Atatürk Ve Kin

Atatürk’ün asla kini yoktur Bir kimseye ne kadar kızarsa kızsın, bir süre sonra affeder, olanları unutur, bir daha duymak bile istemezdi Bu yüzden civarındakilerden birçokları zaman zaman gözden düşer, sonra yeniden affedilir, yeniden eski mevkiini alırdı Fakat, asla göz yummadığı şey, bir kimsenin ekmeğiyle oynanmasıydı

Yeni harflerin kullanılmasının kararlılıkla takip edildiği dönemde bir seyahati esnasında bir hükümet bürosuna girdi Açtığı bir defterde bir deste eski harflerle yazılmış notlar ve kağıtlar buldu Defterin sahibi yaşlı bir memurdu

Atatürk, hayatında ender rastlanan bir hiddetle memurdan başladı, amirde bitirdi, hepsini kovdu Dışarı çıkarken de:

- Bunlar mikroptur, efendim! Milli bünyenin iyiliği namına temizlenmeli! diye bağırdı

Akşam oldu, vilayet konağında bir ziyafet vardı Bir aralık söz yine yeni harflere geldi Atatürk, valiye sordu:

- Bugünkü yobazlara ne yaptın?

Vali:

- Görevlerine son verdim, paşam Esasen ücretli hizmetlilerdi

Atatürk durakladı, sonra usulca:

- O olmadı işte! dedi Bu adam, kabahatli, muhakkak! Fakat, çoluğunun çocuğunun suçu ne? Onları aç bırakmaya hakkımız yok Onu görevine usulca iade et! Biz adamları cezalandırmalıyız, ama ekmekle oynamak doğru değildir!


NA BANOĞLU, Nükte ve Fıkralarla Atatürk, s325-326