Ayrılık Bana Hiç Geç Kalmadı..!

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

konuşulanlar konuşuldu

yazılanlar çoktan yazıldı

bitirilecek olan ne kaldıysa

bir kez olsun

ayrılık bana hiç geç kalmadı

kurtulamıyorum!

zamanın durmayan yörüngesine takıldık artık sevgili

şimdi saatler sensizliği geçecek hergün

sen ise, beni sileceksin geçen her saniyede ömründen

bir kez olsun

ayrılık vazgeçmedi gözlerimde ki nemlerden

ve sen her saat başı

vazgeçmeyeceksin içinde ki beni yoketmekten

parçalanıyorum!

zaman aleyhime işliyor sevgili

ellerin evet ellerin

yabancılaşıyorsun uzaklaştıkça benden

gözlerin evet gözlerin

eski bir maziyemi gömecek şimdi beni hiç düşünmeden

tam da 'dur gitme' lere takılmışken

şimdi gitmelerin miktarı adımlarım gidiyor senden

ahh bu giden benmiyim?

benden

bizden

gitgide uzaklaşıyorum(z) sevgimizden

'bu terkeden benmiyim allahım' lar dolanıyor dillerime

meğer ne kadar da çok gitmişsin benden

şimdi yalnızlığımla aldatırken seni

'hadi uzat elini' demek geçiyor içimden

ama demiyorum-diyemiyorum!

sanmaki istemediğimden

yani;uzattığında bırakacak olduğunu adım gibi bildiğimden

(d)üşüyorum!

susuyorum!

belki giderken söylenecek herşeyi söylediğimden

belki

asıl söylenecek olanları susup tükettiğimden

belki de yorulduğumdandır ne dersin?

seni bulduğum heryerde kaybetmekten

belki de ben çoktan geç kalmıştım sana

daha yüreğine varamamışken

zamana ya¤¤¤¤¤ acımı, anladım son 'bitti' deyişinden

şimdi kaybedişleri dolduruyorum içi sen dolu bavullara

söz geldi ayrılığa dayandı sonunda

özümü vurdum adı 'sen' olan son kurşunla

özüme doldurmuştum ya tüm benliğini

bilirsin

kurtulunmuyor kendini yok etmeden ikinci şahıstan

kurşunlanıyorum!

ruhum çığlık çığlığa!

bilemedin

sana kolay gelen gitmelerin, nasıl zor geldiğini adımlarıma

ama yinede gidiyorum!

başka bir seçenek bıraktın mı giderken hatırlasana!

payıma bıraktığın 'sus' lar, yalnızlıklar ve gitmelerden başka

nasıl derin bir çizik atıpta gittin sol yanıma

gittin gideli kanayan

kanadıkça sızlatan

sızladıkça acıtan

ama bunları duymakta zor gelir oldu artık sana

acılarım bile fazla gelir oldu

bir zamanlar 'aşkım' dediğin aşka

unutuluyorum!

sen beni defalarca 'bitti'lerinle vurmuşken

vurulacak bir gitme bile kalmadı bak ardında

son demindeyim duygularımın

son çayını yudumluyorum yaşanmışlıkların

son bahşişide bırakıp garsonun masasına

üstü kalsın bu aşkın!

cebimde ki son paramıda

şimdi yatırıyorum aşk'ın ayrılık hesabına!

gidiyorum!

sanıyorum

aLıntı

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ayrılık Bana Hiç Geç Kalmadı..! konuşulanlar konuşuldu yazılanlar çoktan yazıldı bitirilecek olan ne kaldıysa bir kez olsun ayrılık bana hiç geç kalmadı kurtulamıyorum! zamanın durmayan yörüngesine takıldık artık sevgili şimdi saatler sensizliği geçecek hergün sen ise, beni sileceksin geçen her saniyede ömründen bir kez olsun ayrılık vazgeçmedi gözlerimde ki nemlerden ve sen her saat başı vazgeçmeyeceksin içinde ki beni yoketmekten parçalanıyorum! zaman aleyhime işliyor sevgili ellerin evet ellerin yabancılaşıyorsun uzaklaştıkça benden gözlerin evet gözlerin eski bir maziyemi gömecek şimdi beni hiç düşünmeden tam da 'dur gitme' lere takılmışken şimdi gitmelerin miktarı adımlarım gidiyor senden ahh bu giden benmiyim? benden bizden gitgide uzaklaşıyorum(z) sevgimizden 'bu terkeden benmiyim allahım' lar dolanıyor dillerime meğer ne kadar da çok gitmişsin benden şimdi yalnızlığımla aldatırken seni 'hadi uzat elini' demek geçiyor içimden ama demiyorum-diyemiyorum! sanmaki istemediğimden yani;uzattığında bırakacak olduğunu adım gibi bildiğimden (d)üşüyorum! susuyorum!belki giderken söylenecek herşeyi söylediğimden belki asıl söylenecek olanları susup tükettiğimden belki de yorulduğumdandır ne dersin? seni bulduğum heryerde kaybetmekten belki de ben çoktan geç kalmıştım sana daha yüreğine varamamışken zamana ya¤¤¤¤¤ acımı, anladım son 'bitti' deyişinden şimdi kaybedişleri dolduruyorum içi sen dolu bavullara söz geldi ayrılığa dayandı sonunda özümü vurdum adı 'sen' olan son kurşunla özüme doldurmuştum ya tüm benliğini bilirsin kurtulunmuyor kendini yok etmeden ikinci şahıstan kurşunlanıyorum! ruhum çığlık çığlığa! bilemedin sana kolay gelen gitmelerin, nasıl zor geldiğini adımlarıma ama yinede gidiyorum! başka bir seçenek bıraktın mı giderken hatırlasana! payıma bıraktığın 'sus' lar, yalnızlıklar ve gitmelerden başka nasıl derin bir çizik atıpta gittin sol yanıma gittin gideli kanayan kanadıkça sızlatan sızladıkça acıtan ama bunları duymakta zor gelir oldu artık sana acılarım bile fazla gelir oldu bir zamanlar 'aşkım' dediğin aşka unutuluyorum! sen beni defalarca 'bitti'lerinle vurmuşken vurulacak bir gitme bile kalmadı bak ardında son demindeyim duygularımın son çayını yudumluyorum yaşanmışlıkların son bahşişide bırakıp garsonun masasına üstü kalsın bu aşkın! cebimde ki son paramıda şimdi yatırıyorum aşk'ın ayrılık hesabına! gidiyorum! sanıyorum aLıntı