|
Prof. Dr. Sinsi
|
Edirne’Nin Biri Merkez Olmak Üzere 8 İlçesi Vardır
Edirne’nin biri merkez olmak üzere 8 ilçesi vardır
Edirne’nin biri merkez olmak üzere 8 ilçesi vardır
Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 124361 olup 102345’i ilçe merkezinde 22016’sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 22, Karakasım bucağına bağlı 6, Sırpsındığı bucağına bağlı 7 köyü vardırİlçe toprakları dalgalı düzlüklerden meydana gelirTunca ve Meriç ırmakları topraklarını sular
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, üzüm, şekerpancarı, susamdır Sebze ve meyvecilik yaygın olarak yapılır Hayvancılık gelişmiştirSüpürge otu üretimi ve süpürgecilik başlıca gelir kaynağıdır Dokuma, un, çeltik, yağ, süt ürünleri, tuğla ve kiremit, yem, salça, karton-mukavva fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır
İlçe merkezi, Tunca, Meriç ve Arda nehirlerinin birleştiği verimli toprakların yamaçlarında kurulmuşturTürkiye-Bulgaristan arasındaki sınır kapısı olan Kapıkule ilçenin batısındadır Trakya’nın en büyük şehri olup Türkiye’nin Avrupa’ya açılan kapısıdırOsmanlı Devletine başkentlik yapan Edirne,İstanbul’dan sonra târihî eser bakımından yakın zamanın en zengin şehriydi Geçirdiği iki büyük yangın, bir deprem ve dört istilâ ile târihî eserler oldukça imhâ olmuştur Yalnız Fâtih devrinde Edirne’de 28 câmi ve 7 medrese (Üniversite) açılmıştırGünümüzde târihî eser bakımından İstanbul ve Bursa’dan sonra, kütüphâne (kitap) bakımından ise İstanbul,Ankara ve Bursa’dan sonra gelirMerkez ilçe (Edirne), 1850 senesine kadar Osmanlı Devletinin İstanbul ve Kâhire’den sonra üçüncü büyük şehriydi 1850’de dördüncü, 1875’te onuncu, 1900’de onuncu, 1915’te sekizinci şehri oldu Günümüzde ise Türkiye’nin 36 şehridir Dünyânın hiçbir şehri bu derece hızla gerilememiştir
Enez: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 12700 olup, 3509’u ilçe merkezinde, 9191’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 19 köyü vardırYüzölçümü 458 km2 olup, nüfus yoğunluğu 28’dir İlçe toprakları alçak tepelerle çevrili geniş tabanlı vâdilerden meydana gelir Doğusunda Işıklar ve Koru dağları yer alır İlçe topraklarını Meriç Irmağı sular İpsala Ovasının bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır Akarsu vâdilerinde küçük ovalar vardır Meriç bağlantılı Gala Gölü 8 km2 yüzölçüme sâhiptir Ayrıca irili ufaklı küçük göller vardır
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, ayçiçeği, arpa ve susam olup, ayrıca az miktarda pirinç, fasulye, nohut ve şekerpancarı yetiştirilirHayvancılık gelişmiştir Kaşarpeyniri olan kaşkaval ve Edirne türü beyaz peynir üretilir Meriç ağzında balıkçılık yapılır
İlçe merkezi Meriç Irmağının güneyi ile Dalyan arasında kurulmuşturGelişmemiş küçük bir yerleşim merkezidir Ege kıyılarında yazlık evler ve tâtil siteleri vardır Has Yunus Bey tarafından 1456’da Osmanlı topraklarına katılan ilçe önemli bir liman kentiydi Meriç’in ağzının çamurla tıkanıp ulaşıma kapanması yüzünden bu önemi kaybetmiştir Enez 1953’te ilçe merkezi oldu ve aynı sene belediyesi kuruldu
Havsa: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 27900 olup, 9237’si ilçe merkezinde, 18663’ü köylerde yaşamaktadırMerkez bucağına bağlı 17, Hasköy bucağına bağlı 4 köyü vardırYüzölçümü 545 km2 olup, nüfus yoğunluğu 51’dir İlçe toprakları Ergene Irmağının kenarlarındaki geniş düzlüklerden ve bunların etrafındaki hafif engebeli arâziden meydana gelir Ergene Irmağı ve kolları ilçe topraklarını sular
Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, ayçiçeği, şekerpancarı, üzüm, pirinç, arpa, kozla, kavun ve karpuzdur Hayvancılık gelişmiş olup, en çok koyun beslenir Yağ, un, dokuma ve süt fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır
İlçe merkezi, Edirne-İstanbul karayolunun güneyinde kurulmuştur İl merkezine 27 km mesâfededir İlçe, Fâtih SultanMehmed Hanın vezirlerinden Mahmud Paşaya verildiğinden, ilk zamanlar Havass-ı Mahmud Paşa adıyla anıldı Daha sonraları bu isim Havsa olarak değişime uğradı 1954’te ilçe merkezi olan Havsa’nın belediyesi 1941’de kurulmuştur
İpsala: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 36122 olup, 9212’si ilçe merkezinde 26910’u köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 15, İbrik Tepe bucağına bağlı 6 köyü vardırYüzölçümü 753 km2 olup, nüfus yoğunluğu 48’dir İlçe toprakları alçak tepelerle engebelenmiş dalgalı düzlüklerden meydana gelir Batısında İpsala Ovası yer alır Ovayı Meriç Irmağı sular Başmaklar Deresi üzerinde sulama amacıyla kurulan Altınyazı Baraj Gölünün bir kısmı ilçe sınırları içinde kalır Ekonomisi tarım ve sanâyiye dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, ayçiçeği, pirinç ve şekerpancarı, fasulye, üzüm, arpa, kavun ve karpuz olup, ayrıca az miktarda elma, armut ve susam yetiştirilir Hayvancılık yaygındır En çok kıvırcık koyunu, sığır ve manda beslenir Mandıralarda beyaz peynir, kaşkaval tipi kaşar peyniri ve ova kaşarı üretilmektedirYağ, çeltik ve un fabrikaları vardır
İlçe merkezi, İpsala ovasının kuzeydoğusunda bir tepenin eteklerinde kurulmuşturİl merkezine 108 km mesâfededirOsmanlı Devleti zamânında İstanbul’u Selânik’e bağlayan yol üzerinde önemli bir konaklama yeriydi Daha sonra bu önemini kaybettiOsmanlı Devletine asırlarca at yetiştiren bir merkez olup, 1928’de ilçe olmuştur İlçe belediyesi 1923’te kurulmuştur
|