17 Ağustos Depremi - Doğal Afet İle İlgili Müziklerin Sözleri
17 Ağustos Depremi
On yedi ağustos depremi tarihe geçti
Depremin şiddeti, 704 kuvvetine eşti
Deprem bu sefer de Marmara'yı seçti
Ölenler 17 bini, yaralılar 20 bini geçti
Bir uğultuyla birlikte Marmara sallandı
45 saniyede nice kullar ölüme yollandı
Bütün dünyadan acil yardımlar yollandı
Geriye kalanlar, devlet milletle kollandı
Saat, üçü iki geçe, Marmara salandı
Bu deprem taş üstünde taş koymadı
Toprak deniz her şey yerinden oynadı
On binlerce can aldı, yine de doymadı
Allah, insana bunca nimet verdi
İnsanoğlu kıymet bilmedi, yerdi
Allah bu deprem felaketini verdi
17 bin kişiyi, toprak altına serdi
Salladı dağı taşı ve denizi beşik gibi
İzmit ile Adapazarı'nı yaptı eşik gibi
Ayırmadı hiç yaşlı genç, zengin fakir
Nice zengini, yaptı 45 saniyede fakir
Kul önce anlayamadı, ne olduğunu
Çok geç anladı, hesap sorulduğunu
Sabah ortaya çıktı felaketin gerçek boyutu
17 bin insanın ölü, 20 bin de yaralı olduğu
Ölenlerin ekseriyeti şehit ve paktı
Yaralılardan oluk oluk kanlar aktı
Tüm dünya milletleri yardım yaptı
Hayatta kalanlar nice ağıtlar yaktı
Yedi sekiz ay tutmadı, depremin freni
Susmadı gece gündüz ambulans sireni
Susmadı! nice insanların feryadı figanı
Binlerce insanların aktı gözyaşı ile kanı
Belki de bu insanoğluna bir ihtardı
Tüm insanlara korku ve endişe sardı
İlahi kudret her yeri (dağı-denizi) yardı
Hayatta kalanlar devletle yaraları sardı
Ölenler için sayısız divana duruldu
Yaralılar için hastahaneler kuruldu
Kalanlar için çadır kentler kuruldu
En çok müteahhitler suçlu bulundu
Zaman zaman yağmur yağdı, sel oldu
Zaman zaman rüzgâr estikçe yel oldu
Bu zor günde bazı dostlar bile el oldu
Depremle nice tomurcuk güller soldu
Saf dışı kaldı telefonlar kesildi irtibat
Binlerce ev yıkıldı, viran oldu, berbat
Anında kesildi elektrik, bastı karanlık
Bir bir kaybolduk, her yerden arandık
Oy Marmara, Marmara
Niceleri için oldun, çok bahtı kara
Çok derin açtın, iyi olmaz, bu yara
Devlet millet el ele sarılsın bu yara
Kullar korkuyla yattı, endişeyle kalktı
Bazı insanlar için deprem, kara bahttı
45 bin apartman dayanamayıp yan yattı
Bazı insanlar korkudan kendini yere attı
Müteahhitler, çürük çürük bina yaptı
Bunları, hiç acımadan insanlara sattı
Bu binalar depremde bir bir yan yattı
Müteahhitler, vicdan hapissinde yattı
Bence suçlular için dikilmeli, darağacı
Herkes deprem için olmalı, birer savcı
Her şeyden önce, suçu kendisinde aramalı
Önce kendini, sonra da suçluyu yargılamalı
Şair Bayram, daha fazla anlatamaz bu acıyı
Dayanamadı görenlerin yüreği, bunca acıyı
Bugüne kadar bulunamadı şu depremin ilâcı
Geride kalanlar için deprem, ölümden de acı
Elbet bir gün olur, o yüce divan kurulur
Bütün bu suçların bir bir hesabı sorulur
Belki, o an suçlular sırattan bile kovulur
Unutma, sağlam yapıyla, insan korunur
Şair Bayram der; bundan bari ibret alına
Bu husustaki verilen sözlere sadık kalına
Bir daha kıymayalım insanın malı ve canına
Yoksa, hiç yakışmaz, Türk insanının şanına
|