10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Cibril Vehme Geldi, Kıyamet Kıyam Etti ! [ Şiir ]
Cibril Vehme Geldi, Kıyamet Kıyam Etti ! [ Şiir ]
Hakkında Cibril Vehme Geldi, Kıyamet Kıyam Etti ! [ Şiir ]
Çün hâk-i Kerbelâ’ya o Mevlâyı yıktılar,
Gûya ki arş-ı pâk-i muallâyı yıktılar 
[Kerbela toprağına İmam Hüseyin’i düşürdüler,
Sanki yüce ve temiz arşı yıktılar ]
Peygamber açtı başın, Alî kıldı âh-u vâh,
Kalb-i hazîn-i Hazret-i Zehrâ’yı yıktılar 
[Peygamber (s a a) başını açtı, Ali (r a) feryad eyledi,
Hazret-i Fatıma (r anha)’nın hüzünlü kalbini yıktılar ]
Kardeş gamiyle sahn-ı cinân içre ağladı,
Ya’ni Hasen o Seyyid-i Yektâyı yıktılar 
[Kardeş üzüntüsüyle Cennet'in orta yerinde ağladı,
Yani, biricik Seyyid Hasan’ı (r a) yıktılar ]
Tesbihini şaşırdı melâik figan ile,
Ya’ni Huseyn seyyid-i Bathâ’yı yıktılar
[Melekler feryad ederek zikirlerini şaşırdılar,
Çünkü, Bathâ efendisi Hüseyin’i (r a) yıktılar ]
Cibril vehme geldi, kıyâmet kıyâm edip,
Bî nefh-i sûr âlem-i kübrâyı yıktılar 
[Cebrail (a s) vehme geldi, kıyamet kıyam etti,
Sûr üflenişiyle yüce alemi yıktılar ]
|
|
|