Digicam Terimleri

Noise

Noise, bir fotoğraftaki istenmeyen noktacıklardır Film dünyasında buna grain adı verilirken, dijital dünyada noise (gürültü) denmektedir Sensörlerin kendisine düşen ışığı doğru analiz edememesi ile ilgili bir durumdur ve noise seviyesi yükseldikçe, görüntü kalitesi düşer
Günümüzde iyi makineler, çok az noise üretmeleriyle ünlüdür Buna karşılık daha düşük kalite makineler, daha fazla gürültü üretirler ve görüntü kalitesini bozarlar Bu noktacıklar, özellikle açık renk alanlarda iyice çekilmezleşebilir
Noise seviyesi, muhtelif parametrelerle ilgilidir Ortak noise problemleri, yüksek ISO değerlerinde ve az ışıklı ortamlarda kendisini gösterir Buna karşılık ortak olmayan noise problemleri de vardır ve makineden makineye farklılık gösterebilir
Bazı makinelerin dijital algoritmaları, noise seviyesini düşürecek şekilde gelişmişken, bazıları değildir Benzer şekilde bazı yüksek MP değerine sahip makinelerde CCD/CMOS’taki devreler kalitesizdir ve fazla noise üretir
Bu durum, devrelerin birbirine yakınlığı ile de ilgilidir Nasıl işlemcilere daha fazla transistör sığdırdıkça, daha fazla ısı sorunu ortaya çıkıyorsa, CMOS ve CCD’lere de daha fazla piksel koymak, daha çok noise üretmesini sağlamaktadır zira noise, pikseller arası elektronik bir sorundur
Bu sebeple, kaliteli profesyonel cihazlar yüksek MP değerlerine sahip olmalarına rağmen, ışık devrecikleri arasındaki mesafe daha fazladır ve sensörler birbirini daha az etkiler Buna karşılık daha ucuz makinelerde sensörler daha sıkışık bir alana toplanır ve noise artar zira sensörler birbirine parazit yapar
Pahalı makineler büyük sensörler kullanabilir Büyük sensörler daha pahalı, daha maliyetlidir ve makinenin ebatları da buna müsaittir Oysa müşteri seviyesi cihazlar daha ufak sensör kullanır ve maliyetten kurtarmaya çalışır Kaldı ki, giriş seviyesi cihazlar genelde ufaktır ve bir de “yer” sorunları vardır

Ölü Piksel

Makinedeki CCD/CMOS sensörlerinden birisinin arızalı olması durumudur Bu durumda ilgili piksele karşılık gelen alanda hiçbirşey olmaz Ölü pikseller bazen beyaz bir nokta, bazen renkli bir nokta şeklinde belirir ve her fotoğrafta bulunur
Bu bir hatadır Tıpkı LCD ekranlarda olduğu gibi, ölü piksellerin fazlalığı çok rahatsız edicidir Fazla sayıda ise, cihaz değiştirilmelidir Hatta yüksek kaliteli profesyonel cihazlarda, tek bir ölü piksele bile tahammül olmaz ve garanti kapsamındadır
Ölü piksellerin giderilmesi, photoshop gibi yazılımlarla çok kolay yapılabilir ama çok fazla ölü piksel olursa, bu iş çok yorucu bir hale gelebilir
Bu sebeple, cihazı almadan önce ölü piksel testinizi iyice yapın ki, sonra bu “baş ağrısı” ile uğraşmak durumunda kalmayın

EXIF Bilgileri

Bir dijital fotoğraf, sadece görüntü imajından oluşmaz İçinde, o fotoğraf hakkında diğer bilgileri de barındırır Bu bilgilere EXIF (Exchangeable Image File) adı verilir
EXIF bilgileri, fotoğrafın hangi makineyle, ne zaman, hangi fotografik detaylarla çekildiğini, pozlama süresini, diyafram açıklığını ve diğer birçok bilgiyi barındırır Bu bilgiler, birçok fotoğrafçı için çok önemlidir ve fotoğraf anını kağıda not almak yerine, bu bilgilerden yararlanılır
Günümüzde hemen tüm dijital kameralar, EXIF bilgilerini kaydedebilmektedir EXIF bilgileri, fotoğrafın büyüklüğünü biraz artırdığı için, web ortamında yayımlanan fotoğraflarda bu bilgiler genelde temizlenerek, alan kazancı sağlanır Buna karşılık makineden çıkan haliyle JPEG içine gömülüdür ve fotoğraf hakkında tüm detayı sakladığı için, çok büyük rahatlık sağlar Günümüzün ciddi foto editör programları ile bu detay bilgileri görülebildiği gibi, Windows XP ortamında bile, dosya özelliklerinden inceleme yapılabilir

Hafıza Kartı

Hafıza kartları, dijital fotoğraf makinesinin filmleri gibidir Bir elektronik bellektir ve makinenin içine takılır Çok az enerji tüketirler ve onbinlerce kez yazılıp silinebildikleri için, sınırsız çekim olanağı sağlarlar
Günümüzde Compact Flash (CF) en yaygın olanıdır ama Memory Stick (MS), Smart Media gibi çeşitleri vardır
Hafıza kartları, makineniz hangilerini destekliyorsa o yapıda olmalıdır Bazı makineler, birden fazla tipte hafıza kartını destekleyebilmektedir
Günümüzde hafızaların fiyatları oldukça düşmüştür Özellikle CF kartı fiyatları, son derece ucuzlamış, hızları da çok artmıştır Hızlı bir hafıza kartı, fotoğrafların hızla aktarılmasını sağlayacağı için, hem çekim sırasında ve hem de PC’ye aktarırken avantaj sağlar
Yukarıdakilerin dışında, farklı bir hafıza tipi daha vardır ama bir kart şeklinde değildir Lisansı IBM’e ait olan “microdrive”, aslında CF kartı büyüklüğünde bir mini disktir Genel olarak MB başına maliyeti daha düşüktür ve bazı modelleri hızlıdır ama bazı dezavantajları da vardır Örneğin fazla enerji harcarlar ve ilk açılışı biraz yavaşlatabilirler Tabi bir manyetik disk ve hareketli bir ünite olduğundan, düşme/çarpma gibi durumlara hafıza kartlarından daha duyarlıdır

Buffer

Buffer, bir tampon bellektir ve çekilen fotoğrafın karta aktarılmadan önce bulunduğu alandır Temel olarak kayıt işlemi şöyle yürür
Bir fotoğraf çekilir ve onun CCD üzerindeki hali, buffer dediğimiz alana aktarılır Bundan sonra (makinenin ayarlarına göre) bir dizi prosesten geçer ve nihai JPEG (veya RAW) oluştuktan sonra, o dosya, karta aktarılır
Buffer’lar genelde birkaç kareyi ardarda çekebilecek kadar büyüktür Zaten işlevleri de, fotoğrafçıya bu şansı vermektir zira buffer olmasa, her çekilen görüntü önce prosesten geçecek, sonra karta yazılacaktır Bu ciddi bir süredir ve bu süre boyunca yeni fotoğraf çekme şansımız olmaz
Oysa buffer, ardarda çekilen birkaç fotoğrafı hızla hafızaya alır ve biz yeni kareyi çekmeye çalışırken, onu CF kart üzerine yazan süreç, arka planda devam eder
Makinelerin burst modda (seri çekim) yapabilecekleri çekim sayısı, buffer büyüklüğüne bağlıdır Eğer buffer küçükse, seri çekim sayısı azalır, buffer büyükse, seri çekim sayısı artar