Human Chromosomes Nedir

1-c) KLİNİK SİTOGENETİĞİN DOĞUŞU

Yeni teknikler, çoklu şekil bozukluklarına sahip olmayı ve zihin ticareti yapmayı bireylere yakın bir zamanda sağladı Miller (1995) büyük referanslarla bu erken evrelerin kısa eleştirilerini verdi Lejeune ve diğerleri (1959) seks kromozomu olmayan en küçük kromozomunun birinde,21 numaralı kromozomun 2normalinin yerine 3 kopyanın (trisomi) hazır bulunmasının bazılarında Down sendromu oluşturduğunu buldu Aynı yıl Ford ve iş arkadaşları tek X (XO ya da monozomi X) ya da XO/XX mozaik XO ve XX beraber olduğu hücrelere sahip olan dişilerde Turner sendromu yayımlarken, Jacobs ve Strong XXY tamamlamasına sahip olan erkeklerde Klinefelter sendromunu buldu Onlar ilk çift anöploidiydi rapor etti: klinefelter ve down sendromu 48 kromozoma sahip bir adamda ekstra kromozom 21 ve ekstra seks kromozomu vardı Bu gözlemler insanda birbirine bağlı seks kararlılığını ya da Y kromozomunun olmaması ve Drosophila’da olduğu gibi otozomal bölümlerde X kromozomunun onarımının olmadığını gösterdi Y kromozomunda XXXY ve XXXXY bireylerinin erkek olmasıyla, 3 ya da 4 X kromozomunun bulunması bile erkek kararlılığını sağlar XO/XY mozaik ya da XX/XY chimeraz’da olduğu gibi sadece hücrelerin ölümünde sadece Y kromozomuna sahip bireyler iki spermin fertilizasyonundan, gelişimleri belirlenir(Bölüm 19 ve 21)

21 trizomi hastalarında çoklu şekil bozukluklarının hazır bulunuşu diğer otozomal hastalar arasında arama yapmaya rehberlik eder Sırasıyla Patau ve Edwards tarafında 1960 yılında trizomi 13 ve trizomi 18 keşfedildi Eklenmeyen trizomiler liveburnde bulundu, böylece fetus ya da spontan düşük emriyolarda normal olmayan kromozomların aranmasına dikkat edildi, şöyleki embriyonik lethaller için trizomi üzerine alındı Carl ve sonra da Bove’un grubu spontan düşüklerde büyük çalışmalarda bulundu ve bütün tanınan pregnancylerde otozomal trizomileri gösterdi İlaveten, XO ve triploid düşükler noktalandı: tanınan pregnancylerin yaklaşık % 1’i uyduruldu Açıkça, bu kromozom yasaları öldürücü ve insan mayozu hataya eğilimliydi

Sadece yapısal saptırmalar, 1970’den önce uygun metotlarla kontrol edilebilen kromozomun kol ve boylarındaki büyük değişimlere neden oldu 14 ve 21 numaralı kromozomların iki akrosentrik uzun kolları gerekirken, bunlar Robertsonion translokasyonunu içine aldılar Annenin genç olması ya da etkilenmiş bir akrabanın olması, Penrose, Fraccaro ve diğerlerinin müstesna olarak down sendromundaki çalışmalarının nedeniydi (Bölüm 13) Delesyonların sayısı kontrol edildi Nowell ve Hungerfold, kronik lösemi hücrelerindeki G grup (Philedelphia) kromozomundaki kaybın tutarlı bulunmasını 1960 yılında açıkladı Sonra, kromozom bantlama kullanımıyla Rowley özel translokasyonun gerçek sapmalarını gösterdi(Bölüm 27) D grup kromozomlarında delesyonu ilk örneği 1963 yılında rehinoblastoma hastasında Penrose’nin grubu tarafından bulundu, delesyon hastalıktan sorumluysa, rehinoblastoma için gen, kayıp segmantte olmalıdır Delesyonlar, bazı karakterlere neden olan ve evvelki tanınmayan klinik sendromları 5 nolu kromozomun kısa kolundaki delesyon Lejevne’nin cri du chat(cat cry) sendromu ve 4 nolu kromozomdaki delesyon Wollf-Herschhorn sendromunu gösterir(Bölüm 15)

Grouchy ve diğerleri karakteristik fenotipleri 18 kromozomun kısa ya da uzun kolundaki delesyona sahip hastalarda olduğuna dikkat etti Bazı ailelerde, ailenin bir üyesinde yeniden düzenlenebilen kromozomun bulunması delesyondan sorumluydu ya da diğer kromozom dengesizliklere bir ya da daha fazla çocuktaydı(Bölüm 16)

1-d) LYON HİPOTEZİ

1949 yılında Barr ve Bertham bütün memeli dişilerinde bazı hücre nükleuslarında görülebilen Barr Body ya da seks kromatininin neden olduğunu tanımladı İki parçalı form, iki X kromozomunun younlaşan (heterokromatin) segmentinin parçasından ortaya çıkarak hipoteze rehberlik etti Bazı hücrelerde iki barr cisimciğiyle beraber 3 X kromozomunun bulunuşu hipotezi daha çekici hale getirdi ve bilgi için anahtarı sağladı: Barr cisimciği, tek heterokromatin X kromozomudur Bu yorum Ohna tarafında ilk yorumlandı, Lyon hipotezi ya da tek aktif X’in bulunuşunda rol oynadı(Lyon 1961) Hipotez erken embriyonik evrede bütün memeli erkeklerindeki bir X kromozomu bütün hücrelerde inaktif olduğunu ifade eder X’in inaktif oluşu orijinal bir seçimdir, ama aynı X bu hücrelerin torunlarında inaktif hale akrşılık gelir Eğer hücreler iki X kromozomundan daha fazlasına sahip olsaydı, bütün hepsi inaktif olurdu ve her bir inaktif X kromozomu Barr cisimciği formunda olurdu(Bölüm 18) Lyon hipotezi, sitogenetikte, bütün haynlarda ve insanda en önemli teorik düşüncelerden biridir Hipotez, diğer bölümlerde anlatılacağı gibi, diğer genetik alanlarda ve kanser biyolojisinde ve buluşlar için anahtar olmaya rehberlik etti ve aramaları yönetti

1-e) ERGENLİK ÇAĞI: KROMOZOM BANT ÇAĞI

1970’e kadar, kromozom identifikasyonu ve belirlice yapısal değişim identifikasyonu oldukça sınırlıydı Normal kromozomların kol ve bacak oranları yedi grupta da kısa olabilir ama sadece birkaç kromozom bireyselce tanınabilir Otografik DNA replikasyon örnekleri; biraz daha fazla teşhis etmeye yardımcı olur, ama bu zaman tüketir ve değerleri çok sınırlıdır Kromozom bantlamayı sunma teknikleri insan sitogenetiğinin devrimidir 1970’de, Casperson ve diğerleri bireysel teşhis edilebilen her kromozomu oldukça farklı bir insan kromozomu boyunca floresans bantlama yöntemlerini keşfetti Bu buluş normal olmayan, dev kromozom identifikasyonu yapabilen ve kromozom çalışmalarında kolayca kullanılan bant ekleme tekniklerini takip eder, özellikle yapısal aberasyonlar: evvelden farkına varılmayan duplikasyon, delesyon, insersiyon ve translokasyondan olduğu gibi, esas buluş hücre döngüsünün DNA sentez evresinin özel bölümü boyunca replike olabilen DNA’nın her bir kromozomudur(Latt ve diğerleri, 1973, Bölüm 3) Kromozom nomenklatörünün standart sistemi konferans serileri boyunca ve onların tavsiyelerinin yayımlanmasıyla gelişti Komite şimdi yeni gelişimlerle zorunlu modifikasyonlar ve nomenklatörün kabulüyle geniş kapsamlı broşürleri yayımladı İnsan sitogenetiğinin nomenklatörü için uluslar arası sistem olan ISCN(1995) en iyisidir