Ask Mektuplari

Yine sabah ezanında uyandım Duvarlara yaslanıp beni izleyen karanlık ve dün geceden beri yüreğimde konaklayan puslu yalnızlık vardı odamda Sessizlik ve sensizliğin içinde suskunluğa bürünmüştü benliğim Anlamsız girdabın içinde küflü çığlıkların esiri oluyordumÜzerimdeki battaniyeyi aralayıp ezanı dinlerken seni aradım karanlığın içinde Seni ve sesini özlemiştim Gülüşlerini, yüreğini arıyordum gözlerimin mavi denizlerinde Bulamıyordum sevdaya dair bir nefes Gözüm bir an cep telefonumu aramıştıHala tek bir cevapsız çağrı bile yoktu Bir cevapsız cağrıya bile razıydım oysa Yoktu , yoktu işte Derin sessizliğin içine bıraktım gözyaşlarımı Islanan kirpiklerimi yine duvarlar silecekti anlaşılan Yine yorgun gecenin ayazlarda hırpalanmış sabahına uyanacaktımOff isyanlar yine gebe kalacaktı yüreğimde Sevdanın içinde yalnızlığa düşecektim yineHer iki yanı ateşe verilmiş bir mektup gibi yalnızlığın içinde külleniyordu yüreğim

Ben seni özlemiştim Dudaklarımın suyu özlediği gibi gözlerini özlüyor, kuru toprağın yağmuru beklediği gibi ılık nefesini bekliyordum Zaman hala en son konuştuğumuz gecede kalmıştı sankiHerşeyi ertelemiş senin dudaklarından dökülecek birkaç satıra bırakmıştım kendimi Sesini, nefesini özlüyordum ; tenini değilGözlerini görmek değil; yüreğinin beyazlığında gülümseyen ılık nefesine doğru akmalıydım Sen yoktun ve herşey karanlıktıSesinle aydınlanacak bir kaç cümleye bile razıydımTek bir cümle, tek bir satırSadece senin ve benim olduğum umut kokan cümleleri özlemiştim

Hiçbir şeye aldırış etmeden çölün ortasında susuz kalmış göçebe gibi senin hasretini içiyordum Severken özlemin ateşinde kavruluyordum Yoktun yine, severken bile özlüyordum seniÖzlemin aldı başını ve nice boşluklar açtı yüreğimde İsminin geçmediği cümlelerim hep kuraktı Sesinin çınlatmadığım odam ise karanlığa düşmüş yetim bir cığlıktı Dalından koparılmış cicek gibi mahzun, yılları devirmiş bir çınar gibi suskundu yüreğim Nefesini özlüyordum İçine delicesine çekip iki dudağının arasından hayata ödül diye bıraktığın ılık nefesini arıyordum Tek bir kelimeden kurulmuş sevdana hasrettim ben Tek nefesine, tek cümlene hasrettim

Güneşin avuçlarında eriyen bir buz parçası gibi yavaş yavaş ölüyordum Oysa ben senin gözlerinde ölmeliydimVarlığında son bulmalıydı dizlerimYapayalnız ölmek istemiyordum Benin senin gözlerinin çarmıhına gerilip kuru toprağa cansuyu diye kanlarımı sermeliyim Yalnızlığın ve karanlığın yollarında yitip gidiyorum İçimdeki kılcaldamarlar hasretindeki ızdıraba yenik düşüyordu Oysa senin gözlerin olmalıydı darağacım Oysa senin yüreğin olmalıydı ayaklarıma ölüm diye sürdüğüm kör bıçağım Senin dudaklarına büzülüp senin varlığından kuvvet alıp methiyeler düzmeliyim Azrail` e Ölümü senin kollarında onur bilmeliydimBen senin gözlerinde ölmeliydim

Kıyısız sahiller gibi yetim, mevsimsiz baharlar gibi öksüzüm sen yokken Biliyorum sende delicesine seviyorsun beniBen de seviyorum seni ama anla ne olur gün geçtikçe içimdeki hasretinin kor alevleri büyüyor Ben hasretten, seni kaybetmekten değil; karanlığı solurken varlığında ölememekten korkuyorum Satırlarımı sana sitem diye alma ne olur Sadece seni özleminin yangınıyla kapına düşüyorum Gün geçtikçe büyüyor içimde anlamsız çığlıklar Üzerimde kalıyor suskun karanlıklar Geceler devriliyor gözlerime Altında kalıp ölmekten değil; senin omuzlarından kanatlanıp gözlerinin darağacında ölememekten korkuyorum

Şimdi zamanı hasretine kurup sabaha ve güneşe kapatacağım gözlerimi Ve sesini duymadan, nefesini ciğerlerimde solumadabn gözlerinin darağaçlarında hazır bekleteceğim yüreğimiMetruk zemheriyi sırtlanıp sensiz gecen saatlerin öcünü almak için yalınayak tüm karanlıkları ezeceğim Yumruklarımı sıkıp karanlığın içinde gözlerini hatırlatan, senin sıcaklığını anlatan birşeyler arayacağım içimde Bulacağım elbetAma sesini duyamamanın soğukluğu içinde yatak bildiğim kaldırım taşlarına sarılacağım Hasretini üzerime bir battaniye gibi serip seni bekleyeceğim kimliksiz satırların yorgun ağıtlarında Ve korkularıma sıcak sesinle cevap vereceğin günü iple çekeceğim

Darağacına astığım hasretini gözlerindeki ışıkla, karanlık uykulara emanet diye bıraktığım üşüyen tenimi sesindeki sıcaklıkla gecenin dar vaktinde uyandırmak dileğimleYoksa yüreğini yolla nefesimi hayattan kesecek kör bıçağım olsun sevginYoksa gözlerini yolla daracağım olsun kirpiklerinYolla ki, senin kollarında ölmeyi yüreğim onur bilsin