|
Prof. Dr. Sinsi
|
Bursa On Yedi İlçeden Meydana Gelmiştir
Bursa on yedi ilçeden meydana gelmiştir
Bursa on yedi ilçeden meydana gelmiştir
Bursa on yedi ilçeden meydana gelmiştir Bunlardan üçü Bursa il merkezini meydana getirir
Nilüfer: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 65799 olup, 36897’si ilçe merkezinde, 28902’si köylerde yaşamaktadır Bursa il merkezini meydana getiren ilçelerden biridir 1989 yılında ilçe merkezi oldu
Osmangazi: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 510902 olup, 473302’si ilçe merkezinde, 37600’ü köylerde yaşamaktadır Bursa il merkezini meydana getiren ilçelerdendir 1989 yılında ilçe merkezi oldu Uludağ’ın eteklerinden ovaya doğru yayılmıştır
Yıldırım: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 325159 olup, 324377’si ilçe merkezinde, 782’si köylerde yaşamaktadır İl merkezini meydana getiren ilçelerden olup, 1989’da ilçe merkezi oldu
Büyükorhan: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 19591 olup, 4219’u ilçe merkezinde, 15372’si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 41 köyü vardır Orhaneli’ne bağlı bucak iken, 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu İlçe toprakları genelde düzdür Dağlık bölgeler kayın, kızılçam, karaçam, ve ardıç ormanları ile kaplıdır
Ekonomisi tarım ve ormancılığa dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, patates, üzüm, şekerpancarı, mısırdır Hayvancılık önemli gelir kaynaklarındandır Sığır ve merinos koyunu beslenir Gelişmemiş bir yerleşim merkezidir
Gemlik: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 78193 olup, 50237’si ilçe merkezinde, 27956’sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 24 köyü vardır Yüzölçümü 611 km2 olup, nüfus yoğunluğu 128’dir İlçe toprakları, Gemlik Körfezinin iki yanından içeriye doğru olan kısımda yer alır Kuzey ve güneyinde tepelik alanlar bu tepelerin ortasında küçük bir ova vardır
Ekonomisi sanâyi, tarım ve balıkçılığa dayanır Yem Fabrikası, Konserve Fabrikası, Borusan Fabrikası, Azot Fabrikası ve Sümerbank Sun’î ipek ve Viskoz Mamülleri Fabrikası başlıca sanâyi kuruluşlarıdır Verimli Gemlik Ovasında sebze, meyve ve zeytin yetiştirilir Türkiye’nin en kaliteli sofralık zeytinleri ilçede yetişirKıyıları uygun olduğundan yaz turizmi gelişmiştir Kıyılarda çok sayıda tatil siteleri, yazlık ev ve konaklama tesisleri vardır
İlçe merkezi, Gemlik Körfezinin doğusunda ovalık bir alanda kurulmuştur 15000 tonluk gemilerin yanaşabileceği bir limanı vardır Bursa-Yalova karayolu ilçeden geçer İl merkezine 27 km mesâfededir Gemlik’in târihi çok eskilere dayanır Haçlı seferleri boyunca bir üs olarak kullanılan Gemlik, Orhan Gâzi zamânında (1334) fethedildi Osmanlılar körfezde çok sayıda tersane kurdular Gemi yapımı sebebiyle buraya Gemilik deniliyordu Zamanla bu isim, Gemlik olmuştur Eski adı Kiyus idi İlçe belediyesi 1873’te kurulmuştur
Gürsu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 18681 olup, 12730’u ilçe merkezinde, 5951’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 9 köyü vardır Merkez ilçeye bağlı bir bucak iken, 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu İlçe topraklarının büyük kısmı düzdür
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri tahıl, şeftali, şekerpancarıdır Küçük tekstil atölyeleri vardır Bursa-Ankara karayolu ilçeden geçer
Harmancık: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 12149 olup, 3210’u ilçe merkezinde, 8939’u köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 26 köyü vardır Orhaneli’ye bağlı bir bucak iken, 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu İlçe toprakları orta yükseklikteki dalgalı düzlüklerden meydana gelir Dağlık kesimler kayın, kızılçam, karaçam ve ardıç ormanları ile kaplıdır
Ekonomisi tarım ve ormancılığa dayanır Başlıca tarım ürünleri buğday, patates, üzüm, şekerpancarı, arpa, mısırdır Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır Sığır ve merinos koyunu beslenir İlçe merkezi Uludağ eteklerinde kurulmuştur Gelişmemiş bir yerleşim merkezidir
İnegöl: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 126214 olup, 71120’si ilçe merkezinde, 55094’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 74, Tahtaköprü bucağına bağlı 19 köyü vardır Yüzölçümü 1006 km2 olup, nüfus yoğunluğu 125’tir İlçe topraklarının batı ve güneybatısını Uludağ, güneyini Domaniç dağı engebelendirir Doğu ve kuzeyinde İnegöl ovası yer alır Dağlardan kaynaklanan suları Kocadere ve kolları toplar
Ekonomisi tarım ve ormancılığa dayanır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday, patates, arpa, soğan, mısır, üzüm, fasulye, elma ve şeftalidir Hayvancılık ilçe ekonomisinde önemli yer tutar Sığır ve koyun beslenen ilçede önemli miktarda süt ve süt ürünleri üretilir İlçe, Bursa’nın orman ürünleri sanâyisi merkezidir Şehrin güneydoğusunda oldukça geniş bir alana yayılmış olan küçük sanâyi sitesinin büyük bir bölümünü ağaç işleri ve mobilya atölyeleri teşkil eder Mobilyaları Türkiye çapında meşhurdur
İlçe merkezi, Uludağ’ın doğu eteğinde ve İnegöl Ovasının batı bölümünde kurulmuştur İl merkezini meydana getiren ilçeler dışında, Bursa’nın en kalabalık ilçesidir Bursa-Eskişehir-Ankara karayolu ilçeden geçer İl merkezine 45 km mesâfededir İlçenin köftesi meşhurdur Eski ismi Angelekome olan ilçe, 1298’de Turgut Alp tarafından fethedildi On dokuzuncu asrın sonlarına kadar Bursa sancağına bağlı bir bucak olarak kaldı 1865’te ilçe olan İnegöl, Bilecik sancağına bağlandı Kurtuluş savaşı sırasında Yunan işgâline mâruz kalan İnegöl 6 Eylül 1922’de işgâlden kurtuldu 1926’da Bursa’ya bağlı ilçe durumuna getirildi Belediyesi 1878’de kurulmuştur
İznik: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 41942 olup, 17232’si ilçe merkezinde, 24710’u köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 40 köyü vardır Yüzölçümü 753 km2 olup, nüfus yoğunluğu 56’dır İlçe topraklarını güneyden Avdan Dağı, kuzeyden Samanlı Dağı engebelendirir Orta kesiminde İznik Gölü ile İznik Ovası yer alır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri üzüm, domates, buğday, mısır, arpa olup az miktarda patates ve şeftali yetiştirilir İznik Gölünde avlanan kerevit yurt dışına ihraç edilir Gölde ayrıca sazan ve yayın balığı avlanır İlçede yapılan çiniler meşhur olup, turistik önemli gelir kaynağıdır İlçe merkezi, İznik Gölünün doğu kıyısında kurulmuştur Göl kıyısı otel, motel, tatil sitesi ve yazlık evlerle doludur İl merkezine 77 km mesâfededir Çok eski bir târihe sâhip olan İznik, 1075’te Anadolu fâtihi Kutalmışoğlu Süleymân Şah tarafından fethedildi ve bir süre sonra Anadolu Selçuklularının başşehri oldu Osmanlılar devrine kadar Bizans ile Selçuklular arasında sık sık el değiştiren İznik, Lâtinlerin İstanbul’u işgâli üzerine 1205-1261 arasında Bizans’ın başşehirliğini yaptı Orhan Gâzi 1331’de İznik’i fethederek beyliğin merkezini buraya taşıdı 1335’te beylik merkezi Bursa’ya nakledildi
Eski ismi Nikaea olan İznik, 1915’te ilçe oldu ve 1930’a kadar İzmit’e bağlıydı Bu târihten sonra Bursa’ya bağlandı İznik, 17 asrın ortalarına kadar Türk ve dünyâ çiniciliğinin rakipsiz merkezi idi Zamanla Kütahya, İznik’i geçti ve İstanbul’da da çinicilik başlayınca, İznik’te çinicilik söndü İznik belediyesi 1875’te kurulmuştur
Karacabey: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 72898 olup, 31665’i ilçe merkezinde 41233’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 66 köyü vardır Yüzölçümü 1285 km2 olup, nüfus yoğunluğu 57’dir İlçe toprakları genelde düzdür Kuzeyinde Mudanya Dağları yer alır Topraklarını Susurluk Çayı ve kolları sular Ulubat Gölünün bir kısmı ilçe sınırları içinde kalır
Ekonomisi tarıma dayanır Başlıca tarım ürünleri soğan, şekerpancarı, arpa, mısır ve patates olup, ayrıca az miktarda baklagiller ve pamuk yetişir Türkiye’nin soğan ambarıdır İlçede kurulan Karacabey Harası, Türkiye’nin ilk harasıdır Bu hara, hayvan ıslahında önemli rol oynar ve damızlık hayvan yetiştirilen bir merkezdir Konserve Fabrikası başlıca büyük sanâyi kuruluşudur
İlçe merkezi, Karacabey Ovasında kurulmuştur İl merkezine 67 km mesâfededir Karacabey, Orhan Gâzi tarafından Osmanlı topraklarına katıldı O devirde ismi Mihaliç idi Daha sonra Karacabey olarak değiştirildi ise de uzun süre Mihaliç ismi kullanıldı 1910’da resmen ismi Karacabey oldu İlçe belediyesi 1878’de kurulmuştur
|