10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
&Quot;Tek Kişilik Menü&Quot;
Aydınlıktı daha ben geldiğimde buraya  
Üstümü değiştirip , maske niyetine tazeleyip makyajımı çıktım evden  
-İnsan kendisiyle bile yalnız kalmak istemiyormuş işte bazen-
Alaca karanlık artık  
Deniz uçsuz bucaksız , gökyüzü sınırsız uzanıyor önümde  
Etrafta ki ışıkların yakamozu da cabası !
Biraz önce garson geldi yanıma , elinde iki tane menüyle !
Çift mi görüyor acaba     
-Yalnız mısınız- dedi, sanki incitmekten en çok korkan ses tonuyla  
Evet dedim
-Yalnızım- ,
Kendimi bile evde bıraktım çıkarken , ne diyorsun sen der gibi bakarak yüzüne  
Menü elimde
Ay tepemde
Sen en içerimde   
Deli gibi açtım oysa ,
Hayallerime olduğum kadar en az !
Şimdi bir dolu tabak önümde ,
Bir de bomboş hayallerim iç cebimde !
Yan masadan sesler geliyor kulağıma  
Gülüyor insanlar , ben tutmaya çalışırken göz pınarlarımda biriken yaşları  
Gülmekten geçip , kahkahalar atıyorlar sonra  
Ben de      Geçiyorum serdeki yiğitlikten !
Sarılmak isterken ben sana , hafif bir müzik sesi sarıyor ruhumu  
Tutup da beni saran kollarından , en uzağa fırlatmak istiyorum müziğe eşlik eden sensizliği !
Kaç çok kere yaptım bunu daha önce oysa      
En ağır taşları bulup da bağladım ayaklarına  
Olmadı !
En açılamaz denizci düğümleriyle hapsettim  
Olmadı !
Hiçbir maymuncuğun açamayacağı kelepçelerle hükümlü sandıklara kapattım  
Olmadı !
Umutsuzluğun umuda atacağı o ilk adımın ilhamı , aynı gök yüzüne bakıyor olmamız şimdi sadece !
Söyle    
O kadar varsın değil mi hala !
Ben bakıyorum diye kaçırmıyorsun ya gözlerini en acımasız varoluşunla      
aLıntı
|
|
|