Dokunmayın Bana!

Dokunsalar ağlarım şimdi

Acısını tarif edemeyen neye niçin ağladığını bilmeyen çocuklar gibiyim

Sanki çok sevdiğim oyuncağım elimden alınmış

yada ben fırlatıp atmışım ama parçalandı diye kızıyorum etrafıma

Duygularını tarif edemeyen somut olmadığını bildiği halde

görünen bir yaraya kanıyor diye bakakalıp ağlayan çocuklar gibiyim

Dokunsalar ağlarım diyorum ağlıyorum Ağlıyorum

Gözyaşlarının bitmeyeceğini söylemişlerdi ama öyle bir an geliyor ki

ağlamak acıya yetmiyor Gülümsemeye başlıyorum

Buruk ve anlamsız bir gülümseme asılı kalıyor dudağımda

Boşluğa takılı kalmış bakışlarla dalıyorum

Gözlerimin içinden geçiyor her şey ama bana kalan yok

İşte bu noktada fark ediyorsun sende içimden bir şeylerin düştüğünü

Kendini her aradığında bulduğun bakışlarım yok

Demiştim sana korkularımı anlatmaya çalıştığımda ciddiye almamıştın

Gözlerimdeki seni kaybettim diyorum

duygularım değişti diyorum ve hep yaptığın gibi suçluyorsun beni

En çok buna dayanamıyorum

Anlatamadıklarım değil aslında söylemeye çalıştığım

niyetimin sorgulanmaya ihtiyacı yok çünkü seni hiç kandırmadım

Beni hayatında istemezken

şimdi hayatımdan çıkmakla ilgili tehditkar sözler savurman niye?

Bunca zaman seni kendime yakın hissetmedim ki

hayatımda herkes vardı bir sen yoktun

Şimdi gidiyorum diyorum suçluyorsun

Kendine yabancı duruyor saldırgan bir tutumla içimdeki aşkı yok ediyorsun

Beni kırıyorsun ve ben hala seni sevmeye çalışıyorum

Hala seni hayatımda tutmaya çalışıyorum

Masum bir sevdaya kendi anlamlarımı yüklemişimyeni yeni görüyorum

Seni sevme gerçeğim değişmiyor

değişen karşılıksız olduğunu söylediğin bu aşktan çıkıp gitmem sadece

Sessiz kalalım istiyorum bundan böyle

Bırakalım sessizce yerini alsın bu masal da diğer masallar arasında

Sessizlikte yüzdüreyim kağıttan gemilerimi serin sularda dağılmalarını izlerken Sus

biliyorum senin içinden geçenleri

tekrar tekrar anlatıyor olmak değiştirmiyor var edemeyeceğimiz birlikteliği

Hiç değersizleştirmedim ki ben seni

Şimdi bırak yalnızlığımdan yana olsun her şey sensizliği öğrenmeli

Hani mutluydun sen hani nettin ötekilere ait duygularında?

Dokunsan ağlarım şimdi diyorsam da gözyaşı yok

Artık bu aldatılmışlık duygusuyla kalmak istemiyorum

Harcanmayan çabalar ve söylenmeyen hisler tutunulur gibi değil

Düşüyorsun her seferinde Artık susmak istiyorum

Bastığım yer kaymasın istiyorum Öfkenle baş edemiyorum

Bana ifade etmek istediğin duyguları da kendine sakla

artık çok geç bu aşka duygu tarafından bakmaya

‘Geç kaldın’

hatırla sana ait bu söylem aslında