Adını Bilmeden Sevdim

Ben, seni; adını bilmeden sevdim
Ben seni, yaşını bilmeden, gözünü-kaşını bilmeden sevdim
Ben seni, sesini duymadan sevdim
Ve duymadan nefesini Ben seni adını bilmeden sevdim
Ama; sevdim!
Üşüyüşünü sevdim "Gel, ısıt" deyişini!
Bekleyişini sevdim , bilerek gelmeyeceğimi
Ben seni, adını bilmeden sevdim
İsimler koydum sana; cicegim,gülüm,papatyam,Bitanem
Seni, adını bilmeden sevince öğrendim;
Seni sevmek için gerekmiyordu ismini bilmem
Sevdim işte!
Ben, seni; yaşını bilmeden sevdim
Ben seni, sesini duymadan sevdim
Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni
Seni sevdim Seni sevdim
Ve hâlâ bilmiyorum, gözlerin ne renk?
Ve ben sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!
Ama ben seni; adını bilmeden, yaşını bilmeden
Yüzünü bilmeden, sesini bilmeden
Seni bilmeden sevdim
Seni, bilmeden sevdim!
Senin olmadığın ve benim olmadığım bir sokaktaki köşebaşında
çarpıştı duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler
Sen yoktun orda ve ben de yoktum;
Ama sevda vardı!
Ve, ben; seni