Konu: Antalya İlçeleri Tarihi Ve Ekonomisi
Yalnız Mesajı Göster

Antalya İlçeleri Tarihi Ve Ekonomisi
Eski 10-14-2012   #1
Prof. Dr. Sinsi
Varsayılan

Antalya İlçeleri Tarihi Ve Ekonomisi


Antalya İlçeleri Tarihi Ve Ekonomisi

Antalya'nın İlçeleri

Antalya'nın İlçeleri/Antalya İlçeleri Hakkında/Antalya İlçeleri Tarihi Ve Ekonomisi

Antalya'nın biri merkez olmak üzere on beş ilçesi vardır

Merkez:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 448773 olup 378208'i ilçe merkezinde 70565'i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 12 Aksu bucağına bağlı 21 Çakırlar bucağına bağlı 12 Dağ bucağına bağlı 2 Döşemealtı bucağına bağlı 22 köyü vardır

İlçe toprakları genelde ovalıktır Batısında Beydağları yer alır Antalya Ovasını Aksu Çayı ve kolları sular Kıyı ovasının ardından Batı Toroslar yükselir

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri: Bugday arpa mısır baklagiller pamuk susam turunçgiller meyva ve sebzedir Seracılık yaygındır Turizm ve sanayi ilçe ekonomisinde önemli yer tutar Dokuma yağ un konserve süt fabrikaları ve Ferrokrom işletmesi başlıca sanayii kuruluşlarıdır

İlçe merkezi Antalya Ovasında Körfezin yaptığı yarım ay şeklindeki girinti kısmının en yüksek noktasında kurulmuştur

Akseki:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 30229 olup 11023'ü ilçe merkezinde 19206'sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 16 Cevizli bucağına bağlı 11 Geriş bucağına bağlı 13 Güzelsu bucağına bağlı 5 köyü vardır

Taşeli platosunda yer alan ilçe toprakları genelde dağlıktır Kuzeyinde Orta Toroslar güneydoğusunda Geyik dağları yer alır Toroslardan doğan Manavgat Çayı ilçe topraklarının orta kesimindeki dar bir vadiden akar

Ekonomisi hayvancılık ve ticarete dayanır Ekime müsait arazisi azdır Üzüm incir peynir tereyağı ve bal başlıca gelir kaynağıdır Ormancılık ve el sanatları da gelişmiştir Yörede üretilen nergis soğanı ihraç edilir

İlçe merkezi Antalya-Konya karayolu üzerindedir İl merkezine 88 km mesafededir Eski ismi Marulya’dır Ayranları ve buz gibi suları ile Alabalık vadisi Gültepe Yaylası Altınbeşik Yeraltı Gölü meşhurdur İlçe belediyesi 1864’te kurulmuştur

Alanya:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 129106 olup 52460'ı ilçe merkezinde 76646'sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 47 Demirtaş bucağına bağlı 19 köyü vardır Yüzölçümü 1545 km2 olup nüfus yoğunluğu 84’tür

İlçe toprakları kıyıda yer alan ova ile bunun gerisinde yükselen dağlardan müteşekkildir Ortalama 40 km2 genişliğindeki ova dağlardan kaynaklanan Oba ve Dim çaylarının getirdiği alüvyonlardan meydana gelmiştir Kuzey kesimde Geyik Dağları yer alır

Ekonomisi tarım ve turizme dayalıdır Alanya ovasında başta turunçgiller olmak üzere pamuk ve muz yetiştirilir Seracılık yaygındır Tabii güzellikleri ve tarihi eserler yönünden zengin olan ilçede turizm önemli gelir kaynağıdır Özellikle motelcilik ve kıyı pansiyonculuğu yapılır

İlçe merkezi deniz kıyısında Antalya-Mersin karayolu üzerindedir En önemli tarihi eseri olan Alanya kalesi Kanderi burnu üzerindedir İlçe 1471’de Fatih Sultan Mehmet devrinde Gedik Ahmed Paşa tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır Selçuklu sultanlarının kışlık başkenti olan ilçeye Alanya kalesini yaptıran Alaeddin Keykubad’a izafeten “Alaiye” ismi verilmiş daha sonra bu isim Alanya halini almıştır İl merkezine 148 km mesafededir İlçe belediyesi 1872’de kurulmuştur

Elmalı:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 35324 olup 12384'ü ilçe merkezinde 22940'ı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 31 Akçay bucağına bağlı 10 Gölova bucağına bağlı 7 köyü vardır Yüzölçümü 1594 km2 olup nüfus yoğunluğu 22’dir

İlçe toprakları genelde dağlıktır Güneybatısındaki Akdağ güneyinde Susuz ve Kohu dağları doğusunda Beydağları yer alır Bu dağların ortasında Elmalı Ovası yer alır Bu ovada Karagül sazlığı ve Avlan Gölü vardır Dağlar ormanlarla kaplıdır Ormanlarda Katranağacı olarak bilinen Lübnan sediri yaygındır

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday arpa nohut şekerpancarı olup az miktarda yulaf fasulye ve ayçiçeği de yetiştirilir Meyvecilik gelişmiş olup en çok üretilen meyve elmadır Hayvancılık ekonomik açıdan önemlidir En çok kıl keçisi koyun ve inek beslenir

İlçe merkezi Elmalı Dağının güney eteklerinde kurulmuştur Korkuteli-Finike yolu ilçe merkezinin doğu kıyısından geçer İl merkezine 127 km mesafededir Eski ismi Alimola’dır İlçe belediyesi 1904’de kurulmuştur

Finike:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 34576 olup 6700'ü ilçe merkezinde 27876'sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 15 köyü vardır Yüzölçümü 655 km2 olup nüfus yoğunluğu 53’tür

İlçe toprakları kıyıda yer alan ova ile bunun gerisinde yükselen dağlardan müteşekkildir Kuzeyinde Kohu Dağı kuzeydoğu ve doğuda Beydağları orta kesimde Alacadağ yer alır Alacadağın etekleri ormanlarla kaplıdır Finike Ovası küçük akarsuların taşıdığı alüvyonlu toprakların birikmesi ile meydana gelmiştir Ovayı Başgöz ile Alakır çayları sular

Ekonomisi tarıma dayalıdır En çok turunçgil ve sebze yetiştiriciliği yapılır İlçe portakalı ile meşhurdur Seracılık çok gelişmiştir Ayrıca az miktarda buğday arpa ve elma yetiştirilir Finike Körfezi kıyıları turizm yönünde gelişmektedir

İlçe merkezi deniz kıyısında kurulmuştur Gelişmemiş bir yerleşim merkezidir Antalya-Fethiye sahil yolu ilçeden geçer İl merkezine 111 km uzaklıktadır İlçe belediyesi 1918’de kurulmuştur

Gazipaşa:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 40840 olup 13697'si ilçe merkezinde 27143'ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 38 köyü vardır Yüzölçümü 931 km2 olup nüfus yoğunluğu 44’tür

İlçe toprakları Taşeli platosunun güneyinde yer alır Kıyıda küçük bir ova ve hemen arkasından yükselen dağlık alan ve platolardan meydana gelir Dağlar ormanlarla kaplı olup yüksek düzlükler ise step görünümündedir Ova akarsuların taşıdığı alüvyonlu toprakların kıyıdaki bir koyu doldurması ile meydana gelmiştir

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri muz turfanda sebze pamuk turunçgiller yer fıstığı üzüm ve elmadır İç kesimlerde hayvancılık ve ormancılık başlıca ekonomik uğraştır Kıyı kesiminde küçük çapta yapılan balıkçılık ve turizm geçim kaynaklarındandır İlçe topraklarında bazit ve kuvarsit yatakları vardır

İlçe merkezi deniz kıyısında Antalya-Mersin karayolu üzerinde kurulmuştur İl merkezine 179 km mesafededir Eski ismi Selinit’dir 1921’de ilçe olan Gazipaşa 1926’da bucak haline getirildi ise de 1948’de tekrar ilçe yapıldı Tarihi ve tabii güzellikleri bakımından zengin bir ilçedir İlçe belediyesi 1948’de kurulmuştur

Gündoğmuş:

1990 sayımına göre toplam nüfusu 20409 olup 4554'ü ilçe merkezinde 15855'i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 14 Güzelbağ bucağına bağlı 11 Köprülü bucağına bağlı 10 köyü vardır Yüzölçümü 1323 km2 olup nüfus yoğunluğu 15’tir

İlçe toprakları genelde dağlıktır Kuzey kuzeydoğu ve doğusunda Batı Torosların kolu olan Geyik Dağları yer alır Bu dağlardan kaynaklanan Alara çayı vadisinde yer yer düzlükler vardır Dağlar ormanlarla kaplıdır

Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünü buğday olup ayrıca az miktarda arpa antep fıstığı elma pamuk baklagil ve turunçgil yetiştirilir Hayvancılık ekonomide önemli yer tutar En çok kıl keçisi ve koyun beslenir Toros yaylalarında Meracılık yöntemiyle yapılan hayvancılıktan peynir süt tereyağ kıl ve deri elde edilir El san’atlarından kilim heybe çadır ve çuval dokumacılığı yapılır İlçe topraklarında aliminyum barit ve zımparataşı yatakları vardır
Alıntı Yaparak Cevapla