|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bolu Nüfusü Ve Sosyal Hayatı Nasıldır
Bolu Nüfusü ve Sosyal Hayatı Nasıldır
Bolu'nun biri merkez olmak üzere on dört ilçesi vardır:
Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 113 596 olup, 60789'u ilçe merkezinde 52807'si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 123 köyü vardır İlçe toprakları plato görünümündedir Platonun etrafı dağlarla çevrilidir Dağlardan kaynaklanan suları Büyüksu toplar Dağlar ormanlarla kaplıdır
Ekonomisi tarım sanayi ve ormancılığa dayanır Başlıca tarım ürünleri, buğday, arpa çavdar, patates ve baklagillerdir Hayvancılık ekonomide önemli yer tutar Çimento Fabrikası, agaç ürünleri metal eşya, gıda fabrikaları başlıca sanayi kuruluşlarıdır İlçe merkezi dağlarla çevrili Bolu suyu vadisinde kurulmuştur Ankara-İstanbul karayolu ilçe merkezinden geçer Yeni şehir bu yol kıyısında gelişmektedir Denizden 725 m yükseklikte olup, ormanlar sebebiyle çok nemli bir havaya sahiptir Köylerinde Mısır sapından yapılan çanta ve süs eşyaları meşhurdur
Evliya Çelebi, Bolu'yu şöyle anlatır: “Bu Bolu nam yer, gerçekten mamur büyük bir şehirdir ki, topraklı bir dağ arasında kurulmuştur 34 mahallesi ve 34 camisi vardır (Osmanlı devrinde her mahalle 1 cami etrafında kurulan yerleşim merkezi idi) Üç bin kadar tahta örtülü güzel evleri vardır Bazı zenginlerin evleri ve hanları kiremit örtülüdür Camilerin en güzeli çarşı içindeki Mustafa Paşa Camiidir ki, gayet kalabalık cemaati olur Ferhad Paşa Camii de gayet mamur olup, hepsi Süleyman Hanın, koca Mimar Sinan'ın işidir 400 kadar mamur süslü dükkanı vardır 70 kadar mektebi vardır 200'den fazla hafızı vardır Bilginleri pekçoktur Buranın kadısına yıllık 5 bin kuruş, beyine yıllık 10 bin kuruş maaş verilir Bu Bolu'nun Oğuz adamları (Oğuz aşireti) vardır Kadınları hep ferace giyip gezerler, gayet kapalıdırlar Beyaz kirazı ve bozası övülmeye değer Şehrin güney tarafı dışında bağlara yarım saat yakın bir yerde küçük eski tarzda bir ılıca vardır Allahü tealanın yarattığı dünyaca meşhur bir sıcak sudur Son derece sıcak olup, uyuz hastalığına faydalıdır İçenin midesini düzeltir, vücudunu pamuk gibi yapar Soğuğu meşhurdur Soğuk anıldığı zaman; "Erzurum soğuğu: Beni arayan Bolu'da bulur, demiş!" diye bir darbımesel söylerler Halk diri, iri yapılı Türk taifesidir Dik başlı, yaman ve yiğit adamlardır"
Akçakoca: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 32839 olup, 13582'si ilçe merkezinde 19257'si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 42 köyü vardır Yüzölçümü 462 km2 olup, nüfus yoğunluğu 71'dir İlçe topraklarının büyük bölümü dağlarla kaplıdır En önemli akarsuyu Büyük Melen Suyudur
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri mısır ve fındıktır İlde elde edilen fındığın % 70'i bu ilçede yetişir Fındık dallarından yapılan sepetler, deniz kabukları ve çakıl taşlarından yapılan hatıra eşyaları meşhurdur Son yıllarda turizm gelişmiştir
İlçe merkezi Karadeniz kıyısında tepeler arasında bir düzlükte kurulmuştur Bolu ilinin Karadeniz kıyısındaki tek ilçesidir Orhan Gazinin kumandanlarından Akça Koca Bey tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır Eski ismi, Akçaşehir olup, 1934'te değiştirilmiştir İl merkezine 78, Düzce'ye 35 km mesafededir
Cumaova: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 26499 olup, 10244'ü ilçe merkezinde, 16255'i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 31 köyü vardır İlçe taprakları genelde düzdür Dağlık kesimler ormanlarla kaplıdır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, patates, soğan, mısır ve elmadır Hayvancılık ülke ekonomisinde önemli yer tutar Büyükbaş hayvan besiciliği yaygındır
İlçe merkezi Düzce Ovasının batısında Ankara-İstanbul karayolu üzerinde kurulmuştur Düzce'ye bağlı Gümüşova bucağı ile bu bucağa bağlı Cumayeri köyünün birleşmesi ile 19 Haziran 1987'de 3392 sayılı kanunla ilçe oldu İlçe belediyesi 1962'de kurulmuştur
Çilimli: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 15969 olup, 3717'si ilçe merkezinde 12252'si köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları genelde düzdür Bazı kesimlerde alçak dağlar vardır Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, patates, soğan, elma, armut, buğday ve mısırdır İlçe merkezi Düzce ovasının kuzeyinde tepelerin eteğinde kurulmuştur Düzce'ye bağlı bucak iken 9 Mayıs 1990'da 3644 sayılı kanunla ilçe oldu Belediyesi 1956'da kurulmuştur
Dörtdivan: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 13499 olup, 2787'si ilçe merkezinde 10712'si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 29 köyü vardır İlçe toprakları dağlıktır Dağlar gürgen, kayın ve karaçam ormanları ile kaplıdır Dağlardan kaynaklanan suları Gerede Çayı toplar Ekonomisi tarım ve ormancılığa dayanır Akarsu vadilerinde tarım yapılır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa ve patatesdir Hayvancılık ülke ekonomisinde önemli yer tutar İlçede orman ürünlerini işleyen küçük atölyeler vardır Gerede ilçesine bağlı buçak iken 9 Mayıs 1990'da 3644 sayılı kanunla ilçe oldu İlçe belediyesi 1962'de kurulmuştur
Düzce: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 156326 olup, 61878'i ilçe merkezinde 94448'i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 93 Kaynaşlı bucağına bağlı 15, Konuralp bucağına bağlı 26 köyü vardır İlçe toprakları genelde dağlıktır Dağların ortasında Düzce Ovası yer alır Ovayı Büyük ve Küçük Melen çayları ile Aksu ve Uğur suları sular
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri, şekerpancarı patates, soğan, buğday, mısır, fındık, elma ve armuttur Sebze ve meyve yetiştiriciliği ve kavakçılık gelişmiştir Hayvancılık ilçe ekonomisinde önemli yer tutar En çok büyük baş hayvan besiciliği yapılır Tavukçuluk çok yaygındır Ormancılık gelişmiştir İlçedeki orman ürünlerini işleme tesisleri önemli sanayi kuruluşlarıdır
İlçe merkezi, Düzce ovasının orta kısmında İstanbul-Ankara karayolu ile Zonguldak-Ereğli Akçakoca yollarının kesiştiği yerdedir 1970'de ilçe oldu Nüfus yönünden il merkezinden büyüktür İlçe belediyesi 1885'te kurulmuştur
Gerede: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 41274 olup, 18780'i ilçe merkezinde 22494'ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 91 köyü vardır İlçe toprakları dağlıktır Dağlarda yaylalar vardır İlçenin başlıca akarsuyu Gerede Çayıdır Bu çayın vadisinde Gerede Ovası yer alır Dağlar gürgen, kayın ve karaçam ormanları ile kaplıdır
Ekonomisi, tarım ve ormancılığa dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa ve patates olup, ayrıca elma ve armut yetiştirilir Ormancılık ve hayvancılık ilçe ekonomisinde önemli yer tutar İlçe merkezinde Orman ürünleri işleyen atölyeler vardır En çok koyun ve keçi beslenir Çelik Konstrüksiyon Fabrikası başlıca sanayi kuruluşudur
İlçe merkezi İstanbul-Ankara karayolunda kurulmuştur İl merkezine 52 km mesafededir Dağlık bir bölgede olması yüzünden gelişmemiştir İlçe belediyesi 1971'de kurulmuştur
|