

Dış yardımlar sayesinde ekonomisini geliştirmektedir

İhracatının % 17’sini ABD’ye yapmakta ve ithalatının % 23’ünü ABD’den karşılamaktadır

Ulaşım: Deniz ulaşımı iyi durumdadır

8 büyük, 150 küçük liman vardır

Demiryolu ulaşımı bakımından dünyanın dördüncü ülkesidir

Toplam demiryolları 61

810 km, karayolları 1

772

000 km kadardır

İç su yolları ise 16

810 kilometredir

Ülkede 95 kadar havaalanı vardır

Hindistan Hava Yollarına ait uçaklar beş kıtaya uçuş yapmaktadır

10-19-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Devletler Coğrafyası - Hindistan Devletler Coğrafyası - Hindistan Nüfus ve Sosyal Hayat Dünya nüfusunun % 15’ine sahiptir Nüfusu 889700000’dir Nüfusun % 20’si şehirlerde, % 80’i köy ve kırlarda yaşar Halk, beş ayrı etnik gruptan meydana gelmiştir Bunlar Dravitler, Aryalar, Hindular, Tibet-Çin ve Moğollar ve Müslümanlardır Resmi dili Hintçe olmasına rağmen, 850 çeşit dil vardır Yazışmalarda İngilizce kullanılır Hindistan 27 eyaletten meydana gelmiş olup, her eyaletin kendi resmi dili vardır Hindistan anayasasında kabul edilen resmi dillerden bazıları şunlardır: Hindu, Urdu, Pecabi, Marathi, Bengali, Gucerat, Oriya, Assamese, Keşmir dili, Sindhi, Sanskritçe, Telugu Tamil, Kannada, Malayam dilleri Bu dilleri kullanan insanlar arasında anlaşmak için ya Hindu dili veya İngilizce kullanılır Nüfus sayısı bakımından dünyada Çin’den sonra ikinci sırayı alır Nüfus fazlalığı sebebiyle Hindistan’da hayat seviyesi çok düşüktür Halkın büyük çoğunluğu açlıkla karşı karşıyadır Bunun yanında Hinduların ineği kutsal sayması, ineklerin kesilmesine engel teşkil etmekte, bu da besin yetersizliğine sebeb olmaktadır İnek kesimi Hindularla Müslümanlar arasında birçok kavgalara sebebiyet vermektedir Elde edilen tarım ürünleri artan nüfusa cevap verememektedir Nüfusu meydana getiren etnik gruplar arasında devamlı sokak kavgaları olmaktadır Bu kavgalar özellikle Müslümanlarla Hindular arasında cereyan etmektedir Müslümanların bu ülkedeki varlıklarını tarih boyunca bir türlü içlerine sindirememiş olan Hindular, her fırsatta bir bahane ile Müslümanlara saldırmakta ve kanlı çatışmalara sebeb olmaktadırlar Müslümanların kurban bayramında inek kurban etmeleri, bu bahanelerin en çok öne sürülenidir Hindistan hükumetleri de takib ettikleri politikaların, etnik ve kültürel yapılarının icabı olarak bu sataşmalara çok defa ya seyirci kalmakta veya Müslümanların aleyhine uygulamalar yapmaktadır Böylece tarih boyunca Hindistan’a hakim olan Müslüman devletlerinin, bıraktıkları İslam ilimleri ve kültürünün gün geçtikçe unutulup yok edilmesine sebeb olunmakta, tarihi İslam memleketlerinden olan Hindistan’ın bu vasfının ortadan kaldırılmasına çalışılmaktadır Aryalar zamanından beri uygulanan kast sistemi, ancak 1975’te çıkarılan bir kanunla kaldırılmış, fakat köylüler yine iyi bir hayat seviyesine ulaştırılamamıştır Kast sistemi aslında bir dayanışma birliği olarak düşünüldüğü halde tatbikatta birçok insanın köle gibi çalışmasına sebeb olmuştur Din: Nüfusun % 83’ü Hindu, % 11’i Müslüman, % 2’si Hıristiyan, % 2’si Sih, % 2’si de diğer dinlere mensuptur Eğitim: Eğitim ve öğretim son yıllarda önem kazanmaya başlamıştır Ülkede 100’den fazla üniversite, 400000 civarında ilkokul ve 55000 civarında ortaokul bulunmaktadır İlk ve orta öğretimde bugün için yaklaşık 90000000 civarında öğrenci okumaktadır Okuma-yazma oranı % 30’dur Bunların % 61,2’sini erkekler, % 28,8’ini kadınlar teşkil etmektedir Önemli şehirleri: Yeni Delhi, Bombay, Kalküta, Mandras, Haydarabat, Ağra, Benares’tir Siyasi Hayat 1950’de kabul edilen anayasa ile parlamenter sisteme geçildi Hindistan 9 tanesi merkezi hükumetçe, 18’i eyalet merkezince yönetilen 27 eyaletten meydana gelmiştir Hindistan Parlamentosu iki meclisten ibaret olup, 250 üyeli Eyalet Meclisi ve 508 üyeli Millet Meclisi vardır Millet Meclisi üyeleri halk tarafından doğrudan doğruya; Cumhurbaşkanı merkez ve eyalet meclisleri tarafından 5 yıl için seçilir Eyalet hükumetleri, Devlet Başkanı tarafından 5 yıllığına tayin edilen valiler tarafından idare edilir Ekonomi 1945’te bağımsızlığa kavuştuktan sonra ekonomik yönden planlı ve hızlı bir şeklide gelişmiştir Fakat çok artan nüfus, refah seviyesinin yükselmemesine ve kişi başına düşen milli gelirin düşük olmasına sebebiyet vermektedir Hindistan’ın iş gücünü meydana getiren nüfusun % 80’i tarımla, % 10’u endüstri ile uğraşır Sanayii: Milli gelirin 1/5’ini imalatçılık ve madencilik teşkil eder Petrol ve kimya ürünleri kısmen kendi tüketimi için kafidir Ortalama çelik üretimi 9,5 milyon, demir filizi üretimi ise 40 milyon tondur Hindistan’da bugün Damador Vadisinde 5 milyar ton kömür rezervi, Madras’da 2 milyar ton linyit rezervi, Assam bölgesi civarında ise 5 milyon ton petrol rezervi bulunmaktadır Ortalama yıllık kömür üretimi 123 milyon, petrol üretimi 19 milyon ton, boksit üretimi 1740000 ton civarındadır Manganez üretiminde dünyada üçüncü sırayı almaktadır Maden kaynakları bakımından oldukça zengin olan Hindistan’da alüminyum, krom, petrol, mika, kalay, çinko, kurşun, bakır ve altın çıkarılır Kalküta ve Bombay bölgesi pamuklu tekstil, jüt, gıda maddeleri ve kimya endüstrisi alanları ile gelişmiştir Hindistan’da sanayi iki kolda ilerlemiştir Bunlar pamuklu ve jütlü dokumacılık ve maden çıkarmadır Makina endüstrisi alanında; vagon, lokomotif, gemi tezgahları ve otomobil fabrikaları vardır Hindistan’ın elektrik üretimi yaklaşık 112 milyar kws’dır Nükleler enerji hususunda dünyanın en büyük uranyum ve toryum rezervlerine sahib olduğu için nükleer santralleri bulunmaktadır Hindistan’ın büyük sanayi merkezleri; Bombay, Kalküta, Ahmedabad, Madras, Bangalore, Delhi, Jodhpur, Bhopol, Manharpur, Nagpur, İndore ve Srinagar bölgeleridir Tarım: Hindistan halkının 3/4’ü tarımla uğraşmaktadır ve gelirlerin yarısı tarımdan sağlanır Hindistan topraklarının yarısında ekim yapılmaktadır Tarım topraklarının % 80’ine tahıl ekilmektedir Malabar ve Kromandel kıyılarında pirinç, şekerkamışı yetiştirilmektedir Kuzeyindeki Ganj Ovası ve Bengal Körfezi kıyıları çok verimli topraklar olup, her nevi ürün alınmaktadır Hindistan çay, susam, mercimek, yerfıstığı ve nohut üretiminde dünyada birinci sırayı; pirinç, şekerkamışı, soğan, keneotu ve hindkeneviri üretiminde ikinci sırayı almaktadır Bunların yanında buğday, arpa, keten, tütün, portakal, mısır, patates ve elma yetiştirilmektedir Ayrıca her cins baharat, pamuk, kahve ve haşhaş üretilir Balıkçılık: Hindistan, 4800 kilometrelik sahil şeridi, iç sularla birlikte sığ bölge olarak yaklaşık 260000 km2lik alanda balıkçılık potansiyeline sahiptir Fakat yılda ortalama iki milyon ton gibi cüz’i mikdarda balık avlanmaktadır Hayvancılık: Hindistan hayvancılık bakımından oldukça zengindir Dini inanışlarından dolayı sağda solda serbestçe gezinen inek, öküz ve mandalardan yeterli şekilde faydalanılamaz Sadece güçlerinden ve sütlerinden sınırlı ölçüde fayda sağlanabilmektedir Sığır, tavuk, koyun, eşek, keçi, manda beslenmektedir Ormancılık: Ülke topraklarının % 22’si ormanlıktır Ormanlardan kerestenin yanında ağaç zamkı, reçine, ilaç hammaddesi de elde edilmektedir Ticaret: Ticaretinin büyük kısmını, ABD, AET ülkeleri, İngiltere, Japonya ve Almanya ile yapmaktadır Tekstil ürünleri, madenler, çay, bazı tarım ürünleri, pamuklu ve jütlü dokuma ve hindkeneviri başlıca ihraç ürünleridir Besin maddeleri, makina ve aletler, sanayi hammaddeleri, motorlu araçlar ve buğday ithal etmektedir Dış yardımlar sayesinde ekonomisini geliştirmektedir İhracatının % 17’sini ABD’ye yapmakta ve ithalatının % 23’ünü ABD’den karşılamaktadır Ulaşım: Deniz ulaşımı iyi durumdadır 8 büyük, 150 küçük liman vardır Demiryolu ulaşımı bakımından dünyanın dördüncü ülkesidir Toplam demiryolları 61810 km, karayolları 1772000 km kadardır İç su yolları ise 16810 kilometredir Ülkede 95 kadar havaalanı vardırHindistan Hava Yollarına ait uçaklar beş kıtaya uçuş yapmaktadır