Venüs Gezegen Venüs Genel Bilgi

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-19-2012

Venera 3 (S

S

C

B): 16 Kasım 1965'te fırlatıldı

Başarısız

(Venüs atmosferine girmekte iken iletişim kesildi

Venüs üzerine çarparak parçalandı

) Bir başka gezegen üzerinde bulunan en eski insan yapımı nesnedir

Kosmos 96 (S

S

C

B): 23 Kasım 1965'te fırlatıldı

Başarısız

(Yer yörüngesinden ayrılma için ateşleme sırasında oluşan bir patlama ile hasar gördü

16 gün sonra Yer atmosferine girerek parçalandı

)

Venera 4 (S

S

C

B): 12 Haziran 1967'de fırlatıldı

Venüs atmosferinden veri gönderen ilk uzay aracı

1106 kg

ağırlığında

18 Ekim 1967'de Venüs atmosferine girdi bir paraşüt sistemi ile yavaşlarken yanında taşımakta olduğu 2 termometre bir barometre bir radyo altimetre bir atmosfer yoğunluğu ölçme cihazı 11 gaz analiz cihazını düşüşe bıraktı ve bu cihazlardan gelen verileri yeryüzüne aktardı

Sondanın kendisi ise hidrojen ve oksijen algılayıcıları kozmik ışın algılayıcısı yüklü parçacık algılayıcısı ve bir manyetometre taşımaktaydı

25 km

yükseklikte atmosferin yüksek sıcaklık ve basıncına dayanamayarak tahrip oldu

Atmosferin bileşimi ve ulaştığı yükseltiye kadar olan kısmına ait fizik verileri gönderdi

Bu şekilde ilk gezegenler arası yayını gerçekleştirmiş oldu

Mariner 5(A

B

D) : 14 Haziran 1967'de fırlatıldı

19 Ekim 1967'de Venüs yüzeyinin 4000 km

uzağından geçti

Gezegenler arası ortamda ve Venüs yakınlarında manyetik alan yüklü parçacıklar plazma ölçümleri yaptı; Venüs atmosferinin radyo ve morötesi bandında ışınımlarını taradı

Şu anda Güneş çevresinde yörüngede

Kosmos 167 (S

S

C

B): 17 Haziran 1967'de fırlatıldı

Başarısız

(Venera 4'e benzer şekilde tasarlanmış olan ve Venüs üzerine inmesi planlanan bu araç Yer yörüngesinden ayrılamadı ve 8 gün sonra Yer atmosferine girerek parçalandı

)

Venera 5 (S

S

C

B): 5 Ocak 1969'da fırlatıldı

16 Mayıs 1969'da Venüs atmosferine girdi

Venera 4'e benzer şekilde tasarlanmış 405 kg

ağırlığındaki sonda bir paraşüt sistemi ile yavaşlarken 53 dakika süreyle atmosfer hakkında veriler toplayıp gönderdi

Gezegen yüzeyine varamadan atmosferin yüksek sıcaklık ve basıncına dayanamayarak tahrip oldu

Atmosferin bileşimi ve sondanın inebildiği 38 km

yükseltiye kadar olan kısmına ait fizik verileri gönderdi

Venera 6 (S

S

C

B): 10 Ocak 1969'da fırlatıldı

17 Mayıs 1969'da Venüs atmosferine girdi

Venera 4'e benzer şekilde tasarlanmış 405 kg

ağırlığındaki sonda bir paraşüt sistemi ile yavaşlarken 51 dakika süreyle atmosfer hakkında veriler toplayıp gönderdi

Gezegen yüzeyine varamadan atmosferin yüksek sıcaklık ve basıncına dayanamayarak tahrip oldu

Atmosferin bileşimi ve sondanın inebildiği 36 km

yükseltiye kadar olan kısmına ait fizik verileri gönderdi

Venera 7 (S

S

C

B): 17 Ağustos 1970'de fırlatıldı

15 Aralık 1970'de Venüs atmosferine girdi

495 kg ağırlığındaki iniş sondası bir paraşüt arızası nedeniyle 60 dakika sürmesi gereken inişini 35 dakikada tamamlayarak Venüs yüzeyine indi ve buradan 23 dakika süreyle sinyaller gönderdi

Gezegen yüzeyinde atmosfer sıcaklığının 475oC basıncın ise 90 atmosfer olduğunu saptadı

Böylece bir başka gezegenin yüzeyine çalışır durumda inen ve radyo yayınları yeryüzüne veri gönderen ilk uzay aracı oldu

Kosmos 359 (S

S

C

B): 22 Ağustos 1970'de fırlatıldı

Başarısız

(Yer yörüngesinden ayrılamadı

)

Venera 8 (S

S

C

B): 27 Mart 1972'de fırlatıldı

22 Temmuz 1972'de Venüs atmosferine girdi

Bir paraşüt sistemi yardımı ile inişi sırasında atmosfer hakkında veriler topladı

Değişik yükseltilerdeki rüzgar hızını ve ışık şiddetini ölçtü

Sert atmosfer koşullarında görev süresini uzatabilmek amacıyla bir dış soğutma sisteminden yararlandı ve yüzeye inişinden sonra 50 dakika süreyle veri gönderebildi

Gezegen yüzeyinde aydınlığın fotoğraf çekilebilmesine olanak tanıyacak düzeyde olduğunu saptadı

Kosmos 482 (S

S

C

B): 31 Mart 1972'de fırlatıldı

Başarısız

(Yer yörüngesinden ayrılamadı

)

Mariner 10 (A

B

D) : 3 Kasım 1973'te fırlatıldı

5 Şubat 1974'te daha sonraki Merkür buluşması için uygun rotayı sağlayacak şekilde Venüs yakın geçişini gerçekleştirdi

Gezegen yüzeyinin 5800 km

üzerinden geçerken çok sayıda fotoğraf çekti Venüs'ün ilk kez mor ötesi bantta görüntülerini elde etti ve bu sayede daha önce bilinmeyen atmosfer akımlarını tanımladı Venüs'ün dikkate değer bir manyetik alanının bulunmadığını ancak iyonosfer ile güneş rüzgarının bir şok dalgası oluşturacak şekilde etkileştiklerini gözledi

Venüs atmosferinde hidrojen bulunduğunu ve izotop dağılımına dayanarak bu hidrojenin Güneş kaynaklı olduğunu saptadı

Atmosferin radyo dalgalarını örtme biçimini inceleyerek Venüs bulutlarının en yoğun oldukları yükseklikleri hesapladı

Mariner 10 Merkür gezegenine doğru yolculuğuna devam ederek bu gezegeni ziyaret eden ilk ve tek uzay aracı oldu

Yörünge değişikliği amacıyla bir gezegenin kütleçekim yardımından yararlanan ve aynı zamanda ard arda iki gezegeni başarı ile ziyaret eden ilk uzay sondası olma özelliğini kazandı

Şu anda Güneş çevresinde yörüngede dolanmaktadır

Venera 9 (S

S

C

B): 8 Haziran 1975'te fırlatıldı

Bir yörünge aracı ve bir iniş aracı olmak üzere iki ayrı sondadan oluşmakta idi

20 Ekim 1975'te iki araç birbirinden ayrıldı

22 Ekim tarihinde yörünge aracı Venüs çevresinde 48 saat dolanma süreli bir yörüngeye girerken 2015 kg

ağırlığındaki iniş aracı da bir sürtünme ve ısı kalkanı üç ayrı paraşüt sistemi yardımı ile inişe geçti

2300 kg ağırlığındaki yörünge aracı mor ötesi görünür bant kızıl ötesi ve mikrodalga bantlarında incelemeler yapabilecek donanıma sahipti ayrıca iniş cihazının iniş sırasında ve gezegen yüzeyinde elde ettiği verileri dünyaya aktaracak bir bağlantı istasyonu olarak tasarlanmıştı

Sert atmosfer koşullarında görev süresini uzatabilmek amacıyla bir dış soğutma sistemine sahip olan iniş aracı 60-30 km

düzeyleri arasında bulutlar bulunduğunu gözledi atmosferde düşük oranda bulunan hidroklorik asit hidrofluorik asit iyot ve bromu saptadı

Yüzeye inişinden sonra 53 dakika süreyle veri gönderebildi

Taşıdığı televizyon kamerası yardımıyla Venüs yüzeyinin ilk fotoğraflarını yeryüzüne iletti

Resimlerde aşınma belirtisi göstermeyen keskin kenarlı kayalar berrak bir atmosfer gözlendi

Venera 9 yörünge aracı şu anda Venüs çevresinde yörüngededir

Venera 10 (S

S

C

B): 14 Haziran 1975'te fırlatıldı

Venera 9'a benzer şekilde bir yörünge aracı ve bir iniş aracı olmak üzere iki ayrı sondadan oluşmakta idi

23 Ekim 1975'te iki araç birbirinden ayrıldı 25 Ekim tarihinde yörünge aracı Venüs çevresinde 495 saat dolanma süreli bir yörüngeye girerken 2015 kg

ağırlığındaki iniş aracı da bir sürtünme ve ısı kalkanı üç ayrı paraşüt sistemi yardımı ile inişe geçti

2300 kg ağırlığındaki yörünge aracı mor ötesi görünür bant kızıl ötesi ve mikrodalga bantlarında incelemeler yapabilecek donanıma bir manyetometreye ve bir yüklü parçacık sayacına sahipti ayrıca iniş aracının iniş sırasında ve gezegen yüzeyinde elde ettiği verileri dünyaya aktaracak bir bağlantı istasyonu olarak tasarlanmıştı

Sert atmosfer koşullarında görev süresini uzatabilmek amacıyla bir dış soğutma sistemine sahip olan iniş aracı atmosferin fizik özellikleri üzerinde ölçümler yaptı Yüzeye inişinden sonra 65 dakika süreyle veri gönderebildi

Taşıdığı televizyon kamerası yardımıyla Venüs yüzeyinin fotoğraflarını yeryüzüne iletti

Venera 10 yörünge aracı şu anda Venüs çevresinde yörüngededir

Pioneer Venus 1 (Pioneer 12) (A

B

D) : 20 Mayıs 1978'de fırlatıldı

4 Aralık 1978 tarihinde Venüs çevresinde eliptik bir yörüngeye oturtulan 517 kg

ağırlığındaki yörünge aracı 300 W güç sağlayan güneş panelleri ile 17 değişik gözlem aygıtı çalıştırmakta idi

Gezegenin iyonosferi ve atmosferin üst katmanlarının yapısı hakkında ayrıntılı bilgi topladı güneş rüzgarının iyonosfer ile etkileşimi ve oluşan manyetik alan üzerinde ölçümler yaptı kütleçekimi değişimlerini kaydederek Venüs'ün iç yapısına ilişkin ipuçları elde etti

Gezegenin tamamına yakın bölümünün radar haritasını çıkardı

Yörünge ayarlamaları ile Ağustos 1992'ye dek çalışır durumda kaldı ve veri aktarmayı sürdürdü ancak yakıtının tükenmesi sonucunda Venüs atmosferine girip parçalanarak görevini tamamladı

Pioneer Venus 2 (Pioneer 13) (A

B

D) : 8 Ağustos 1978'de fırlatıldı

Bir taşıyıcı üzerinde bir büyük üç küçük atmosfer sondasından oluşmakta idi

Büyük sonda taşıyıcıdan Venüs'e ulaşmadan 25 gün önce küçük sondalar ise 20 gün önce ayrıldı

Sondalar birbirlerinden çok az farklı rotalar izleyerek 9 Aralık 1978'de gezegenin değişik bölgelerinde atmosfere girdiler

Küçük sondalardan biri gezegenin gece yüzüne ikincisi gündüz yüzüne üçüncüsü ise kuzey kutup bölgesine doğru düştüler ve atmosferin değişik düzeylerinde ısı basınç ivme termal ışınım ve asılı parçacık ölçümleri yaptılar

Büyük sonda gündüz yüzünde ekvatora yakın bir bölgeye doğru paraşüt yardımı ile alçaldı ve küçük sondalardakine benzer ölçümlere ek olarak atmosfer bileşenlerini tanımlama ve oranlarını belirleme bulut yapılarını değerlendirme amaçlı incelemeler yaptı Atmosfere en son giren taşıyıcıda ise atmosferin dış tabakalarını araştırma amaçlı iki deney aygıtı daha bulunmaktaydı

Tüm bu ölçümlerin sonuçları Pioneer Venus 1 yörünge aracının eşzamanlı olarak yaptığı gözlemler çerçevesinde değerlendirildi

Venera 11 iniş aracıVenera 11 (S

S

C

B): 9 Eylül 1978'de fırlatıldı Bir uçuş aracı ve bir iniş aracından oluşmakta idi

İki araç Venüs'e varmadan iki gün önce ayrıldılar 25 Aralık 1978'de iniş aracı atmosfere girdi ve bir paraşüt yardımı ile gezegen üzerine yumuşak iniş yaptı

Aynı sırada gezegenin 34

000 km

yakınından geçmekte olan uçuş aracı bu sondanın iniş sırasında ve yüzeyden gönderdiği verileri yeryüzüne aktardı

Uçuş aracının ayrıca iyonosfer gezegenler arası ortam güneş rüzgarı üzerinde gözlemler yapma amaçlı donanımı bulunmaktaydı

İniş aracının gözlem aygıtlarının bazılarının arızalanmasına karşın alt atmosferde Karbon monoksit varlığını saptaması yıldırımlar gözlemesi mümkün oldu

Uçuş aracı şu anda Güneş çevresindeki yörüngesindedir

10-19-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Venüs Gezegen Venüs Genel Bilgi Venera 3 (SSCB): 16 Kasım 1965'te fırlatıldı Başarısız (Venüs atmosferine girmekte iken iletişim kesildi Venüs üzerine çarparak parçalandı) Bir başka gezegen üzerinde bulunan en eski insan yapımı nesnedir Kosmos 96 (SSCB): 23 Kasım 1965'te fırlatıldı Başarısız (Yer yörüngesinden ayrılma için ateşleme sırasında oluşan bir patlama ile hasar gördü 16 gün sonra Yer atmosferine girerek parçalandı) Venera 4 (SSCB): 12 Haziran 1967'de fırlatıldı Venüs atmosferinden veri gönderen ilk uzay aracı 1106 kg ağırlığında 18 Ekim 1967'de Venüs atmosferine girdi bir paraşüt sistemi ile yavaşlarken yanında taşımakta olduğu 2 termometre bir barometre bir radyo altimetre bir atmosfer yoğunluğu ölçme cihazı 11 gaz analiz cihazını düşüşe bıraktı ve bu cihazlardan gelen verileri yeryüzüne aktardı Sondanın kendisi ise hidrojen ve oksijen algılayıcıları kozmik ışın algılayıcısı yüklü parçacık algılayıcısı ve bir manyetometre taşımaktaydı 25 km yükseklikte atmosferin yüksek sıcaklık ve basıncına dayanamayarak tahrip oldu Atmosferin bileşimi ve ulaştığı yükseltiye kadar olan kısmına ait fizik verileri gönderdi Bu şekilde ilk gezegenler arası yayını gerçekleştirmiş oldu Mariner 5(AB D) : 14 Haziran 1967'de fırlatıldı 19 Ekim 1967'de Venüs yüzeyinin 4000 km uzağından geçti Gezegenler arası ortamda ve Venüs yakınlarında manyetik alan yüklü parçacıklar plazma ölçümleri yaptı; Venüs atmosferinin radyo ve morötesi bandında ışınımlarını taradı Şu anda Güneş çevresinde yörüngede Kosmos 167 (SSCB): 17 Haziran 1967'de fırlatıldı Başarısız (Venera 4'e benzer şekilde tasarlanmış olan ve Venüs üzerine inmesi planlanan bu araç Yer yörüngesinden ayrılamadı ve 8 gün sonra Yer atmosferine girerek parçalandı) Venera 5 (SSCB): 5 Ocak 1969'da fırlatıldı 16 Mayıs 1969'da Venüs atmosferine girdi Venera 4'e benzer şekilde tasarlanmış 405 kg ağırlığındaki sonda bir paraşüt sistemi ile yavaşlarken 53 dakika süreyle atmosfer hakkında veriler toplayıp gönderdi Gezegen yüzeyine varamadan atmosferin yüksek sıcaklık ve basıncına dayanamayarak tahrip oldu Atmosferin bileşimi ve sondanın inebildiği 38 km yükseltiye kadar olan kısmına ait fizik verileri gönderdi Venera 6 (SSCB): 10 Ocak 1969'da fırlatıldı 17 Mayıs 1969'da Venüs atmosferine girdi Venera 4'e benzer şekilde tasarlanmış 405 kg ağırlığındaki sonda bir paraşüt sistemi ile yavaşlarken 51 dakika süreyle atmosfer hakkında veriler toplayıp gönderdi Gezegen yüzeyine varamadan atmosferin yüksek sıcaklık ve basıncına dayanamayarak tahrip oldu Atmosferin bileşimi ve sondanın inebildiği 36 km yükseltiye kadar olan kısmına ait fizik verileri gönderdi Venera 7 (SSCB): 17 Ağustos 1970'de fırlatıldı 15 Aralık 1970'de Venüs atmosferine girdi 495 kg ağırlığındaki iniş sondası bir paraşüt arızası nedeniyle 60 dakika sürmesi gereken inişini 35 dakikada tamamlayarak Venüs yüzeyine indi ve buradan 23 dakika süreyle sinyaller gönderdi Gezegen yüzeyinde atmosfer sıcaklığının 475oC basıncın ise 90 atmosfer olduğunu saptadı Böylece bir başka gezegenin yüzeyine çalışır durumda inen ve radyo yayınları yeryüzüne veri gönderen ilk uzay aracı oldu Kosmos 359 (SSCB): 22 Ağustos 1970'de fırlatıldı Başarısız (Yer yörüngesinden ayrılamadı) Venera 8 (SSCB): 27 Mart 1972'de fırlatıldı 22 Temmuz 1972'de Venüs atmosferine girdi Bir paraşüt sistemi yardımı ile inişi sırasında atmosfer hakkında veriler topladı Değişik yükseltilerdeki rüzgar hızını ve ışık şiddetini ölçtü Sert atmosfer koşullarında görev süresini uzatabilmek amacıyla bir dış soğutma sisteminden yararlandı ve yüzeye inişinden sonra 50 dakika süreyle veri gönderebildi Gezegen yüzeyinde aydınlığın fotoğraf çekilebilmesine olanak tanıyacak düzeyde olduğunu saptadı Kosmos 482 (SSCB): 31 Mart 1972'de fırlatıldı Başarısız (Yer yörüngesinden ayrılamadı) Mariner 10 (AB D) : 3 Kasım 1973'te fırlatıldı 5 Şubat 1974'te daha sonraki Merkür buluşması için uygun rotayı sağlayacak şekilde Venüs yakın geçişini gerçekleştirdi Gezegen yüzeyinin 5800 km üzerinden geçerken çok sayıda fotoğraf çekti Venüs'ün ilk kez mor ötesi bantta görüntülerini elde etti ve bu sayede daha önce bilinmeyen atmosfer akımlarını tanımladı Venüs'ün dikkate değer bir manyetik alanının bulunmadığını ancak iyonosfer ile güneş rüzgarının bir şok dalgası oluşturacak şekilde etkileştiklerini gözledi Venüs atmosferinde hidrojen bulunduğunu ve izotop dağılımına dayanarak bu hidrojenin Güneş kaynaklı olduğunu saptadı Atmosferin radyo dalgalarını örtme biçimini inceleyerek Venüs bulutlarının en yoğun oldukları yükseklikleri hesapladı Mariner 10 Merkür gezegenine doğru yolculuğuna devam ederek bu gezegeni ziyaret eden ilk ve tek uzay aracı oldu Yörünge değişikliği amacıyla bir gezegenin kütleçekim yardımından yararlanan ve aynı zamanda ard arda iki gezegeni başarı ile ziyaret eden ilk uzay sondası olma özelliğini kazandı Şu anda Güneş çevresinde yörüngede dolanmaktadır Venera 9 (SSCB): 8 Haziran 1975'te fırlatıldı Bir yörünge aracı ve bir iniş aracı olmak üzere iki ayrı sondadan oluşmakta idi 20 Ekim 1975'te iki araç birbirinden ayrıldı 22 Ekim tarihinde yörünge aracı Venüs çevresinde 48 saat dolanma süreli bir yörüngeye girerken 2015 kg ağırlığındaki iniş aracı da bir sürtünme ve ısı kalkanı üç ayrı paraşüt sistemi yardımı ile inişe geçti 2300 kg ağırlığındaki yörünge aracı mor ötesi görünür bant kızıl ötesi ve mikrodalga bantlarında incelemeler yapabilecek donanıma sahipti ayrıca iniş cihazının iniş sırasında ve gezegen yüzeyinde elde ettiği verileri dünyaya aktaracak bir bağlantı istasyonu olarak tasarlanmıştı Sert atmosfer koşullarında görev süresini uzatabilmek amacıyla bir dış soğutma sistemine sahip olan iniş aracı 60-30 km düzeyleri arasında bulutlar bulunduğunu gözledi atmosferde düşük oranda bulunan hidroklorik asit hidrofluorik asit iyot ve bromu saptadı Yüzeye inişinden sonra 53 dakika süreyle veri gönderebildi Taşıdığı televizyon kamerası yardımıyla Venüs yüzeyinin ilk fotoğraflarını yeryüzüne iletti Resimlerde aşınma belirtisi göstermeyen keskin kenarlı kayalar berrak bir atmosfer gözlendi Venera 9 yörünge aracı şu anda Venüs çevresinde yörüngededir Venera 10 (SSCB): 14 Haziran 1975'te fırlatıldı Venera 9'a benzer şekilde bir yörünge aracı ve bir iniş aracı olmak üzere iki ayrı sondadan oluşmakta idi 23 Ekim 1975'te iki araç birbirinden ayrıldı 25 Ekim tarihinde yörünge aracı Venüs çevresinde 495 saat dolanma süreli bir yörüngeye girerken 2015 kg ağırlığındaki iniş aracı da bir sürtünme ve ısı kalkanı üç ayrı paraşüt sistemi yardımı ile inişe geçti 2300 kg ağırlığındaki yörünge aracı mor ötesi görünür bant kızıl ötesi ve mikrodalga bantlarında incelemeler yapabilecek donanıma bir manyetometreye ve bir yüklü parçacık sayacına sahipti ayrıca iniş aracının iniş sırasında ve gezegen yüzeyinde elde ettiği verileri dünyaya aktaracak bir bağlantı istasyonu olarak tasarlanmıştı Sert atmosfer koşullarında görev süresini uzatabilmek amacıyla bir dış soğutma sistemine sahip olan iniş aracı atmosferin fizik özellikleri üzerinde ölçümler yaptı Yüzeye inişinden sonra 65 dakika süreyle veri gönderebildi Taşıdığı televizyon kamerası yardımıyla Venüs yüzeyinin fotoğraflarını yeryüzüne iletti Venera 10 yörünge aracı şu anda Venüs çevresinde yörüngededir Pioneer Venus 1 (Pioneer 12) (AB D) : 20 Mayıs 1978'de fırlatıldı 4 Aralık 1978 tarihinde Venüs çevresinde eliptik bir yörüngeye oturtulan 517 kg ağırlığındaki yörünge aracı 300 W güç sağlayan güneş panelleri ile 17 değişik gözlem aygıtı çalıştırmakta idi Gezegenin iyonosferi ve atmosferin üst katmanlarının yapısı hakkında ayrıntılı bilgi topladı güneş rüzgarının iyonosfer ile etkileşimi ve oluşan manyetik alan üzerinde ölçümler yaptı kütleçekimi değişimlerini kaydederek Venüs'ün iç yapısına ilişkin ipuçları elde etti Gezegenin tamamına yakın bölümünün radar haritasını çıkardı Yörünge ayarlamaları ile Ağustos 1992'ye dek çalışır durumda kaldı ve veri aktarmayı sürdürdü ancak yakıtının tükenmesi sonucunda Venüs atmosferine girip parçalanarak görevini tamamladı Pioneer Venus 2 (Pioneer 13) (AB D) : 8 Ağustos 1978'de fırlatıldı Bir taşıyıcı üzerinde bir büyük üç küçük atmosfer sondasından oluşmakta idi Büyük sonda taşıyıcıdan Venüs'e ulaşmadan 25 gün önce küçük sondalar ise 20 gün önce ayrıldı Sondalar birbirlerinden çok az farklı rotalar izleyerek 9 Aralık 1978'de gezegenin değişik bölgelerinde atmosfere girdiler Küçük sondalardan biri gezegenin gece yüzüne ikincisi gündüz yüzüne üçüncüsü ise kuzey kutup bölgesine doğru düştüler ve atmosferin değişik düzeylerinde ısı basınç ivme termal ışınım ve asılı parçacık ölçümleri yaptılar Büyük sonda gündüz yüzünde ekvatora yakın bir bölgeye doğru paraşüt yardımı ile alçaldı ve küçük sondalardakine benzer ölçümlere ek olarak atmosfer bileşenlerini tanımlama ve oranlarını belirleme bulut yapılarını değerlendirme amaçlı incelemeler yaptı Atmosfere en son giren taşıyıcıda ise atmosferin dış tabakalarını araştırma amaçlı iki deney aygıtı daha bulunmaktaydı Tüm bu ölçümlerin sonuçları Pioneer Venus 1 yörünge aracının eşzamanlı olarak yaptığı gözlemler çerçevesinde değerlendirildi Venera 11 iniş aracıVenera 11 (SSCB): 9 Eylül 1978'de fırlatıldı Bir uçuş aracı ve bir iniş aracından oluşmakta idi İki araç Venüs'e varmadan iki gün önce ayrıldılar 25 Aralık 1978'de iniş aracı atmosfere girdi ve bir paraşüt yardımı ile gezegen üzerine yumuşak iniş yaptı Aynı sırada gezegenin 34000 km yakınından geçmekte olan uçuş aracı bu sondanın iniş sırasında ve yüzeyden gönderdiği verileri yeryüzüne aktardı Uçuş aracının ayrıca iyonosfer gezegenler arası ortam güneş rüzgarı üzerinde gözlemler yapma amaçlı donanımı bulunmaktaydı İniş aracının gözlem aygıtlarının bazılarının arızalanmasına karşın alt atmosferde Karbon monoksit varlığını saptaması yıldırımlar gözlemesi mümkün oldu Uçuş aracı şu anda Güneş çevresindeki yörüngesindedir