Anlatmalıymış Meğer - Ayna

Anlatmalıymış Meğer - Ayna

Dün gece seni gördüm yine,bembeyaz bir yağmur içinde
Bir rüya değil sanki, gülüyordun gözlerime

Her damla bir keder gözlerimde yaş oldun
Yetti bundan fazlası ölüm gelma artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser ümitlerin seni terkeder
Senden o bakışları gizler kapkaranlık bir keder
Hayatta paylaşmaya değer bildiğin bir sır varsa eğer
Haykırıp dağlara taşlara anlatmalıymış meğer

Artık çıkmıyorum İstiklale
Sabah Fatma hanım uyandırıyor
Helva,ekmek,çay bana onlar bakıyor
Odanın hali perişan ben perişan kimse yok işime karışan
Ara sıra balkona çıkıyorum
Fesleğenler kuruduğunda ocaktı ban baharı bekliyorum
Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala
Gözüm şişelere takılıyor becerebilseydim ne ala
Bu günlerde böyleyim ben yas denen şiirdeyim
Bir köşede gülüşün var sırtımda kanlı bıçağın
Hiç bir zaman duymayacağın duysan da anlamayacağın
Bir çığlıkta
SANA BİRİKİYORUM