Kepler Yasaları

Kepler Yasaları

) Tüm gezegenler, odaklarından birinde Güneş bulunan elips yörüngeler üzerinde hareket ederler

2) Gezegeni Güneş'e birleştiren doğru parçası eşit zamanlarda eşit alanlar tarar

3) Gezegenlerin dolanma sürelerinin (P) kareleri, elipsin yarı-büyük ekseninin küpü ile orantılıdır

1610 yılında teleskop keşfedilmiştir Mekaniğin kurucularından Galile teleskobunu kullanarak,

1) Jüpiter'in 4 uydusunu keşfetti

2) Ay'ın haritasını yaparak yüzey şekillerini isimlendirdi

3) Venüs'ün evrelerini gözledi

4) Samanyolunun yıldızlardan oluştuğunu gördü

5) Satürn gezegenini kenarında çıkıntılar olduğunu gözledi (halka olduğunu farkedemedi)

6) Güneş lekelerinin gözlemlerinden, Güneş'in 26 günde bir dönme hareketi yaptığını buldu

Kepler ve Galile'den sonra astronomiye en büyük katkı Newton (F=ma) tarafından olmuştur Kepler, gezegenleri yörüngelerinde tutan kuvvetin Güneşten kaynaklanan manyetik güç olduğunu kabul etmişti Newton, Kepler kanunlarını kullanarak, bu kuvvet gezegen-Güneş uzaklığının karesiyle ters orantılı olduğunu göstermiştir Bu kuvvetin evrensel kütle çekim kuvvetiydi

Bu dönemde modern teleskoplar geliştirilmiş ve Paris'de, Greenwich'de ve Berlin'de gözlemevleri kurulmuştur Yer-Güneş ve Mars-Güneş uzaklıkları hesaplanmıştır 1706 yılında ilk kez bir kuyruklu yıldızın yörüngesi hesaplanarak kuyruklu yıldızların atmosferik olmadıkları onun bir gökcismi olduğu bulunmuştur