Yüreğim Yanmadı Hiç Bukadar!... Bir Avuç Günesle Gel Karanlıgıma...

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Yüregim Yanmadi Hiç Bukadar!

Geldin sandim!
Terk etti odami yar günes ve renkler

Senden sefaya hasretim cefalar yeter!
Bir lokma ekmek degil su degil and istegim

Bir seda ver bir fer ol bir gel yeter!
Isli sisli pis puslu bir odada seni beklemek(?)
Yüregimden kan siziyor yardim et!
Dönecegine inandirarak gitmistin

Ben vedalarin vuslata gebe olmadigini ispatlamaya çalisirken galip gelmistin düsünceme

Ahh ne erinçti bu yüregime

Is bölümü yapmistik

Sen gidecektin ben seni bekleyecektim sen gelecektin ben seni sevecektim

Geçti

Ne kadar zaman oldu bilmiyorum

Lakin; aklim basimdan söz dilimden ferim gözlerimden kokun tenimden geçti

Tahta kuralari çerçeveleri yedi bitirdi hayalin de beni

Parmak uçlarinda yüregimin nazli sevdanla bekledim

Takvimlerden kisin eksilecegini haber ederken güzden kalma hüzünler ne kadar kara varsa sildim

Ilmek ilmek umut isledim seni beklerken

Ben vedalarin vuslata gebe olmadigini ispatlamaya çalisirken galip gelmistin düsünceme

Geçti

Bir çiçekli bahar
Bir sicak yaz
Bir serin hazan

Sirada ne var?
Ben vedalarin vuslata gebe olmadigini ispatlamaya çalisirken sen yenildin düsünceme

Hiç bir dogru beni bu kadar acitmadi

Geldin
sandim!
Ki geldin de

Yüreginin en kuytu kösesinde ask diye bir sey vardi

Bulamiyorum simdilerde

Bir Avuç Günesle Gel Karanligima!

Satirlarimi son kez yüregine egip sana yaziyorum

Yoksun iste

Cümlelerim bile degisti sensizligin vurgun saatlerinde

Hersey anlamsiz hersey kapkaranlik

Seninle gülümseyen satirlarim bak simdi yoklugunda karamsariliga büründü "Hayatimin hiç bir karesinde sevgi olmamisti

Sevgi zannetmistim yalanlari umut zannetmistim karanliklari

Hep severken terkedildim hep gülümserken aciya yenildim

Belki de sevilmeyi haketmedim ben

Belki de hiçbir zaman sevginin sofrasinda gülüslerimle nefes alamayacagim

"
Sensizligin vurdugu dalgalarin arasinda ilik nefesini bekliyorum

Telefonlarim hala sessiz yüregim ise sensiz

Biraktigin yerdeyim

Çok mu senden istediklerim ? Çok mu seni uzaklarda bekleyip bir yudum nefesini beklemelerim çok mu ? Haklisin

Ben sevgiyi hiç haketmedim

Hiçbir zaman da haketmeyecegim

Simdi bu yaziyi okuyupta çok karamsarsin deme bana

Sensizlikte çektigim acilari bilemezsin

Sanma senin yoklugundan kanayan yaralarimin sanci degil çektiklerim

Dört duvar yalnizligi arasinda nefes alan yüregimin çigliklaridir hissediklerim

Hani senin düslerinde gökyüzüne kanatlanmayi ögretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü " mutluluga " boyamayi ögretecektin ? Simdi yalnizliga demlenmis yoklugunla basbasayim

Sevgiyi haketmeyen yüregimle sesinden gelecek ilik rüzgarlari bekliyorum odamda

Yoklugun kaniyor içimde yetimligin agliyor gözbebeklerimde

Birkaç gün sonra dogum günüm

Haklisin dünyanin en mutlu insani benim

Yaniliyorsun dört duvar yalnizliginda üsüyorum

Artik disariya bile çikmiyor

Hersey seni hatirlatiyor

Dört duvar yalnizliginda yoklugunu soluyorum

Çok mu istediklerim senden ? Çok mu sana dair beklentilerim

?
Düslerinde ellerini tutmaktan öte ne istedim senden

Karanliklarima bir avuç günesinle gelmeni gecenin avuçlarinda uyumaktansa avuç içlerinin arasina kivrilip bir cocuk gibi senin yaninda gülümsemeyi istedim hep

Gelmeyecegini bile bile bir yudum sevgini diledim

Çok mu istediklerim ? Artik kelimeler anlamsiz çaresizligim ise yapayalniz

Simdi beni biraktigin yerde hala seni bekliyorum

Çok sey istemiyorum senden

Yüregime yüreginle dokunmak ilik nefesinden düsüp gülüslerinden avuçlarina yuvarlanmak

Sadece gözlerinde demlenmis umutlari sesinden duymak kirpiklerinde islanmis gözyaslarinla kanayan yoklugunu yikamak

Söyle hadi senden istediklerim çok mu sevgili ?
Senden hiçbir zaman yollarima serilecek bir ömür istemedim

Ya da duygularima sunulacak bir beden diledim senden

Asla senin yüreginde bir yudum sevgi damlasi istedim

Dilinde islanan bir kelime iki dudagindan havaya kanatlanmis bir nefes olmayi diledim ben

Biliyorum hiçbir zaman ellerimiz birbirini tutmayacak

Yüreklerimiz hep hasretin avuçlarinda " imkansizligi " yasayacak

Lakin karanliklarin içindeyim

Ne olur nefesinden bir yudum " hayat "yolla

Seni soluyayim havayi solur gibi

Zifiri gecenin içinde kaybolmak üzereyim

Yoklugun kanarken ne olur bir avuç günesinle karanliklarima gel

Karanliklarin içinde sonbaharda solan bir yaprak gibi düsmek istemiyorum kuru topraga

Anla sevgili; gözlerinde sakli aydinligina ihtiyacim var benim

Eger gelmeyeceksen sevgili ; birak tövbeleri yarim kalmis günahlarini ser bedenime

Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir ise yarayip küllerimden yalnizlik gülleri yesersin yalnizligin gölgelerinde

Bir yudum sevginle düslerime gelmeyeceksen; birak ta sensizligin içinde avuç içlerinden kanatlanayim sonsuzlugun satirlarina

Bir avuç günesinle karanliklarimi ezmeyeceksen; birak dilinde islanacak son dua gözbebeklerinde akan son damla olup topraga ben sarilayim

Ben ellerimi uzattim yüregine; nefesinden ya yoklugunu yolla yalnizliga sarilayim ya da gözlerini yolla delice yüregine soluyayim

" Karanliklarima yoklugunun hançerinin düsmesine izin verme; gözlerinde sakli bir avuç günesle gel yalnizligin gölgelerine

"

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yüreğim Yanmadı Hiç Bukadar!... Bir Avuç Günesle Gel Karanlıgıma... Yüregim Yanmadi Hiç Bukadar! Geldin sandim! Terk etti odami yar günes ve renkler Senden sefaya hasretim cefalar yeter! Bir lokma ekmek degil su degil and istegim Bir seda ver bir fer ol bir gel yeter! Isli sisli pis puslu bir odada seni beklemek(?) Yüregimden kan siziyor yardim et! Dönecegine inandirarak gitmistin Ben vedalarin vuslata gebe olmadigini ispatlamaya çalisirken galip gelmistin düsünceme Ahh ne erinçti bu yüregime Is bölümü yapmistik Sen gidecektin ben seni bekleyecektim sen gelecektin ben seni sevecektim Geçti Ne kadar zaman oldu bilmiyorum Lakin; aklim basimdan söz dilimden ferim gözlerimden kokun tenimden geçti Tahta kuralari çerçeveleri yedi bitirdi hayalin de beni Parmak uçlarinda yüregimin nazli sevdanla bekledim Takvimlerden kisin eksilecegini haber ederken güzden kalma hüzünler ne kadar kara varsa sildim Ilmek ilmek umut isledim seni beklerken Ben vedalarin vuslata gebe olmadigini ispatlamaya çalisirken galip gelmistin düsünceme Geçti Bir çiçekli bahar Bir sicak yaz Bir serin hazan Sirada ne var? Ben vedalarin vuslata gebe olmadigini ispatlamaya çalisirken sen yenildin düsünceme Hiç bir dogru beni bu kadar acitmadi Geldin sandim! Ki geldin de Yüreginin en kuytu kösesinde ask diye bir sey vardi Bulamiyorum simdilerde Bir Avuç Günesle Gel Karanligima! Satirlarimi son kez yüregine egip sana yaziyorum Yoksun iste Cümlelerim bile degisti sensizligin vurgun saatlerinde Hersey anlamsiz hersey kapkaranlik Seninle gülümseyen satirlarim bak simdi yoklugunda karamsariliga büründü "Hayatimin hiç bir karesinde sevgi olmamisti Sevgi zannetmistim yalanlari umut zannetmistim karanliklari Hep severken terkedildim hep gülümserken aciya yenildim Belki de sevilmeyi haketmedim ben Belki de hiçbir zaman sevginin sofrasinda gülüslerimle nefes alamayacagim" Sensizligin vurdugu dalgalarin arasinda ilik nefesini bekliyorum Telefonlarim hala sessiz yüregim ise sensiz Biraktigin yerdeyim Çok mu senden istediklerim ? Çok mu seni uzaklarda bekleyip bir yudum nefesini beklemelerim çok mu ? Haklisin Ben sevgiyi hiç haketmedimHiçbir zaman da haketmeyecegim Simdi bu yaziyi okuyupta çok karamsarsin deme bana Sensizlikte çektigim acilari bilemezsin Sanma senin yoklugundan kanayan yaralarimin sanci degil çektiklerim Dört duvar yalnizligi arasinda nefes alan yüregimin çigliklaridir hissediklerim Hani senin düslerinde gökyüzüne kanatlanmayi ögretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü " mutluluga " boyamayi ögretecektin ? Simdi yalnizliga demlenmis yoklugunla basbasayim Sevgiyi haketmeyen yüregimle sesinden gelecek ilik rüzgarlari bekliyorum odamda Yoklugun kaniyor içimde yetimligin agliyor gözbebeklerimde Birkaç gün sonra dogum günüm Haklisin dünyanin en mutlu insani benim Yaniliyorsun dört duvar yalnizliginda üsüyorum Artik disariya bile çikmiyor Hersey seni hatirlatiyor Dört duvar yalnizliginda yoklugunu soluyorum Çok mu istediklerim senden ? Çok mu sana dair beklentilerim? Düslerinde ellerini tutmaktan öte ne istedim senden Karanliklarima bir avuç günesinle gelmeni gecenin avuçlarinda uyumaktansa avuç içlerinin arasina kivrilip bir cocuk gibi senin yaninda gülümsemeyi istedim hep Gelmeyecegini bile bile bir yudum sevgini diledim Çok mu istediklerim ? Artik kelimeler anlamsiz çaresizligim ise yapayalniz Simdi beni biraktigin yerde hala seni bekliyorum Çok sey istemiyorum senden Yüregime yüreginle dokunmak ilik nefesinden düsüp gülüslerinden avuçlarina yuvarlanmakSadece gözlerinde demlenmis umutlari sesinden duymak kirpiklerinde islanmis gözyaslarinla kanayan yoklugunu yikamak Söyle hadi senden istediklerim çok mu sevgili ? Senden hiçbir zaman yollarima serilecek bir ömür istemedim Ya da duygularima sunulacak bir beden diledim senden Asla senin yüreginde bir yudum sevgi damlasi istedim Dilinde islanan bir kelime iki dudagindan havaya kanatlanmis bir nefes olmayi diledim ben Biliyorum hiçbir zaman ellerimiz birbirini tutmayacak Yüreklerimiz hep hasretin avuçlarinda " imkansizligi " yasayacak Lakin karanliklarin içindeyim Ne olur nefesinden bir yudum " hayat "yolla Seni soluyayim havayi solur gibi Zifiri gecenin içinde kaybolmak üzereyim Yoklugun kanarken ne olur bir avuç günesinle karanliklarima gel Karanliklarin içinde sonbaharda solan bir yaprak gibi düsmek istemiyorum kuru topraga Anla sevgili; gözlerinde sakli aydinligina ihtiyacim var benim Eger gelmeyeceksen sevgili ; birak tövbeleri yarim kalmis günahlarini ser bedenime Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir ise yarayip küllerimden yalnizlik gülleri yesersin yalnizligin gölgelerinde Bir yudum sevginle düslerime gelmeyeceksen; birak ta sensizligin içinde avuç içlerinden kanatlanayim sonsuzlugun satirlarina Bir avuç günesinle karanliklarimi ezmeyeceksen; birak dilinde islanacak son dua gözbebeklerinde akan son damla olup topraga ben sarilayim Ben ellerimi uzattim yüregine; nefesinden ya yoklugunu yolla yalnizliga sarilayim ya da gözlerini yolla delice yüregine soluyayim " Karanliklarima yoklugunun hançerinin düsmesine izin verme; gözlerinde sakli bir avuç günesle gel yalnizligin gölgelerine "