10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Berzah...~Kaçak Cadı~
Pesimist_Mode_by_nymph0sis jpg
Bisikletten düşmüş, kolunu bacağını kanatmış bir çocuğun acı içinde eve dönmesi ve bir de annesinden "Neden düştün sen haa! Hiç akıllanmıyacak mısın?"; azarları içinde dayak yemesi gibi, her öksürdüğümde bir tütünü daha hayata sokuyordum
Bugün de huyumdan vazgeçmezken ciğerlerim alarm verdi ve ne tesadüftür ki bütün alarmlar gibi kırmızı renkte!
Ağzımı kapadığım elimde kanımı gördüm, o an sona doğru yaklaştığımı hissettim Garip bir tebessüm sardı çehremi Olmuşla ölmüşe çare yok, hasta oldum ve öleceğim
Günler aynı geçti, kimselere birşey demedim, hissettirmedim İnsanların bana acıyan ve üzgün bakışlarının altında tebessüm eden iki dudak görmek istemedim Allah için de sanırım hayırlı bir kul olamamıştım, emirlerinin çoğunu terketmiştim ve şimdi kalan sayılı günlerimde Hak yoluna dönmedim, dönemedim Evet Tanrı'dan utandım
Sanırım şu an defnediliyorum, ne çok sevenim varmış Babamı görüyorum, üzgün,çok üzgün ve ağlıyor "Neden?"; diyor hıçkıra hıçkıra! Bu zamana kadar hiç bir yaptığımı beğenmeyen babam bu yaptığımı da beyenmemiş anlaşılan Napalım  Ne demiştim "olmuşla ölmüşe çare yok" 
Toprak atılıyor üzerime ve ben artık karanlıktayım, bundan sonrası muamma !
|
|
|