Adabı Muaşeret

Aynı Kaptan Yemek Yeme

Bu alışkanlık bir köy âdetinin şehirde devamı gibi Zaman ve şartlar bir dönem gerektirmiş de olabilir Ama şehir insanına ulaşma, bir şeyler anlatma kaygısı varsa bundan vazgeçilmeli; zayıf tabiatlı insanların bazen sunulan güle değil, sarılan ambalaja takılabileceği göz ardı edilmemelidir

Hakkında nass olmayan bu âdet, bazı evlerde hâlâ kaldıysa da terk edilmeli

Siz bir kişiyi bile tiksindirecekseniz bunu yapmaya hakkınız yok

Örnek kabul edilen insanın şu anki sofrası ve masası örnek alınmalı

Köylülüğü devam ettirmek için kutsi mehaz arayışına girerek anakronizmaya düşülmemelidir

Hitap

Yabancı filmlerden geçen bir kötü alışkanlık da insanların birbirlerine hitap etmeleriyle ilgili

Tüm insanlara isimleriyle hitap etme hastalığı

Yaşça sizden küçüklere sizle bir yakınlıkları varsa isimleriyle hitap edebilirsiniz

Fakat daha dün tanıştığınız birine ismiyle hitap etme bedevilik olmasa bile kabalıktır

Gurur ve kibir asrı olan bu zamanda bu tarz bir hitap enaniyeti de okşamaktadır

Beraber hizmet ettiğiniz insanlara ‘bey’ demek bile size zor geliyorsa size bir gün ne derler bilinmez

Bu tür isimle hitap tarzı veya ‘âdab’sızlık maalesef hızla yayıldı Kendinden bir basamak aşağıda hizmet edenlere Ahmet, Mehmet, Ali, Veli demek, adlarıyla hitap etmek, o isimlerin de aşağıya aynı tarzda hitap etmelerine sebep oldu

Artık müdür yardımcısı öğretmenine ismiyle, genel müdür müdür yardımcısına ismiyle hitap ediyor

Muktediler böyleyken hâlbuki Mukteda Bih çoluk çocuğu yaşındakilere ‘bey’i ‘hoca’yı çok görmemekte nezaket dersi vermektedir

Yine aynı Zat çoluk çocuğa muhatap olurken bir defa bile “sen” demezken muktediler herkesle “sen”li benlidirler

“Ruhtaki edebsizlik önce dilden sızar”