Gönül- Leman Sam

Bunca yıl kaçtım herşeyden, tek başıma mücadele ettim hayatla, çıkmaz yollara girdim bazen , boş sokaklara
karanlık geceler bazen güneşim oldu, bazen gözyaşımı göstermemeye yardımcı, bazen dost bazen düşman
Yürüdüm ardın sıra usulca, korktum yaklaşamadım
Mutluluğa inanmayan hayat felsefem seni görünce kalp çekimi kuvvetine yenildi olduğum yerde kaldım,

Bunca yıl herkesten kaçtın
En sonunda buldum sandın
Ansızın içini açtın
Yapma dedim yaptın gönül
O bir yolcu sen bir hancı
Gördüğün en son yalancı
İçinde ki serin sancı
Gitmez dedim kaldı gönül

Biliyorum bana uzaksın, ama imsansız aşkım sen aslında bana yasaksın, hayallerimin masal perisi gönlümün kanayan yarasısın
Yıldızlara sorduğum , ayı şahit tuttuğum, kara bulutlarla içimi söndürdüğüm , usulca sustuğum karasevdamsın
Sus gönlüm kimseler duymasın, nasıl sevdiğimi kimseler bilmesin sus, korktuğun en kötü şey başına geldi, kurtar kendini, yada git ver kalbini

Böylesi sevdiğin için
Bir kördüğüm oldu için
Ağlıyorsun için için
Demedim mi sana gönül

Sen istedin ben dinledim
Senden ayrı olmaz dedim
En sonun da bende sevdim
Şimdi beni kurtar gönül


Leman Sam - Gönül