Ahmet Özcan - Hüzünlü Gurbet

beynim tıpkı sorular harmanı
kafamda istifham cevabı sisli
gezer dururum yorgun ve avare
sarmış buğuluhüzün dört bir yanı
kalbim annemin kalbi gibi hisli
her halim galipliğime emare
kulaklarımda bir gurbet jüri
namelerimle poyraz serinliği
düşüncem veda diyor bu yerde
burda ruha güzellikler sinmiyor
tüter gözümde o bizim bahçeler
nerde o yemyeşil bahar günleri
doğ ey ışık doğ gönlümün içinde
tasayla dolaştığım bu yerlerde
bana ruhumun sırlarını duyur
bir ses sun o eski bestelerinden
şu hüzünlü şafakta perde perde
açıkla açıkta kalan ruhumu doyur