Kötü Ahlak Güzelleşir Mi?

Beşeriyetin saadeti, güzel inanç ve güzel ahlâkla ayakta durur Beşeriyetin felâketi de güzel inanç ve güzel ahlâktan mahrum olmanın kaçınılmaz bir neticesidir

Allahu Teâlâ'yı bilen ve O'na inanan insanlar, kendilerini birtakım dinî hükümlerle sorumlu bilirler, bunlara uyar ve kötülük işlemeye cesaret edemezler Bazen etseler de hemen tevbe ve istiğfar ederler

Kâmil bir mü'min başkalarının mallarına, canlarına ve namuslarına tecavüz edemez Herkesin emniyet ve huzur içerisinde yaşamasını ister Hâlbuki Allah Teâlâ'yı inkâr eden birisi, kendi nefsinin isteklerine uyar, bu sebeple de her türlü kötülüğü mubah görür İnsanların malına, canına ve mukaddesatına el uzatmaktan geri kalmaz Kendi alçak duygularını tatmin etmek için her türlü ahlâksızlığı meşrulaştırır Çevrenin saadet ve selâmetini düşünmez Onun yegâne gayesi; kendisinin hayvanca yaşamıdır

Böyle bir kimse, dinden ve ahlâktan mahrum olduğu için bütün insanları da kendisi gibi mukaddesattan mahrum görmek ister Bu alçak hedefi uğrunda, insanlık âleminde bir arsızlık devri başlayana, namus, fazilet ortadan kalkana ve de mukaddesattan eser kalmayana dek didinip durur

İbadetin makbulu;

az fakat sürekli olanıdır

Kısacası, tertemiz kalabilmek için dinen yapılması caiz olmayan şeyleri yapmamak, dinen yenilmesiiçilmesi haram olan şeyleri yememekiçmemek, dinen giyilmesi, kullanılması caiz olmayan şeyleri giymemek, kullanmamak, alınmasıverilmesi haram olan şeyleri almamakvermemek gibi hususlara, kısacası Allah Teâlâ'nın emir ve yasaklarına riayet etmek gerekir

Biz ibadet etmeye devam ettikçe ruhlarımız hastalık yüzü görmez Bu ne gibidir bilir misiniz? Hastanın birisi bir hekime başvurur, hekim muayene eder ve der ki: "Sen şunu yer, bunu yemezsen, şöyle yatar, böyle kalkarsan, şu ilaçlara da devam edersen, hastalık geçer, rahat edersin Fakat ne vakit bunları bırakırsan, hastalık yine gelir" Şimdi, doktordan bu nasihati dinleyen adamın hastalığı geçer geçmez, bu ilacı bırakması, perhizi bozması muvafık mıdır? Bunu aklı başında olan bir adam yapar mı?

Cenâbı Hakk'ın Kur'anı Kerîm'de buyurduğu gibi onun kendisine ölüm gelinceye kadar ibadet etmesi lâzımdır Cenâbı Hakk'a belirli bir zaman için itaat etmek kâfi değildir

Her zaman Allah'ın emirlerini yerine getirmek lâzımdır Çünkü Müslümanlık, mevsimlik bir elbise değildir ki, belli bir ay gelince giyilsin, o ay çıkınca da çıkarılsın Müslüman, yaşadığı sürece dinin emir ve yasaklarına uymak mecburiyetindedir Bu hususta Cenâbı Hak:

"Sana ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et"(2) buyurmaktadır Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem de birçok hadisi şeriflerinde ibadete devamı teşvik etmiştir

Hz Aişe Validemiz Radıyallahu Anha'dan rivayete göre, Peygamberimiz'e:

"Amellerin hangisi Allah Teâlâ'ya daha sevimlidir?" diye sorulunca Efendimiz:

"Az da olsa en devamlı yapılandır" buyurmuştur(3)

Anlaşılıyor ki, daimî sûrette yapılan az ibadet, bir müddet sonra kesilen çok ibadetten daha hayırlıdır Çünkü daimî sûrette yapılan ibadet, az bile olsa Allah Teâlâ'ya itaat zikir, murakabe, niyet ve ihlâsı devam ettiriyor demektir Bu devam sayesinde az amel, devam etmeyen çok ameli kat kat geçer

Şu noktayı da hiç hatırdan çıkarmayalım: Yaptığımız ibadetler tamamen kendi yararımızadır Cenâbı Hakk'ın bizim ibadetlerimize hiçbir ihtiyacı yoktur Kulluğunu gösterenleri bağışlamak üzere onlara ibadeti emretmiş, yapıp yapmamakta onları tamamen serbest bırakmıştır

O hâlde ibadetlerimiz tamamen bizim menfaatimiz için emredilmiştir Binaenaleyh biz ibadet etmek ihtiyacındayız Ayrıca ibadetlerimiz ahlâkımızın temiz kalmasına da büyük ölçüde yardımcı olmaktadır

Bir önemli nokta da alışkanlıklarımız konusudur İnsanlar kötülüklere çabuk alışır, fakat zor bırakırlar İyilikler ise, aksinedir Zor alışır, fakat kolayca bırakılabilir Bir sigara, bir içki tiryakisinin bunları bırakmak istediği hâlde kolayca bırakamadığını hepimiz biliriz O bakımdan kötülükleri bırakmak, iyiliklere alışmak ve onları devam ettirmek için güçlü bir iradeye sahip olmak gerekir Zor kazandığımız bu güzel alışkanlıklarımızı devam ettirmek sûretiyle irademize sahip olduğumuzu ispat etmeliyiz

Günde belirli miktarlarda gıdasını almayan bir insan nasıl birtakım hastalıklara maruz kalır, hayatını kaybetmekle karşı karşıya bulunursa, mânevî gıdasını almayan bir insan da musalla taşından sonra açılacak ebedî hayatta yaya kalır Kendisini cehennem alevleri arasında bulur Şu hâlde akıllı ve şuurlu bir Müslüman, Allah ve Resûl'ünden uzak yaşayarak ebedî hayatını zindana çevirmez

EBEDÎ KURTULUŞA ERMEK İSTEYENLER

Hem dünyamızı ve hem de âhiretimizi kazanmak zorundayız Yalnız dünyamızı kazanmak bizi saadet ve selâmete götürmez Gerçek saadet her iki dünya için çalışmakla elde edilir "Ben Müslümanım" diyen hiçbir kimse bu hataya düşmemelidir

Abdullah b Ebû Bekre Radıyallahu Anh'dan rivayete göre bir adam:

Yâ Resûlallah! İnsanların en hayırlısı hangisidir? demiş Peygamberimiz:

"İnsanların en hayırlısı ömrü uzun ve ameli güzel olandır"(4) buyurarak hayırlı ve mesud olmayı, güzel amellerle geçecek uzun ömürlülüğe bağlamaktadır Müslüman, ömrü boyunca güzel amel işlemekle vazifelidir ve buna mecburdur

Görülüyor ki, Cenâbı Hakk'a bir zaman için itaat ve ubudiyet kâfi değildir Bilâkis her zaman Cenâbı Hakk'ın emirlerini yerine getirmek lâzımdır Sonra bu dinî emirlerin hepsini yerine getirmek yasak edilen şeylerden tamamıyla çekinmek gerekir

Dinî emirlerin bir kısmını yapıp, bir kısmını da yapmayanlar hakkında Allah Teâlâ buyuruyor ki:

"Yoksa siz Kur'an'ın bir kısmına inanıyor, öbür kısmını inkâr mı ediyorsunuz?"(5)

Bu bakımdan ey mü'minler, ey Allah'ın kulları! Kalplerimizi yeni baştan kirletmeyelim, gönüllerimizden Allah aşkını, Peygamber sevgisini çıkarıp da bir fesad ocağına çevirmeyelim Kazandığımız yüksek insanlık şerefini muhafazaya çalışalım ve unutmayalım ki, Cenâbı Hak her işimize, gönlümüzden her geçen şeye vâkıftır

"Ey iman edenler! Mallarınız ve çocuklarınız sizi Allah'ı anmaktan alıkoymasın Kim bunu yaparsa, işte onlar ziyana uğrayanlardır

Herhangi birinize ölüm gelip de: "Rabbim! Beni yakın bir süreye kadar geciktirsen de sakada verip iyilerden olsam!" demesinden önce, size verdiğimiz rızıktan harcayın

Allah, eceli geldiğinde hiç kimseyi (ölümünü) ertelemez Allah, yaptıklarınızdan haberdardır"(6) âyeti kerîmeleri gereğince sahip olduğumuz dünya malı, sahip olduğumuz dünya hayatının ziyneti olan evlâdımız, bizleri Allah'ın zikrinden alıkoymasın Hiçbir zaman, gençliğimize, servetimize, makam ve mevkiimize güvenmeyelim

Abdullah b Ömer şöyle demiştir: "Resûlullah benim omzumu tuttu da bana:

"Abdullah, sen dünyada yabancı kimse gibi yahut yolcu gibi ol!" buyurdu İbn Ömer de:

"Ey mü'min! Akşama eriştiğinde sabahı gözleyip bekleme, sabaha eriştiğinde de akşamı gözleme, işlerini zamanında yap! Sıhhatinden bir kısmını hastalık zamanına ayır, hayatından bir kısmını da ölümün için faydalı kıl!" (7) diye vasiyet ederdi

Bu hadisi şerif daima hatırda tutulmaya, hatta levha yapılıp daima göz önünde bulundurulmaya lâyık son derece kıymetli bir hayat düsturudur İbn Ömer'in tavsiyesi de bu hadisin en güzel bir tefsiri mahiyetindedir

Çünkü akıllı kimse, akşama girdiği zaman sabahı beklemez; sabaha girdiği zaman da akşamı beklemez Fakat bunlardan evvel ecelinin kendisine erişeceğini düşünür de ölümünden sonra faydasına kavuşacağı işleri yapar, sağlık günlerinde iyi işlere koşar Zira hastalık ansızın gelir de onu amelden men edebilir Şu sözleri söyleyen ne kadar güzel söylemiştir:

"Rüzgârın estiği zaman onu ganimet edin Çünkü her hareket edenin sükûnu vardır Sakın onda ihsandan gafil olma; zira sen, sükûnun ne zaman olacak bilmezsin Ellerin zafere ulaştığı zaman kusur yapma; çünkü dehrin âdetidir, hainlik yapar"

Abdullah b Abbas'tan rivayete göre; Peygamberimiz şöyle buyurmuştur:

"Beş şey gelmeden evvel beş şeyi ganimet bil:

1İhtiyarlamadan, aciz ve düşkün duruma düşmeden önce gençliğinin kıymetini bil Oyun ve eğlence gibi sonu hüsran olan şeylerle geçirme

2 Hasta olmadan evvel sıhhatinin kıymetini bil Din ve dünyana yararlı hizmetler yap

3 Fakir düşmeden evvel zenginliğinin kıymetini bil Zenginliğini ekonomik olarak kullan Malını ve servetini lüzumsuz yere tüketme, tutumlu ol, cimri de olma

4 İşin gücün artmadan evvel boş vakitlerinin kıymetini bil Boş vakitlerini değerlendir Tembel tembel oturma, yararlı hizmetler yap

5 Ölüm gelmeden evvel hayatının kıymetini bil Düzenli ve tertipli olarak hem dünyan için ve hem de âhiretin için çalış Hiç ölmeyecek gibi dünya işlerini yap, yarın ölecekmiş gibi âhiret hazırlığı yap Yani, her ikisi için muvazeneli çalış"(8)

Ey peygamber! Hanımlarına, kızlarına ve mü'minlerin kadınlarına söyle de cilbablarıyla (dış elbiseleriyle) üzerlerini sımsıkı örtsünler Bu onların tanınmalarına, tanınıp da eziyet edilmemelerine en elverişli olandır Bununla beraber Allah çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir"(5)

Bu âyet–i kerimelerle sabit olan tesettürün ehemmiyetini görmek çok zor değil Lâkin yaşamak epey zor… Bu hanımlarımız, yukarıda zikredilen bu iki âyeti yok saydılar ve hâlâ çalışmaya devam ediyorlar Diyelim ki, o işyerinde kendisiyle birlikte çalışan meslek arkadaşı olan bir beyle aynı ortamda aynı havayı teneffüs ederek, gerektiğinde konuşan, onu dinleyen veya kazara göz göze gelen, sonraları ilerleyen muhabbetler bu hanımları rahatsız etmeyecek mi? Ki sokağa çıkan bir hanım, kendisini süzen bakışlara göz zinasını sunarak harama da ortak olmuyor mu? Sakın ha "Sokağa hiç çıkmayalım mı?" düşüncesi oluşmasın! Burada dikkat edilmesi gereken, dışarıya çıkan bir hanımın giyim–kuşamına, hâl ve hareketlerine, tesettürüne ve dinimizin emrettiği şekilde gerektiği özeni göstererek çıkmasıdır

"Evlerinizde durun, İslâmiyet'ten önceki cahiliyet günlerindeki kâfirlerin kadınları gibi sokağa çıkarak yabancı erkekler ile karışmayın ve onlara ziynetlerinizi güzelliklerinizi göstererek sallana sallana yürümeyin" (6)

Kadınlarımıza verilen bu emri ve mesajı görmemek Allahu Teâlâ'nın azabına uğramaya neden olacaktır Bununla birlikte biz şunu da ifade etmek zorundayız: Mutlak sûrette çalışması gereken kadınlar bizi yanlış anlamasınlar Hiçbir maddî dayanağı olmayan kadınlar, evinin, çoluk–çocuğunun ihtiyaçlarını karşılayamadığında daha kötü hâllerle karşılaşacaktır Bunu engellemek için elbette çalışması gerekmektedir; fakat burada dikkat edilecek husus dininden ve inancından taviz vermeden hareket etmektir

Ümmü Seleme Radıyallahu Anhâ anlatıyor:

"Ben Resûlullah'ın yanında idim Yanımda Meymune bint Haris de vardı O esnada İbn Ümmü Mektum bize doğru geliyordu (Bu vaka tesettürle emredilmemizden sonra idi) ve yanımıza geldi Resûlullah bize:

"Ona karşı örtünün" diye emretti Biz:

"Ey Allah'ın Resûlü! O, âmâ ve bizi görmeyen, varlığımızı tanımayan bir kimse değil mi?" dedik Bunun üzerine Resûlullah:

"Siz de mi körlersiniz, siz onu görmüyor musunuz?" (7) buyurdu

Burada bakma yasağı, fitne korkusu sebebiyledir Çünkü kadınlar şehvetçe daha şiddetli, akılca daha kıttırlar